SARS-CoV-2: Απάτη η φυσική του προέλευση;

Date: November 24, 2021Author: compubiz.eu— Edit

Mέρος Α’: Ο κοινός παρανομαστής μίας «στημένης» ανοιχτής επιστολής και της χρηματοδότησης πειραμάτων κατασκευής χιμαιρικών ιών στη Wuhan από τις ΗΠΑ

Από το ξέσπασμα της πανδημίας στην κατασκευή του αφηγήματος της φυσικής προέλευσης του SARS–CoV-2

Στα τέλη του 2019 η Κινεζική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι ο ιός SARS-CoV-2 είχε προέλθει από την αγορά άγριων ζώων της Wuhan. Ειπώθηκε τότε αυθαίρετα ότι ο ιός είχε φτάσει στον άνθρωπο από τις νυχτερίδες, μέσω ενός άλλου – υποτιθέμενου και άγνωστου μέχρι σήμερα- ξενιστή. Η ίδια υπόθεση της φυσικής προέλευσης είχε χρησιμοποιηθεί και στο παρελθόν σε περιπτώσεις άλλων ιών. Για παράδειγμα, το 2002 είχε ειπωθεί ότι ο ενδιάμεσος ξενιστής του SARS1 ήταν η μοσχογαλή, και το 2012 είχε υποστηριχθεί -με την ίδια δόση αυθαιρεσίας- ότι ο ενδιάμεσος ξενιστής του MERS ήταν η καμήλα.

Το επιστημονικό κατεστημένο έσπευσε να αποδεχτεί την ανακοίνωση της Κινεζικής κυβέρνησης, πιστεύοντας ίσως ότι το θέμα θα είχε την εξέλιξη που είχαν οι ιστορίες των προηγούμενων ιών και των επιδημιών που προκάλεσαν. Τα μέσα μαζικής αποβλάκωσης αναπαρήγαγαν την ανακοίνωση, παρουσιάζοντας την ως προϊόν επιστημονικής έρευνας και όχι ως μία ατεκμηρίωτη υπόθεση. Σε αυτήν την περίπτωση όμως τα πράγματα έδειχναν να είναι πιο σοβαρά. Εκτός από την αυθαίρετη εικασία για τον δήθεν ενδιάμεσο ξενιστή, η υπόθεση της φυσικής προέλευσης είχε και άλλα κενά που γεννούσαν ερωτήματα.

Λίγες εβδομάδες αργότερα, τον Ιανουάριο του 2020, αποκαλύφθηκε ότι ο ιός προϋπήρχε της υποτιθέμενης πρώτης εμφάνισης του στην αγορά της Wuhan. Διαπιστώθηκε ότι είχε εμφανιστεί το 2019 σε περιοχές της Κίνας πολύ μακριά από την αγορά της Wuhan και ότι η  μετάδοση του δεν είχε σχέση με αυτήν. Την ίδια εποχή, όταν αποκωδικοποιήθηκε το γονιδίωμα του, διαπιστώθηκε ότι ανήκε στην οικογένεια των β κορωνοϊών, μαζί με τον SARS-CoV-1 και τον MERS.

Όλως τυχαίως, την ίδια εποχή εμφανίστηκαν σχεδόν ταυτόχρονα οι πρώτες πρώιμες δημοσιεύσεις επιστημονικοφανών άρθρων, κυρίως από Κινέζους επιστήμονες και από τον σκληρό πυρήνα των «δυτικών» επιστημόνων, οι οποίοι εδώ και πολλά χρόνια πραγματοποιούν πειράματα γενετικού χειρισμού ιών και κατασκευής χιμαιρικών ιών. Επρόκειτο για αναλύσεις του γονιδιώματος του SARS-CoV-2 συνοδευόμενες από τα αντίστοιχα συμπεράσματα. Έπρεπε να υποστηρίξουν την φυσική προέλευση του ιού πάση θυσία. Ωστόσο, τα στοιχεία που συνηγορούσαν σε αυτήν ην κατεύθυνση ήταν ελάχιστα.

Λίγο αργότερα άρχισαν να εκφράζονται οι πρώτες αμφιβολίες και αντιρρήσεις σχετικά με την φυσική προέλευση του ιού. Ήταν τόσο πρόχειρο και αβάσιμο το αφήγημα αυτό που άφηνε μεγάλα περιθώρια αμφισβήτησης. Παράλληλα, εκείνην την εποχή, σε επιστημονικό επίπεδο, είχαν αρχίσει να εμφανίζονται οι πρώτες ενδείξεις (για κάποιους, αποδείξεις) της εργαστηριακής του προέλευσης. Στους αντίποδες των καθεστωτικών επιστημόνων και των υπερεθνικών αφεντικών τους, ολοένα και περισσότεροι ανεξάρτητοι επιστήμονες και ερευνητές, αλλά και σκεπτόμενοι άνθρωποι, άρχισαν να ερευνούν το βρώμικο παρελθόν των φαρμακευτικών εταιρειών και των καλοπληρωμένων υπηρετών τους, εστιάζοντας στα μακροχρόνια και επικίνδυνα πειράματα τους και στα πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του νέου αυτού ιού που τον συνέδεε με αυτά. Το συμπέρασμα των ερευνών τους ήταν ότι ο SARS-CoV-2 ήταν το τελευταίο προϊόν μίας πολύχρονης σειράς πειραμάτων δημιουργίας εργαστηριακών-υβριδικών ιών. Όσοι είχαν παρακολουθήσει σε κάποιο βαθμό την εξέλιξη της έρευνας στον τομέα αυτό είχαν καταλάβει ότι η COVID-9 ήταν μία προαναγγελθείσα πανδημία.

Το πρωτόλειο -ακόμα- αφήγημα της φυσικής προέλευσης του ιού και το οικοδόμημα που το στήριζε κινδύνευαν με κατάρρευση. Το επιστημονικό κατεστημένο το υποστήριζε (και ένα μεγάλο μέρος του συνεχίζει να το υποστηρίζει μέχρι και σήμερα…) λυσσαλέα αφού το διακύβευμα ήταν μεγάλο: με κανέναν τρόπο δεν έπρεπε να στραφούν τα φώτα της δημοσιότητας στα πειράματα εργαστηριακής κατασκευής χιμαιρικών ιών, στους σκοπούς τους και στα τεράστια οικονομικά συμφέροντα που τα χρηματοδοτούν.

Σε εκείνη ακριβώς τη συγκυρία, στις αρχές του 2020, το υπερεθνικό κεφάλαιο διείδε τον κίνδυνο και αντέδρασε άμεσα. Η λέξη άμεσα αναφέρεται στον χρόνο της αντίδρασης. Όσο αφορά στον τρόπο της αντίδρασης, αυτός ήταν έμμεσος: τη «βρώμικη δουλειά» της διαχείρισης της κατάστασης την ανέλαβαν οι μαριονέτες του υπερεθνικού κεφαλαίου: οι καλοπληρωμένοι εκπρόσωποι του επιστημονικού και ακαδημαϊκού κατεστημένου, τα υψηλόβαθμα στελέχη της κρατικοδίαιτης γραφειοκρατίας και οι διαχειριστές της πολιτικής εξουσίας, καθώς και τα μέσα προπαγάνδας και παραπληροφόρησης, μαζικά και επιστημονικά.

Σε πρώτη φάση στήθηκε η «επιστημονική» βάση του αφηγήματος. Σε δεύτερη φάση μεθοδεύτηκε η διάδοση-προπαγάνδιση του, παράλληλα με τη λογοκρισία, καταστολή και δυσφήμιση όλων των φωνών που του εναντιώνονταν.

Μία καθόλου αθώα ανοιχτή επιστολή

Το «στήσιμο»

Στις 21 Ιανουαρίου 2020 καταγράφηκε στις ΗΠΑ το πρώτο κρούσμα της COVID-19. Αμέσως μετά, διάφοροι καθεστωτικοί επιστήμονες άρχισαν να παρέχουν πληροφόρηση σε υψηλόβαθμους γραφειοκράτες του Υπουργείου Υγείας των ΗΠΑ (National Institutes of Health, NIH) για διάφορα θέματα που σχετίζονταν με την επερχόμενη πανδημία. Ένα από αυτά ήταν οι πολύχρονες χρηματοδοτήσεις που λάμβανε και συνέχιζε να λαμβάνει από κρατικούς φορείς των ΗΠΑ το Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan (WIV) στην Κίνα για τη διεξαγωγή επικίνδυνων πειραμάτων κατασκευής χιμαιρικών ιών.

Στις 27 Ιανουαρίου 2020 ο πρόεδρος της EcoHealth Alliance[1], Peter Daszak, έστειλε ένα email στον ανώτερο σύμβουλο του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Μεταδοτικών Ασθενειών των ΗΠΑ (National Institute of Allergy and Infectious Diseases, ΝΑΙD) David Morens, αναφέροντας του κάποια στοιχεία για τις χρηματοδοτήσεις που είχε λάβει τα τελευταία πέντε χρόνια το Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan από το NIAID, μέσω της EcoHealth Alliance, για πειράματα γενετικού χειρισμού ιών, καθώς και για το ότι τα πειράματα αυτά συνεχίζονταν να πραγματοποιούνταν στα εργαστήρια του Ινστιτούτου. Ένα από τα στοιχεία που περιείχε το email είναι ότι οι Κινέζοι είχαν κατασκευάσει εργαστηριακά κορωνοϊούς που είχαν την ικανότητα να προσδένονται στα ανθρώπινα κύτταρα.

Επικεφαλής του ΝΙΑΙD ήταν ο Anthony Fauci, ο οποίος από τις 29 Ιανουαρίου ήταν και μέλος της Ειδικής Ομάδας (Task Force) του Λευκού Οίκου για την COVID-19. Η ανησυχία του Daszak ήταν έκδηλη. Σύμφωνα με τα ως τότε γνωστά στοιχεία η πανδημία είχε ξεκινήσει στη Wuhan. Ήταν θέμα ημερών η σύνδεση της με τα εργαστήρια του εκεί Ινστιτούτου και με τα πειράματα του.

Όπως θα δούμε αναλυτικά πιο κάτω, ο Daszak μέσω της EcoHealth Alliance διοχέτευε για πολλά χρόνια κρατικά κονδύλια των ΗΠΑ στο Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan. Όπως παραδέχεται και ο ίδιος, για πάνω από 15 χρόνια «συνεργαζόταν»[2] με Κινέζους ερευνητές που πραγματοποιούσαν εντατικά πειράματα κατασκευής υβριδικών ιών. Στις 31 Ιανουαρίου 2019, σε μία εποχή που κανείς εκτός Κίνας δεν γνώριζε κάτι για τον SARS-CoV-2, έκανε πέντε αναρτήσεις στο Τwitter με (παρα)πληροφόρηση για την αρχή της πανδημίας. Μάλιστα τότε έσπευσε να εγκωμιάσει τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Υγείας της Κίνας, λέγοντας πως “ήδη εργάζονται αποτελεσματικά” και πως η στάση τους “είναι ανοιχτή και χαρακτηρίζονται από διαφάνεια[3], κάτι που δεν συνέβαινε στην εποχή που είχε αρχίσει η επιδημία του SARS”.

Ένα άλλο θέμα που ανησυχούσε τον Daszak και την ηγεσία του NIAID ήταν η προέλευση του SARS-CoV-2. Το απόγευμα της 31ης Ιανουαρίου 2020, o επί 37 χρόνια επικεφαλής του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Μεταδοτικών Ασθενειών των ΗΠΑ (National Institute of Allergy and Infectious Diseases, NIAID) Anthony Fauci, έστειλε ένα email στον Kristian Andersen, καθηγητή και ερευνητή στο ισχυρότατο ερευνητικό ίδρυμα Scripps, και στον Jeremy Farrar[4], επικεφαλής του πανίσχυρου χρηματοδοτικού οργανισμού Wellcome Trust, προωθώντας τους ένα άρθρο που είχε δημοσιευτεί την ίδια μέρα στο επιστημονικό περιοδικό Science και σχολιάζοντας πολύ διπλωματικά ότι θα μπορούσε να ήταν χρήσιμο στη συζήτηση τους. Το άρθρο ήταν απόλυτα μεροληπτικό υπέρ της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2, όμως κάπου σε αυτό υπήρχε μία αναφορά στην δημιουργία το 2015 ενός χιμαιρικού ιού που είχε την ικανότητα να προσβάλλει τα ανθρώπινα κύτταρα. Ο ιός αυτός είχε δημιουργηθεί στα εργαστήρια του Ινστιτούτου Ιολογίας της Wuhan με χρηματοδότηση (και) του κράτους των ΗΠΑ. Στο τέλος του άρθρου, ο πρώτος στη λίστα των κρατικών οργανισμών που το χρηματοδότησαν είναι αυτός στον οποίον επικεφαλής ήταν ο Fauci. Μάλιστα στο άρθρο αναφερόταν ότι το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ είχε εγκρίνει την χρηματοδότηση της συνέχισης της έρευνας αυτής.

Το βράδυ της ίδιας μέρας ο Andersen απάντησε στους Fauci και Farrar με ένα email στο οποίο έλεγε – μεταξύ άλλων- ότι ο ιός έχει “ασυνήθιστα χαρακτηριστικά” και ότι “ ενδεχομένως κάποια από αυτά είναι κατασκευασμένα”. Επίσης, ανέφερε ότι τόσο αυτός, όσο και άλλοι επιστήμονες^[5] θεωρούσαν ότι “το γονιδίωμα (του SARS–CoV-2) ήταν ασύμφωνο με τη θεωρία της εξέλιξης”, προσθέτοντας ωστόσο πως θα έπρεπε να γίνουν περαιτέρω αναλύσεις και ότι (ανάλογα με τα αποτελέσματα τους) στο μέλλον αυτή τους η γνώμη τους θα μπορούσε να αλλάξει.

Μέχρι στιγμής την κατάσταση την διαχειρίζονταν ο επικεφαλής ενός από τους μεγαλύτερους κρατικούς οργανισμούς των ΗΠΑ και μέλος της κυβερνητικής Ομάδας Δράσης για την COVID-19, μαζί με ένα υψηλόβαθμο στέλεχος ενός μεγάλου ιδιωτικού ερευνητικού κέντρου των ΗΠΑ και τον επικεφαλής ενός από τους πιο ισχυρούς ιδιωτικούς χρηματοδοτικούς οργανισμούς στον κόσμο, με έδρα στην Μεγάλη Βρετανία.

Ο Fauci κατάλαβε ότι η κατάσταση ήταν κρίσιμη και ότι δεν υπήρχε χρόνος για χάσιμο. Ενήργησε άμεσα, συγκαλώντας μία τηλεδιάσκεψη για την επόμενη κιόλας ημέρα, αναθέτοντας την οργάνωση και τον συντονισμό της στον Farrar. Δεν είναι τυχαίο ότι στην κρίσιμη στιγμή αυτοί οι δύο πήραν την κατάσταση στα χέρια τους. Οι οργανισμοί στους οποίους είναι επικεφαλής χρηματοδοτούν ένα μεγάλο μέρος των ερευνητικών προγραμμάτων στον τομέα της ιολογίας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Πριν από αυτήν, το πρωί της 1^ης Φεβρουαρίου 2020 έστειλε στον αναπληρωτή διευθυντή του NIAID, Hugh Auchincloss, την γνωστή μελέτη που αναφέραμε πιο πάνω και που είχαν δημοσιεύσει το 2015 ο Baric και η Shi το 2015. Στο αρχείο που επισύναψε ο Fauci στο email του φαίνεται η φράση “gain-of-function”[6]. Η αγωνία του Fauci ήταν τι θα γινόταν όταν αργά ή γρήγορα αποκαλυπτόταν ότι το κράτος των ΗΠΑ και ο ίδιος είχαν χρηματοδοτήσει τέτοιου είδους πειράματα στα εργαστήρια της πόλης στην οποία είχε εμφανιστεί ο SARS-CoV-2 και είχε ξεσπάσει η πανδημία.

Αργά το απόγευμα της 1^ης Φεβρουαρίου 2020 πραγματοποιήθηκε με απόλυτη μυστικότητα[7] η τηλεδιάσκεψη, στην οποία συμμετείχαν ο επικεφαλής του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Μεταδοτικών Ασθενειών των ΗΠΑ (National Institute of Allergy and Infectious Diseases, NIAID) Anthony Fauci, ο επικεφαλής των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ (National Institutes of Health, NIH) και προϊστάμενος του Fauci, David Collins, καθώς και εννέα από τους πιο διαπλεκόμενους καθεστωτικούς επιστήμονες στον τομέα της ιολογίας, μεταξύ των οποίων ο Kristian Andersen και ο Peter Daszak.

Σε αυτήν συζητήθηκαν το θέμα της προέλευσης του SARS-Cov-2 και η αντιμετώπιση της κατάστασης που θα προέκυπτε σύντομα, όταν θα γινόταν ευρέως γνωστό ότι στις εγκαταστάσεις της Wuhan -από τις οποίες υπήρχαν σοβαρότατες ενδείξεις ότι είχε ξεκινήσει η πανδημία- πραγματοποιούνταν επί σειρά ετών επικίνδυνα πειράματα κατασκευής χιμαιρικών ιών, με χρήματα (και) του κράτους των ΗΠΑ. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Fauci “κάποιοι από τους συμμετέχοντες στην τηλεδιάσκεψη είχαν την αίσθηση ότι θα μπορούσε να είναι ένας εργαστηριακά κατασκευασμένος ιός”.

Στην τηλεδιάσκεψη της 1^ης Φεβρουαρίου 2020 μπήκαν τα θεμέλια της κατασκευής του αφηγήματος. Όπως λέει ο Richard Ebright, μοριακός βιολόγος και ειδικός σε θέματα βιοασφάλειας στο Πανεπιστήμιο Rutgers του New Jersey, “μία μικρή ομάδα επιστημόνων και μία μεγαλύτερη ομάδα δημοσιογράφων που ασχολούνται με επιστημονικά θέματα, εγκαθίδρυσαν και ενίσχυσαν το ψευδές αφήγημα ότι τα επιστημονικά στοιχεία υποστηρίζουν την υπόθεση του γενετικού άλματος («spillover»), καθώς και το ψευδές αφήγημα ότι αυτή είναι η επικρατούσα επιστημονική άποψη”.

Η απόφαση που πάρθηκε ήταν αναμενόμενη: να διαμορφωθεί άμεσα, να υποστηριχθεί και να προβληθεί το αφήγημα της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2. Επίσης, αποφασίστηκε να συντονιστεί η «γραμμή» που θα ακολουθούσαν οι αρμόδιοι κρατικοί φορείς των ΗΠΑ με αυτήν του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Ήταν μία αναμενόμενη απόφαση, αφού οτιδήποτε άλλο θα ισοδυναμούσε με «αυτοκτονία» για τους κρατικούς γραφειοκράτες και τους επιστήμονες που ήταν βαθιά χωμένοι στην πολύ βρώμικη ιστορία της εργαστηριακής κατασκευής υβριδικών-χιμαιρικών ιών.

Στις 2 Φεβρουαρίου 2020, ο επικεφαλής των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ (ΝΙΗ) David Collins έστειλε ένα email στον Fauci και στον Farrar, στο οποίο υπήρχε το link ενός άρθρου[8] που είχε δημοσιευτεί την ίδια μέρα στην ιστοσελίδα Zero Hedge και το οποίο ουσιαστικά ήταν μία αναδημοσίευση μίας μελέτης που είχαν δημοσιεύσει Ινδοί επιστήμονες, στην οποία υποστήριζαν ότι υπήρχαν σοβαρές ενδείξεις σοβαρές ενδείξεις για τη μη φυσική προέλευση του SARS-CoV-2. Την επόμενη μέρα «κατέβηκε» από το Twitter o λογαριασμός του ZeroHedge[9].

Δύο μέρες μετά την τηλεδιάσκεψη, στις 3 Φεβρουαρίου 2020, οι Εθνικές Ακαδημίες Επιστημών, Μηχανικής και Ιατρικής των ΗΠΑ (National Academies of Sciences, Engineering, Medicine, NASEM) συγκάλεσαν μία συνάντηση, στην οποία εκτός από τους εκπροσώπους του ακαδημαϊκού κατεστημένου των ΗΠΑ, πήραν μέρος υψηλόβαθμα στελέχη του FBI, της Υπηρεσίας Αντικατασκοπείας και του Υπουργείου Υγείας των ΗΠΑ (ΝΙΗ). Εκτός από τον Fauci, συμμετείχαν και κάποιοι επιστήμονες που είχαν επιλεχθεί από τις Ακαδημίες και από το Υπουργείο Υγείας. Μεταξύ αυτών ήταν ο Kristian Andersen και ο Peter Daszak. Σημειώνουμε ότι η συνάντηση συγκλήθηκε και πραγματοποιήθηκε κατόπιν αιτήματος του Λευκού Οίκου προς τις Ακαδημίες “να βοηθήσουν στον καθορισμό της προέλευσης του 2019-nCoV”.

Η συνάντηση έγινε την ίδια μέρα που ο Λευκός Οίκος είχε ζητήσει από τις Ακαδημίες “να συνεισφέρουν στον καθορισμό της προέλευσης του 2019-nCoV”. Στο έγγραφο που απέστειλε το αρμόδιο Γραφείο του Λευκού Οίκου στις Ακαδημίες γίνεται αναφορά στη μελέτη των Ινδών επιστημόνων πάνω στην προέλευση του SARS-CoV-2. Πρόκειται ουσιαστικά για το ίδιο άρθρο που είχε στείλει ο Collins στον Fauci και στον Farrar στο της 2^ης Φεβρουαρίου 2020. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει ότι η δημοσίευση των αποτελεσμάτων της έρευνας πάνω στη μη φυσική προέλευση του SARS-CoV-2 είχε ενοχλήσει τους κρατικούς φορείς των ΗΠΑ. Στο έγγραφο αναφέρεται, επίσης, ότι θα έπρεπε να συγκεντρωθούν στοιχεία που να επιτρέπουν την αξιολόγηση τέτοιων αναλύσεων. Γίνεται κατανοητό ότι αυτό που εννοείται με αυτήν την διπλωματική διατύπωση είναι ότι θα έπρεπε να δινόταν απάντηση σε αυτά τα άρθρα με άλλα επιστημονικά άρθρα που θα υποστήριζαν την φυσική προέλευση του ιού.

Την επόμενη ημέρα, 4 Φεβρουαρίου 2020 ανταλλάχτηκαν πολλά emails μεταξύ των συμμετεχόντων στην συνάντηση με σκοπό την αποστολή ενός απαντητικού email στον Λευκό Οίκο. Ένας από αυτούς που συμμετείχαν στην αλληλογραφία ήταν ο Trevor Bedford, καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Fred Hutch. Από το 2014 ως το 2021 έχει λάβει πάνω από 6,5 εκατομμύρια δολάρια από το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ (ΝΙΗ) ως βασικός ερευνητής σε 11 προγράμματα και υποπρογράμματα.

Ο Bedford παρατήρησε σε ένα email του προς τους υπόλοιπους: “αν αρχίσουμε να βάζουμε στη ζυγαριά στοιχεία (ενδείξεις), υπάρχουν πολλά που θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας και για τα δύο σενάρια. Εγώ θα έλεγα «δεν υπάρχουν στοιχεία υπέρ της γενετικής κατασκευής», τελεία”. Από τη μία λέει ότι υπάρχουν (πολλά) στοιχεία υπέρ της υπόθεσης της μη φυσικής προέλευσης και από την άλλη προτείνει να γραφτεί στην ότι δεν υπάρχουν στοιχεία υπέρ της, και μάλιστα με απόλυτο τρόπο και χωρίς ίχνος τεκμηρίωσης. Υπάρχει μία σαφής αντίφαση στα λόγια του Bedford. Η αντίφαση αυτή εξηγείται από τη σκοπιμότητα που διέπει τη στάση αυτών των «επιφανών επιστημόνων» στην υπόθεση που εξετάζουμε.

Στην συνάντηση και στην αλληλογραφία που την ακολούθησε, ο Fauci, ο Andersen και ο Daszak προσπάθησαν να πείσουν τους υπόλοιπους να αναφερθεί στην απάντηση ως επιστημονικό δεδομένο η υπόθεση τους ότι ο ιός είχε φυσική προέλευση. Αυτό δεν έγινε αποδεκτό. Οι τρεις πρόεδροι των Ακαδημιών απάντησαν με μία κοινή τους επιστολή στο αρμόδιο Γραφείο του Λευκού Οίκου στις 6 Φεβρουαρίου 2020. Στη επιστολή αυτή δεν γίνεται ούτε μία αναφορά στην δήθεν φυσική προέλευση του ιού, ούτε και κάποιος αφορισμός κατά της αντίθετης άποψης. Με μία προσεκτική διατύπωση αναφέρεται ότι “απαιτούνται περισσότερα γενετικά δεδομένα από δείγματα που έχουν συλλεχθεί σε διαφορετικούς γεωγραφικά διαμερίσματα και σε διαφορετικούς χρόνους, έτσι ώστε να καθορισθεί η προέλευση και η εξέλιξη του ιού”.

Αυτό πέρασε απαρατήρητο από τον Fauci. Mία μέρα μετά, στις 7 Φεβρουαρίου 2020, όταν ρωτήθηκε από έναν δημοσιογράφο αν είχε κάποια πληροφόρηση σχετικά με την προέλευση του ιού, απάντησε αρνητικά και μετά άρχισε να αυτοσχεδιάζει, χρησιμοποιώντας επιστημονικούς όρους που δεν κατέχει, υποστηρίζοντας αυθαίρετα την φυσική του προέλευση ως ένα επιστημονικό δεδομένο. Επίσης, χρησιμοποίησε την φράση «θεωρίες συνωμοσίας» τρεις φορές στην ίδια πρόταση. Λίγες μέρες πιο πριν είχε την πληροφόρηση από κάποιους από τους επιστήμονες που ο ίδιος είχε καλέσει στην τηλεδιάσκεψη, ότι είναι πιθανό ο ιός να είναι εργαστηριακό κατασκεύασμα.

Παράλληλα, με διάφορες δηλώσεις του επιχείρησε να υποβαθμίσει την σοβαρότητα της επερχόμενης πανδημίας. Δεν ήθελε με κανένα τρόπο να πέσουν τα φώτα της δημοσιότητας στα πειράματα εργαστηριακής κατασκευής χιμαιρικών ιών στην Κίνα και στην χρηματοδότηση τους από τον κρατικό οργανισμό τον οποίο διευθύνει. Γι’ αυτό παρουσίαζε την κατάσταση ως μία εποχική γρίπη, ως κάτι ασήμαντο. Δεν είχε εκτιμήσει όμως τις διαστάσεις που θα έπαιρνε.

Στα πλαίσια αυτά, στις 17 Φεβρουαρίου 2020, δήλωσε ότι “ο κίνδυνος από τον SARS–CoV-2 ήταν αμελητέος”, ότι “ο πραγματικός και υπαρκτός κίνδυνος για τον οποίον θα έπρεπε να ανησυχούν οι Αμερικανοί ήταν η εποχική γρίπη” και ότι δεν χρειαζόταν να φορούν μάσκα, εκτός αν είχαν ήδη κολλήσει τον ιό, αφού “οι μάσκες που πωλούνται στα φαρμακεία δεν ήταν επαρκείς για την προστασία κανενός”[10]. Στις 27 Φεβρουαρίου 2020 σύστησε στους Αμερικανούς να μην αλλάξουν τίποτα από αυτά που έκαναν στην καθημερινότητα τους, αφού “ο κίνδυνος ήταν μικρός”. Στις 9 Μαρτίου 2020 προέτρεψε όσους είναι νέοι και υγιείς και ήθελαν να πάνε κρουαζιέρα, να μην διστάσουν να το κάνουν.

Σε αυτήν την συγκυρία, την ίδια μέρα που οι πρόεδροι των Ακαδημιών των ΗΠΑ απάντησαν στον Λευκό Οίκο, δηλαδή στις 6 Φεβρουαρίου 2020, ο Peter Daszak έστειλε ένα email σε έξι γνωστούς επιστήμονες (κοινοποιώντας το παράλληλα και σε πέντε στελέχη της EcoHealth Alliance), στο οποίο τους ζητούσε να υπογράψουν ένα κείμενο υποστήριξης στους Κινέζους επιστήμονες που “έχουν βρεθεί σε απόγνωση με τις τελευταίες διαδόσεις φημών, παραπληροφόρησης και θεωριών συνωμοσίας σχετικά με την προέλευση του (SARS–CoV-2)”. Μιλώντας σε πρώτο πληθυντικό, τους πληροφόρησε ότι “έχουμε ήδη ετοιμάσει ένα απλό προσχέδιο της δήλωσης αλληλεγγύης και συμπαράστασης”, χωρίς να διευκρινίζει ποιοι είχαν ετοιμάσει το προσχέδιο αυτό. Δεν επρόκειτο για κάποια επιστημονική μελέτη αλλά για μία δήλωση «αλληλεγγύης» προς τους Κινέζους επιστήμονες, γιατρούς και υγειονομικούς, και καταδίκης των “θεωριών συνωμοσίας που θεωρούν ότι η COVID-19 δεν έχει φυσική προέλευση”.

Οι έξι επιστήμονες στους οποίους έστειλε αυτό το πρώτο email ήταν οι Ralph Baric από το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας, η Linda Saif από το Ohio State University, ο James Hughes από το Emory University της Atlanta, η Rita Colwell από το Πανεπιστήμιο του Maryland, o Linfa Wang από το Duke-NUS της Σιγκαπούρης, και ο Hume Field από το Πανεπιστήμιο του Queensland της Αυστραλίας.

Η Colwell και ο Hughes είναι μέλη του διοικητικού συμβουλίου και ο Field είναι σύμβουλος της EcoHealth Alliance, οπότε ουσιαστικά η αρχική αυτή πρόσκληση στάλθηκε σε δύο ανθρώπους εκτός της EcoHealth Alliance. Αν αφαιρέσουμε και τον Baric, λόγω της πολύχρονης συνεργασίας του με τον Daszak, και της ενεργού συμμετοχής του στο στήσιμο της επιστολής[11], ουσιαστικά μόνο ένα άτομο από τους παραλήπτες του πρώτου email δεν ανήκει στην EcoHealth Alliance ή στον στενό της κύκλο. Τα μέλη της EcoHealth Alliance στα οποία ο Daszak κοινοποίησε το email αυτό ήταν οι Alison Andre, Aleksei Chmura, Hongying Li, William Karesh και Robert Kessler.

Σημειώνουμε παρενθετικά ότι σύμφωνα με τα στοιχεία που δήλωσε επίσημα η EcoHealth Alliance το 2021, oι Colwell και Hughes εργάζονται αμισθί (για την ψυχή της μάνας τους…) τρεις ώρες την εβδομάδα στην εταιρεία. Αντίθετα, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, ο αντιπρόεδρος της William Karesh δηλώνει ετήσιο μισθό (μόνο από αυτήν την… “μη κερδοσκοπική” εταιρεία) 274.730 δολάρια και ο Peter Daszak (μόνο από αυτήν την… “μη κερδοσκοπική” εταιρεία) τουλάχιστον 354.065 δολάρια (το 2017 δήλωσε προσωπικές αμοιβές μόλις… 402.059 δολάρια και το 2018 μόλις… 410.081 δολάρια).

Ο Daszak τους έστειλε και ένα προσχέδιο του προτεινόμενου από αυτόν κειμένου, το οποίο συνοδευόταν από τέσσερις παραπομπές σε μελέτες Κινέζων ερευνητών. Το προσχέδιο που τους έστειλε υπογραφόταν από τον ίδιο, τον William Karesh, αντιπρόεδρο της EcoHealth Alliance και τους έξι παραλήπτες του email. Σημειώνουμε ότι στο προσχέδιο αυτό η Rita Colwell παρουσιάζεται από τον Daszak ως πρώην διευθύντρια του National Science Foundation, παρότι έχει πάψει να είναι διευθύντρια στο ίδρυμα αυτό από το 2004.

Μερικά λεπτά αργότερα ο Hume απαντά στο email του Daszak, αποκαλώντας τον κολλητό, δίνοντας του συγχαρητήρια (“well done mate”) και στέλνοντας σε όλους μερικές προτεινόμενες διορθώσεις στο προσχέδιο. Στη συνέχεια, η Saif προτείνει να γράψουν μία-δύο προτάσεις, επιχειρηματολογώντας υπέρ της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2. O Daszak δεν θέλει να ανοίξει αυτό το θέμα και της απαντά ότι “θα ήταν καλύτερο να παραμείνουμε σε μία γενική δήλωση”. Παράλληλα προβαίνει σε μία άκρως αντιδεοντολογική κίνηση. Δίνει την πληροφορία (“inside info”) στους παραλήπτες του email ότι οι Ακαδημίες Επιστημών, Μηχανικής και Ιατρικής των ΗΠΑ (National Academies of Science, Engineering and Medicine) συγκάλεσαν μία συνάντηση με μία επιτροπή γραφειοκρατών και ειδικών (της οποίας είναι μέλος) με σκοπό μίας παρόμοιας επιστολής, ως απάντηση σε ένα αίτημα του Λευκού Οίκου προς αυτές να διερευνήσουν την προέλευση του SARS-CoV-2. Δίνει την πληροφορία ότι η επιστολή αυτή θα δημοσιευόταν τις επόμενες ημέρες, και τους αποκαλύπτει ένα μέρος του περιεχομένου της. Διέρρευσε πληροφορίες για την επιστολή των Ακαδημιών, καθώς και ένα μέρος του περιεχομένου της, παρότι, όπως αναφερόταν ρητά σε ένα email του προέδρου των Ακαδημιών προς τα μέλη της επιτροπής ειδικών, αυτό ήταν εμπιστευτικό. Δεν έχει ηθικούς φραγμούς· αυτό που προέχει είναι να υπερασπιστεί με όλα τα μέσα τα οικονομικά του συμφέροντα που κινδύνευαν άμεσα.

Έτσι λοιπόν, φαίνεται ότι η χρονική στιγμή που επέλεξε να στείλει το email αυτό δεν είναι τυχαία. Ο στόχος του ήταν να δημοσιευτεί η επιστολή αλληλεγγύης την ίδια χρονική περίοδο με αυτήν των Ακαδημιών. Επίσης, όπως έγραψε ο ίδιος σε ένα email του, ήθελε να έχει συνταχτεί, υπογραφεί και δημοσιευτεί η δήλωση-ανοιχτή επιστολή αλληλεγγύης πριν από τη διάσκεψη του Διεθνούς Οργανισμού για τις Μεταδοτικές Ασθένειες (The International Society for Infectious Diseases, ISID) στη Μαλαισία, δύο εβδομάδες μετά. Δίνει μία λίστα από άλλους 15 επιστήμονες που εκτιμά ότι θα υπέγραφαν την επιστολή, και μεταφέρει στους συνομιλητές του την εκτίμηση του ότι ο Οργανισμός αυτός θα τους στηρίξει και ότι κατόπιν το εγχείρημα τους “θα απογειωθεί”.

Καθώς μέχρι εκείνη τη στιγμή σχεδόν όλοι οι συμμετέχοντες στην αλληλογραφία ήταν μέλη της EcoHealth Alliance, έκρινε σκόπιμο να τους πει ότι “η δήλωση δεν θα έχει το λογότυπο της EcoHealth Alliance και δεν θα είναι αναγνωρίσιμη ως προερχόμενη από κάποιον οργανισμό ή από κάποιο πρόσωπο”.

Εκτός από την αλληλογραφία με τα πρόσωπα αυτά, ο Daszak αντάλλαξε προσωπικά μηνύματα με κάποιους πιο στενούς του συνεργάτες και συνάμα πιο διαπλεκόμενους επιστήμονες, μεθοδεύοντας το «στήσιμο» της επιστολής: τον Ralph Baric, έναν από τους πρωτεργάτες των πειραμάτων κατασκευής χιμαιρικών ιών, άνθρωπο με στενές σχέσεις με το αμερικανικό κεφάλαιο, με τους υψηλόβαθμους κρατικούς γραφειοκράτες των ΗΠΑ και με τη Wuhan (1, 2, 3), και τον Linfa Wang, έναν τύπο με μεγάλο παρελθόν στον τομέα αυτόν. Αποκαλείται και batman, λόγω των μακροχρόνιων ερευνών του σε ιούς των νυχτερίδων. Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, η ταινία Contagion βασίστηκε στη δράση αυτή του Wang και της ομάδας του. Έχει συνεργαστεί για πολλά χρόνια με τoν ΠΟΥ (1, 2), με το Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan και προσωπικά με την επικεφαλής του Ινστιτούτου Shi Zhengli, καθώς και με τον Baric και τον Dsazak.

Την ίδια μέρα έστειλε ένα προσωπικό μήνυμα στον Baric, το οποίο κοινοποίησε μόνο σε δύο υψηλόβαθμα στελέχη της εταιρείας του, την Alison Andre και τον Aleksei Chmura. Ο τίτλος του email είναι: “Ralph δεν χρειάζεται να υπογράψεις την «δήλωση»!”. Σε αυτό του λέει: “Μίλησα με τον Linfa χθες το βράδυ για τη δήλωση που στείλαμε. Νομίζει- και συμφωνώ μαζί του- ότι εσύ, εγώ και αυτός δεν πρέπει να υπογράψουμε τη δήλωση, έτσι ώστε να έχει κάποια απόσταση από εμάς και επομένως να μην λειτουργήσει με αντιπαραγωγικό τρόπο”.

Η συνέχεια του email είναι ακόμα πιο αποκαλυπτική: “θα δημοσιεύσουμε (τη δήλωση) με τέτοιο τρόπο ώστε να μη συνδέεται με τη συνεργασία μας, έτσι ώστε να μεγιστοποιήσουμε μία ανεξάρτητη φωνή”. Με άλλα λόγια, εμείς που οργανώσαμε το εγχείρημα δεν θα φαινόμαστε, έτσι ώστε αυτό να φαίνεται ανεξάρτητο και κυρίως μη σχετιζόμενο με τη συνεργασία μας…

Η συνεργασία στην οποία αναφέρεται ο Daszak στο email του προς τον Baric είναι αυτή μεταξύ αυτού, του Baric, του Wang και φυσικά της Wuhan. Είναι και οι τρεις βαθιά αναμεμιγμένοι στην ιστορία των πειραμάτων κατασκευής εργαστηριακών ιών και ως εκ τούτου στην συγκεκριμένη συγκυρία είχαν κοινά συμφέροντα που είχαν μπει σε κίνδυνο. Γι’ αυτό τους συμβουλεύεται και γι’ αυτό λέει ότι οι Wang και Baric δεν πρέπει να υπογράψουν τη δήλωση, έτσι ώστε αυτή να φαίνεται ότι δεν σχετίζεται με τους «πρωτεργάτες» στην έρευνα πάνω στη γενετική μετάλλαξη ιών. Η δήλωση λοιπόν θα στηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε αφενός να μη φαίνεται ότι από πίσω της είναι η EcoHealth Alliance και αφετέρου να μη φαίνεται ότι υποκινείται από τα οργανωμένα συμφέροντα των πειραμάτων δημιουργίας χιμαιρικών ιών. Ο Daszak είχε την αφέλεια να πιστεύει ότι θα φαινόταν σαν μια κραυγή κάποιων ουδέτερων συνειδητοποιημένων επιστημόνων[12] που θίχτηκαν επειδή μπήκαν στο στόχαστρο κάποιοι συνάδελφοι τους στην Κίνα.

Ο Baric φυσικά συμφωνεί: “νομίζω ότι είναι μία καλή απόφαση. Αλλιώς (η επιστολή) θα φαίνεται ιδιοτελής και θα χάσουμε επιρροή”. Είδατε με ποιον τρόπο στήνουν τις υπόγειες μεθοδεύσεις τους οι «διακεκριμένοι επιστήμονες» που –κατά τα άλλα- δουλεύουν «για την πρόοδο της επιστήμης και για το καλό της κοινωνίας»;

Την επόμενη μέρα, 7 Φεβρουαρίου 2020, η Saif στέλνει στην ομήγυρη τα ονόματα άλλων επτά συστημικών επιστημόνων που θεωρεί ότι θα υπέγραφαν την επιστολή. Την ίδια μέρα ο Daszak στέλνει ένα προσωπικό μήνυμα στην Colwell, ζητώντας της να προμοτάρει το εγχείρημα. Επίσης, της εξηγεί ότι είχε χρησιμοποιήσει τον τίτλο της ως πρώην διευθύντρια του National Science Foundation για λόγους marketing, και ότι η επιστολή είχε προσεκτικές διατυπώσεις, “έτσι ώστε να αποφύγει πολιτικές δηλώσεις”. Παράλληλα εμπλουτίζει τις παραπομπές, οι οποίες φτάνουν τις δέκα και πια δεν περιορίζονται σε επιστημονικά άρθρα[13].

Η πρωτοβουλία του είναι μία άκρως πολιτική κίνηση. Η επιστολή δεν είναι ένα επιστημονικό κείμενο. Ο σκοπός της είναι να υπερασπιστεί τους Κινέζους και όσους επί σειρά ετών συνεργάζονταν μαζί τους σε επικίνδυνα πειράματα γενετικής μετάλλαξης και δημιουργίας εργαστηριακών ιών. Οι λόγοι για τους οποίους στήθηκε η επιστολή και οι σκοποί που εξυπηρετεί αυτού του είδους η έρευνα είναι οικονομικοί και πολιτικοί.

Την επόμενη μέρα, 8 Φεβρουαρίου 2020, η Colwell στέλνει ένα προσωπικό μήνυμα στον Daszak, επιμένοντας ότι πρέπει να προστεθεί μία φράση που να παραπέμπει στην αυθεντία δύο επιστημόνων που υποστηρίζουν την φυσική προέλευση του ιού. Επίσης, απορρίπτει την αυθαίρετη ενέργεια του Daszak να την παρουσιάσει υπογράφουσα με έναν πρώην τίτλο της.

Την ίδια μέρα ο Daszak της απαντά, λέγοντας της -μεταξύ άλλων- ότι έχει προσθέσει παραπομπές σε μία βάση δεδομένων στην οποία υπάρχουν φυλογενετικές αναλύσεις του γονιδιώματος του ιού, και ότι προσέθεσε και μία παραπομπή στην ιστοσελίδα των (κρατικών) Κέντρων Ελέγχου και Νοσημάτων των ΗΠΑ, επειδή σε αυτήν υπάρχει μία δήλωση που συμφωνεί με αυτά που υποστηρίζουν στην επιστολή! Κατόπιν κινδυνολογεί, λέγοντας ότι οι κακοί συνωμοσιολόγοι απειλούν να σκοτώσουν κάποιους καλούς Κινέζους επιστήμονες και ότι αυτοί οι καημένοι “ ζητούν από εμάς οποιαδήποτε στήριξη μπορούμε να τους δώσουμε”.

Ώστε για τους δύστυχους Κινέζους τα κάνει όλα ο αλτρουιστής Daszak! Το γεγονός ότι η οργάνωση-εταιρεία του έχει ζωτικά συμφέροντα στην Κίνα και ότι το ξέσπασμα της πανδημίας έφερε στην επιφάνεια τη «βρώμικη δουλειά» που κάνει στην χώρα αυτή εδώ και χρόνια, είναι μία ακόμη … «θεωρία συνωμοσίας». Ως τέτοια όμως θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και οι ισχυρισμοί του για απειλές κατά των Κινέζων επιστημόνων και για εκκλήσεις εκ μέρους τους για οποιαδήποτε στήριξη, αφού μέχρι τώρα δεν έχει προσκομίσει την παραμικρή απόδειξη που να τους αποδεικνύει. Συνήθως ο επιστημονικός λόγος διέπεται από ορθολογισμό και τεκμηρίωση, στοιχεία που δεν συναντούμε σε αυτόν του Daszak.

Στις 9 Φεβρουαρίου 2020, δύο μέρες μετά το πρώτο συλλογικό email που έστειλε, ο Daszak ανακοινώνει στην ομήγυρη ότι το τελικό κείμενο της επιστολής είναι έτοιμο. Στην σύνταξη του συμμετείχαν δύο άτομα: ο ίδιος και ο αντιπρόεδρος της εταιρείας του. Οι παραπομπές έχουν γίνει δεκατρείς. Σε αυτήν την φάση, αυτοί που έχουν ήδη υπογράψει το κείμενο της είναι έξι (από τους οποίους οι πέντε είναι μέλη της EcoHealth Alliance) και αυτοί που θα προσκληθούν να υπογράψουν το (ήδη διαμορφωμένο) κείμενο της είναι τριανταεπτά.

Η επιστολή θα παρουσιαζόταν ως μία αυθόρμητη συλλογική πρωτοβουλία κάποιων «δυτικών» επιστημόνων, σε ένδειξη αλληλεγγύης με τους συνάδελφους τους στην Κίνα, οι οποίοι εκείνη την εποχή είχαν αρχίσει να βάλλονται από παντού λόγω της πρώτης εμφάνισης του SARS-CoV-2 πολύ κοντά στις εργαστηριακές εγκαταστάσεις της Wuhan. Στο κείμενο της όλες οι επιστημονικές απόψεις που αμφισβητούσαν την υπόθεση ότι ο ιός έχει φυσική προέλευση τσουβαλιάστηκαν με τον γνωστό -και καθόλου επιστημονικό- τρόπο, αποκαλούμενες “θεωρίες συνωμοσίας, φήμες και παραπληροφόρηση”. Η υπόθεση ότι ο ιός έχει φυσική προέλευση παρουσιάζεται ως θέσφατο βασιζόμενο στα συμπεράσματα των αναλύσεων του γονιδιώματος του SARS-CoV-2, δίνοντας παραπομπές σε μία σειρά επιστημονικών ή επιστημονικοφανών δημοσιεύσεων, που όπως είδαμε πιο πριν είχαν εμφανιστεί μαζικά και σχεδόν ταυτόχρονα έναν μήνα πιο πριν, τον Ιανουάριο του 2020. Μάλιστα σε αυτήν σημειώνεται με ιδιαίτερα εμφατικό τρόπο ότι οι αναλύσεις γονιδίων του SARS-CoV-2 που είχαν γίνει από επιστήμονες από διάφορες χώρες “καταλήγουν με συντριπτικό (αναμφισβήτητο) τρόπο ότι αυτός ο κορωνοϊός έχει φυσική προέλευση”.

Εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν τριπλό ισχυρισμό: Πρώτον, ο SARS-CoV-2 έχει φυσική προέλευση. Δεύτερον, το γεγονός αυτό είναι αναμφισβήτητο. Τρίτον, σε αυτό το συμπέρασμα έχουν φτάσει οι έρευνες επιστημόνων από διάφορες χώρες.

Η ανοιχτή επιστολή-δήλωση δημοσιεύτηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2020 στην ιστοσελίδα “The Lancet”. Τελικά, το κείμενο της δήλωσης υπογράφηκε μόνο από 27 άτομα, στα οποία –όπως είχε συμφωνηθεί- δεν συμπεριλαμβάνονταν οι Wang και Baric. Από τους 27 υπογράφοντες, οι 17 είναι από τις ΗΠΑ. Οι πέντε εργάζονται στην EcoHealth Alliance. Δύο από αυτούς είναι μέτοχοι στην εταιρεία. Επίσης, πέντε από τους υπογράφοντες εργάζονται ή συνεργάζονται με τον ισχυρότατο χρηματοδοτικό οργανισμό Wellcome Trust. Ένας από αυτούς είναι ο Jeremy Farrar, ένας από τους πρωτεργάτες της κατασκευής του αφηγήματος σε διάφορα επίπεδα.

Πριν εξετάσουμε τις παραπομπές του άρθρου, προκειμένου να διαπιστώσουμε αν μέσω αυτών μπορεί να φτάσει κάποιος σε αυτό το τριπλό συμπέρασμα, ας διαβάσουμε την άποψη του Nicholas Wade, ενός ερευνητή και συγγραφέα κειμένων και βιβλίων επιστημονικού περιεχομένου, ο οποίος στο παρελθόν έχει συνεργαστεί με τα επιστημονικά περιοδικά Science και Nature, καθώς και με τους The New York Times.

Στις 3 Μαΐου 2021 στην προσωπική του ιστοσελίδα δημοσίευσε ένα κείμενο με τίτλο «Η προέλευση της COVID: Οι άνθρωποι ή η φύση άνοιξαν το κουτί της Πανδώρας στη Wuhan;». Στο κείμενο αυτό αναφερόμενος στην ανοιχτή επιστολή που είχε δημοσιευτεί στο Lancet παρατήρησε ότι “το κείμενο δημοσιεύτηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2020, όταν ήταν πολύ πρώιμο για τον οποιονδήποτε για να πει με βεβαιότητα τι ακριβώς είχε συμβεί”. Γιατί λοιπόν δημοσιεύτηκε η επιστολή αυτή σε μία τέτοια συγκυρία; Με άλλα λόγια, γιατί βιάστηκαν τόσο να δημοσιεύσουν αυτήν την δήλωση «αλληλεγγύης» και να μιλήσουν με τόσο απόλυτο τρόπο για τη φυσική προέλευση του SARS-CoV-2; Ας μη δώσουμε ακόμα απάντηση στα ερωτήματα αυτά. Εκτιμούμε ότι αυτή θα δοθεί στον αναγνώστη στη συνέχεια, αν δεν του έχει δοθεί ήδη από τα προλεγόμενα για τον Daszak.

Στη συνέχεια του άρθρου ο Wade σημειώνει: “Σε αντίθεση με τον ισχυρισμό των συντακτών της επιστολής, η άποψη ότι ο ιός μπορεί να είχε διαφύγει από κάποιο εργαστήριο λόγω ατυχήματος, δεν είναι θεωρία συνωμοσίας. Σίγουρα θα έπρεπε να διερευνηθεί και όχι να απορριφθεί χωρίς δεύτερη σκέψη. Ένα σημαντικό διακριτικό γνώρισμα των καλών επιστημόνων είναι ότι προσπαθούν να κάνουν διάκριση ανάμεσα σε αυτά που γνωρίζουν και σε αυτά που δεν γνωρίζουν. Με αυτό το κριτήριο, οι υπογράφοντες την επιστολή του Lancet συμπεριφέρθηκαν ως κακοί (ανεπαρκείς) επιστήμονες: διαβεβαίωναν το κοινό για γεγονότα που δεν μπορούσαν να γνωρίζουν με βεβαιότητα αν ήταν αληθινά”.

Πολλοί από τους πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας κάνουν κατάχρηση του όρου «θεωρίες συνωμοσίας» για εκείνες τις θεωρίες που εξετάζουν τα στοιχεία που συνηγορούν υπέρ της μη φυσικής προέλευσης του ιού. Το Εθνικό Συμβούλιο Πληροφοριών (NIC) των ΗΠΑ δεν συμμερίζεται την άποψη τους. Σε μία πρόσφατη έκθεση αξιολόγησης των θεωριών σχετικά με την προέλευση του SARS-CoV-2 παίρνει στα σοβαρά τις διάφορες πτυχές της άποψης ότι ο ιός δεν έχει φυσική προέλευση και τους αφιερώνει μεγάλο μέρος της 18σέλιδη έκθεσης του.

Τα αντικρουόμενα συμφέροντα των συντακτών της

Οι υπογράφοντες την δήλωση δηλώνουν σε αυτήν ότι “δεν έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα”. Το Lancet αρχικά δεν εξέτασε αυτόν τους τον ισχυρισμό, όπως θα όφειλε. Δημοσίευσε την επιστολή σχεδόν αμέσως μόλις την έλαβε. Τους επόμενους μήνες ξέσπασε σάλος με την υπόθεση αυτή, όταν είδαν το φως της δημοσιότητας τα emails που είχαν ανταλλάξει οι πρωταγωνιστές της. Ένα χρόνο και τρεις μήνες μετά τη δημοσίευση της επιστολής, το Lancet υποχρεώθηκε να δημοσιεύσει ένα προσάρτημα (addendum), αναφέροντας ότι είχε καλέσει τους 27 υπογράφοντες την επιστολή να επανεξετάσουν την δήλωση τους ότι δεν έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα. Στο προσάρτημα παραθέτει την απάντηση του Daszak (μία εκτενή δήλωση με πολλά κούφια λόγια) και καταλήγει ότι οι υπογράφοντες δηλώνουν ότι δεν έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα, χωρίς να πάρει θέσει για το αν αυτός τους ο ισχυρισμός αληθεύει ή όχι.

Μία πολύ απλή έρευνα στο παρελθόν τους θα αρκούσε για να διαπιστωθεί αν έχουν ή δεν έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα. Ειδικά στην περίπτωση του Daszak, τα στοιχεία αφθονούσαν. Το Lancet όμως δεν την έκανε. Ο εκδότης του, ο Βρετανός Richard Horton, έχει επαινέσει την Κίνα πολλές φορές στο παρελθόν, με αποκορύφωμα τα εγκώμια του προς την κυβέρνηση της το Μάιο του 2020, όταν είπε ότι δεν πρέπει να κατηγορούμε την Κίνα για την COVID-19. Για την στάση του αυτή το 2015 βραβεύτηκε με το ανώτατο βραβείο που έχει λάβει κάποιος μη Κινέζος από το κράτος της Κίνας. Τον Ιούλιο του 2020 σύστησε μία παρωδία επιτροπής για να διερευνήσει τα αίτια της πανδημίας, μαζί με τον Jeffrey Sachs, έναν τύπο με ακόμα πιο στενούς δεσμούς με το καθεστώς και το επιστημονικό κατεστημένο της Κίνας. Ένα από τα μέλη αυτής της «επιτροπής» ήταν ο Daszak. Τα στοιχεία αυτά εξηγούν γιατί ο Daszak επέλεξε το Lancet για τη δημοσίευση της ανοιχτής επιστολής.

Αυτό που δεν έκανε το Lancet το έκαναν κάποιοι δημοσιογράφοι, αν και με μεγάλη καθυστέρηση. Περίπου ενάμισι χρόνο μετά τη δημοσίευση της ανοιχτής επιστολής, τον Σεπτέμβριο του 2021 δημοσιεύτηκαν μερικά άρθρα σε διάφορα μέσα (1, 2 και κυρίως 3), από τα οποία προέκυπτε ότι οι 26 από τους 27 υπογράφοντες την δήλωση έχουν στενές σχέσεις με το Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan. Για μερικούς από αυτούς –μεταξύ των οποίων ο Daszak- οι σχέσεις αυτές ήταν στενότατες.

Μετά από πολλές αντιδράσεις που υπήρξαν μετά την δημοσίευση της ανοιχτής επιστολής, τον Απρίλιο του 2020 ο Daszak δήλωσε ξεδιάντροπα ότι δεν είχε αντικρουόμενα συμφέροντα. Ο Richard Ebright, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Rutgers και ερευνητής στο Ινστιτούτο Μικροβιολογίας Waksman, σχολίασε σχετικά: “δύσκολο να φανταστεί κανείς ένα πιο αισχρό ψέμα”. Σε ένα άλλο σχόλιο υπενθύμισε ότι o Daszak ήταν ο επιστημονικός υπεύθυνος ενός ερευνητικού προγράμματος που είχε χρηματοδοτηθεί με 3,7 εκατομμύρια δολάρια από τις ΗΠΑ για πειράματα εργαστηριακής κατασκευής χιμαιρικών ιών στη Wuhan, και πρόσθεσε: “αν αυτό δεν είναι αντικρουόμενα συμφέροντα, τότε τίποτα άλλο δεν είναι”.

Πιο κάτω θα δούμε αναλυτικότατα αυτές τις σχέσεις του Daszak με την Wuhan και ο καθένας θα μπορέσει να κρίνει αν αυτές συνιστούν αντικρουόμενα συμφέροντα ή όχι.

Ας κάνουμε τώρα μία σύντομη αναφορά σε δύο περιπτώσεις Κινέζων επιστημόνων που τόλμησαν να υποστηρίξουν δημόσια πως το πιθανότερο σενάριο για την προέλευση του SARS-CoV-2 είναι να είναι ένας εργαστηριακός ιός. Και οι δύο δέχτηκαν την καταστολή του Κινεζικού καθεστώτος. Γι’ αυτούς δεν δημοσίευσαν καμία δήλωση αλληλεγγύης ο Daszak και η παρέα του.

Τον Φεβρουάριο του 2020 ο Botao Xiao, καθηγητής στο South China University of Technology, δημοσίευσε ένα άρθρο πάνω στην πιθανή προέλευση του SARS-CoV-2. Σε αυτό παρατήρησε την πολύ μικρή απόσταση δύο εργαστηρίων από την περιοχή της Wuhan όπου εκδηλώθηκαν τα πρώτα κρούσματα. Επίσης, σημείωσε ότι στην αγορά της Wuhan δεν πωλούνται νυχτερίδες, ότι το είδος των νυχτερίδων που πιστευόταν ότι ήταν ο αρχικός ξενιστής ζει σε μία περιοχή που απέχει πάνω από 1.000 χιλιόμετρα από τη Wuhan και ότι το χειμώνα οι νυχτερίδες πέφτουν σε χειμέρια νάρκη. Εξάλλου θα ήταν παράλογο να διανύσουν όλη αυτή την απόσταση για να μπουν σε μία θορυβώδη γιγαντούπολη με πληθυσμό 15 εκατομμύρια κατοίκους. Λίγες μέρες μετά τη δημοσίευση του, το άρθρο εξαφανίστηκε από την ιστοσελίδα επιστημονικών δημοσιεύσεων στην οποία το είχε ανεβάσει ο Xiao. Μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.

Στις 4 Ιανουαρίου 2021, ο Νicholson Baker αναδημοσίευσε στην ιστοσελίδα Νew York Magazine την είδηση που είχε δημοσιευτεί στις 24 Φεβρουαρίου 2020 στην ιστοσελίδα The Taiwan News ότι στις 22 Φεβρουαρίου 2020 ο Fang Chi-tai, καθηγητής στο κρατικό πανεπιστήμιο της Taiwan, είχε δώσει μία διάλεξη στην οποία έκανε την παρατήρηση ότι η θέση πρόσδεσης της φουρίνης στον SARS-CoV-2 είναι ασυνήθιστη (“anomalous”). “Είναι απίθανο τα τέσσερα αμινοξέα (R–R–A–R) να έχουν προστεθεί με φυσικό τρόπο· οι φυσικές μεταλλάξεις είναι μικρότερης κλίμακας και γίνονται με τυχαίο τρόπο”, είπε στη διάλεξη αυτή, προσθέτοντας ότι είναι πιθανό τα αμινοξέα αυτά να έχουν προστεθεί εργαστηριακά.

Το βίντεο με την ομιλία του Fang ανέβηκε στην ιστοσελίδα του Οργανισμού Δημόσιας Υγείας της Taiwan. Όταν η ιστοσελίδα Taiwan News δημοσίευσε το σχετικό άρθρο σχετικά με την διάλεξη του Fang, αυτός αρνήθηκε ότι είχε πει αυτά που αναφέρουμε παραπάνω. Τότε δεν υπήρχε πια η απόδειξη ότι τα είχε πει, γιατί λίγο πριν το βίντεο με την ομιλία του είχε «κατέβει» από το ίντερνετ. Στο ίδιο άρθρο, σε μία  ανανέωση του στις 3 Μαρτίου 2020, η ιστοσελίδα έγραψε ότι ο Οργανισμός απάντησε σε σχετική ερώτηση της ως εξής: “Κατέβηκε για κάποιον λόγο. Θα ανεβεί στο μέλλον όταν πρέπει. Ευχαριστούμε για την κατανόηση”.

Οι μετανοήσαντες

Μετά την πρόσφατη δημοσιοποίηση της αλληλογραφίας που είχαν όσοι συμμετείχαν στο «στήσιμο» της επιστολής, και μετά τις αποκαλύψεις σχετικά με τον ρόλο του Peter Daszak, πρωτεργάτη της κατασκευής αυτού του πυλώνα του αφηγήματος της φυσικής προέλευσης, μερικοί από εκείνους τους καλούς επιστήμονες που είχαν υπογράψει την επιστολή-δήλωση διαφοροποίησαν τη θέση τους και δήλωσαν ότι είχαν αλλάξει γνώμη για την προέλευση του SARS–CoV-2.

Τον Μάιο του 2021 ο Stanley Perlman, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Iowa, ανακάλυψε όψιμα τις διαφορετικές πτυχές της θεωρίας της μη φυσικής προέλευσης και δήλωσε ότι “δεκαεπτά μήνες μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, η έλλειψη αποδείξεων για την υπόθεση της φυσικής προέλευσης είναι προβληματική” και ότι η υπόθεση της μη φυσικής προέλευσης “είναι ξανά στο προσκήνιο”. Γιατί όμως ο Perlman έβαλε την υπογραφή του σε ένα κείμενο που υποστήριζε κάτι για το οποίο σύμφωνα με τον ίδιο δεν υπήρχαν αποδείξεις; Μάλιστα πρόσφατα δήλωσε ότι “νιώθει απογοητευμένος από όσους είχαν κυριευτεί από το σενάριο του γενετικού άλματος (“spilover”) του ιού παρά την εκπληκτική έλλειψη στοιχείων” (η υπογράμμιση δική μας). Δεν διευκρίνισε αν μέσα σε αυτούς περιλαμβάνει και τον εαυτό του.

Στις 3 Νοεμβρίου 2020 δημοσίευσε ένα άρθρο γνώμης, στο οποίο υποστήριξε ότι η υπόθεση της εργαστηριακής διαρροής του ιού είναι πιθανή, ότι θα πρέπει να αποκαλυφθούν τα αντικρουόμενα συμφέροντα των επιστημόνων που υποστηρίζουν και τις δύο απόψεις και ότι η διερεύνηση των αιτίων της πανδημίας είναι κρίσιμη για την αποφυγή μιας μελλοντικής πανδημίας. Τέλος, τον Μάρτιο του 2021 σε μία συνέντευξή του έκανε αναφορά στα οικονομικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω από το αφήγημα της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2.

Τον Μάρτιο του 2021 ο Charles Calisher, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Colorado, δήλωσε ότι η φράση “θεωρίες συνωμοσίες” που είχε χρησιμοποιηθεί στο κείμενο που είχε υπογράψει, ήταν “υπερβολική”. Όταν υπέγραψε το κείμενο, όμως, δεν την θεωρούσε υπερβολική, αλλιώς δεν θα το υπέγραφε. Δεν διευκρίνισε πάντως τι ήταν αυτό που τον έκανε να αλλάξει στάση. Θα είχε πολύ ενδιαφέρον να το μοιραζόταν μαζί μας. Έτσι θα μας βοηθούσε να κατανοήσουμε τα κίνητρά του. Όμως πρέπει να αποδεχτούμε το γεγονός ότι μερικοί «διαπρεπείς επιστήμονες» δεν έχουν καλές σχέσεις με τη διαλεκτική και τον ορθολογισμό και δεν έχουν μάθει να λογοδοτούν για τις πράξεις τους.

Ο Peter Palese, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Icahn, είναι άλλος ένας από αυτούς που υπέγραψαν την επιστολή και έχουν αλλάξει γνώμη, έστω και όψιμα. Μάλιστα τώρα ζητά να ερευνηθούν διεξοδικά τα αίτια της πανδημίας και προσθέτει: “πολλές ανησυχητικές πληροφορίες (στοιχεία) έχουν βγει στην επιφάνεια από τότε που υπέγραψα την επιστολή, έτσι λοιπόν θέλω να δω απαντήσεις που να καλύπτουν όλα τα ζητήματα”. Αυτούς που ζητούσαν το ίδιο τότε τους αποκαλούσε συνωμοσιολόγους, μέσω της επιστολής. Ο Palese δεν απάντησε σε δύο σημαντικές ερωτήσεις που του έγιναν: πώς προσεγγίστηκε για να υπογράψει την επιστολή και ποιες είναι αυτές οι πληροφορίες (στοιχεία) έχουν βγει στην επιφάνεια και τον έκαναν να αλλάξει τη στάση του. Τι σύμπτωση! Ούτε αυτός θέλησε να εξηγήσει τους λόγους της στροφής του προς αυτό που ο ίδιος αποκαλούσε “συνωμοσιολογία, φήμες και παραπληροφόρηση”, υπογράφοντας την επιστολή.

Η αλλαγή στάσης του Bernard Roizman, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Chicago, και υπογράφοντα την ανοιχτή επιστολή, είναι ακόμα πιο εντυπωσιακή. Πρόσφατα δήλωσε ότι θεωρεί ότι ο SARS-Cov-2 κατασκευάστηκε σε εργαστήριο και διέρρευσε λόγω της “προχειρότητας” αυτών που τον κατασκεύασαν, και ότι το προσωπικό των εργαστηρίων του Ινστιτούτου Ιολογίας της Wuhan “δεν θα μπορούσε να παραδεχτεί ότι έκανε αυτήν την ασυναρτησία (βλακεία)”. Όσο κι αν ψάξαμε στο διαδίκτυο, δεν βρήκαμε κάποια δήλωση του που να εξηγεί τους λόγους αυτής της αλλαγής γνώμης.

Ακόμα και ο Jeremy Farrar, ένας από τους πρωτεργάτες της κατασκευής δύο πυλώνων του αφηγήματος της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2, όταν δημοσιοποιήθηκε η αλληλογραφία πολλών από τους συμμετέχοντες στην κατασκευή του και κυρίως από τότε που το αφήγημα άρχισε καταρρέει, άλλαξε στάση. Πρόσφατα δήλωσε ότι παρόλο που θεωρεί την φυσική προέλευση την πιο πιθανή υπόθεση (παραλείποντας να τεκμηριώσει αυτήν του την τοποθέτηση) “υπάρχουν και άλλες πιθανότητες που δεν μπορούν να αποκλειστούν και το να έχει κανείς ανοιχτό μυαλό είναι πολύ σημαντικό”.  Άραγε πόσο ανοιχτό μυαλό είχε όταν υπέγραφε ότι καταδικάζει τις “φήμες”, την “παραπληροφόρηση” και τις “θεωρίες συνωμοσίες”, οι οποίες τώρα έγιναν “μία πιθανότητα που δεν μπορεί να αποκλειστεί”; Σημειώνουμε ότι στο βιβλίο που εξέδωσε τον Ιούλιο του 2021 δεν γίνεται η παραμικρή αναφορά στην ανοιχτή επιστολή, παρότι το θέμα του είναι συναφές.

Η Alina Chan, μεταπτυχιακή ερευνήτρια στο Broad Institute, και συμμετέχουσα στην αλληλογραφία που προηγήθηκε της δημοσίευσης της επιστολής, πιστεύει ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις για καμία από τις δύο θεωρίες. Επίσης, διαπίστωσε ότι το Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan κατέχει δείγματα κορωνοϊών τα οποία δεν είναι καταγραμμένα σε καμία βάση δεδομένων. Πρόσφατα δήλωσε ότι τόσο σε αυτήν όσο και σε άλλους ερευνητές προέκυψαν ερωτήματα σχετικά με μία παλιά ιστορία του 2012, όταν το Ινστιτούτο συνέλλεξε δείγματα κορωνοϊών από μία σπηλιά της Yunnan, και ξαφνικά, στις αρχές του 2020 μας παρουσίασε έναν ιό-φάντασμα, τον RaTG13[14], ως δήθεν προερχόμενο από εκείνην την συλλογή. “Δεν έχουμε πρόσβαση στα δεδομένα αυτά”, θυμήθηκε όψιμα η Chan. Τέλος, λέει ότι τόσο αυτή όσο και άλλοι ερευνητές “αναρωτιόνταν γιατί ο SARS–CoV-2 από την απαρχή της εμφάνισης του είναι τόσο τέλεια προσαρμοσμένος στην μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο, χωρίς να υπάρχουν ενδείξεις ύπαρξης κάποιου ενδιάμεσου ξενιστή και χωρίς να είχε κυκλοφορήσει στο περιβάλλον πριν από την εμφάνιση του στη Wuhan με το ξέσπασμα της πανδημίας”. Τον Μάιο του 2020 σε μία έρευνα που πραγματοποίησε με άλλους ερευνητές ανακάλυψε ότι ο SARS-CoV-2 “ήταν προσαρμοσμένος εκ των προτέρων για να προσβάλλει ανθρώπινα κύτταρα”. Στην αλληλογραφία που είχε τότε με αυτούς που «έστησαν» την ανοιχτή επιστολή, δεν μοιράστηκε μαζί τους κάποια από αυτές της τις ανησυχίες.

Ο Richard Horton, ο αρχισυντάκτης του Lancet, μετά τις αποκαλύψεις απέσυρε την εμπιστοσύνη του στην δήλωση που είχε δημοσιεύσει το περιοδικό του. Όταν τον Ιούνιο του 2021 του ζητήθηκε να σχολιάσει την τότε δήλωση των 27 επιστημόνων ότι η άποψη περί εργαστηριακής προέλευσης του ιού είναι μία “θεωρία συνωμοσίας”, αρνήθηκε να απαντήσει, επικαλούμενος… προσωπικά δεδομένα.

Πρόσφατα, στις 23 Μαΐου 2021, μέχρι και ο ανεκδιήγητος Αnthony Fauci, ο αρχιτέκτονας της κατασκευής του αφηγήματος της φυσικής προέλευσης, δήλωσε ότι δεν έχει πειστεί ότι ο SARS-CoV-2 εξελίχθηκε με φυσικό τρόπο. Δεν θα δώσουμε έκταση στο γεγονός αυτό, λόγω του ότι ο απίστευτος αυτός τύπος έχει αλλάξει γνώμη για πολλά θέματα, χωρίς βέβαια να αιτιολογεί ποτέ τις αλλεπάλληλες αλλαγές στάσης του. Η δήλωση του πάντως αυτή είναι ενδεικτική της κατάρρευσης του οικοδομήματος που ο ίδιος έχτισε.

Ας εξετάσουμε τώρα το περιεχόμενο των εννέα επιστημονικών δημοσιεύσεων τις οποίες επικαλούνται ως παραπομπές οι υπογράφοντες την επιστολή[15], αφενός για να υποστηρίξουν τον τριπλό ισχυρισμό τους ότι επιστήμονες από διάφορες χώρες “κατέληξαν στο συντριπτικό (αναμφισβήτητο) συμπέρασμα ότι αυτός ο κορωνοϊός έχει φυσική προέλευση” και αφετέρου για να προσδώσουν μία δόση επιστημοφάνειας στο κείμενο τους.

Οι παραπομπές της επιστολής

Όταν ο Daszak συνέταξε το κείμενο της δήλωσης-ανοιχτής επιστολής, έβαλε σε αυτήν μόνο τέσσερις παραπομπές. Είναι οι πρώτες τέσσερις που εμφανίζονται στο κείμενο της. Οι υπόλοιπες προστέθηκαν σε μεταγενέστερα στάδια επεξεργασίας της. Πιο κάτω εξετάζουμε το κατά πόσο οι παραπομπές αυτές επιτέλεσαν το ρόλο που τους ανατέθηκε. Επίσης, με αφορμή τα άρθρα των παραπομπών, θα επιχειρήσουμε να ρίξουμε λίγο ακόμα φως στην υπόθεση της κατασκευής του (καθόλου αθώου) αφηγήματος της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2.

1.“Yπάρχουν ακόμα πολλά κρίσιμα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν”

Η πρώτη δημοσίευση είναι μία μελέτη που στηρίχτηκε σε πέντε (μόνο) δείγματα που πάρθηκαν από ασθενείς που προσβλήθηκαν από τον SARS-CoV-2 τον Δεκέμβριο του 2019. Δημοσιεύτηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2020 και υπογράφεται από 28 Κινέζους επιστήμονες, οι οποίοι είχαν κάθε λόγο να μιλήσουν για φυσική προέλευση του ιού, όταν μόλις είχε ξεσπάσει η πανδημία και ολόκληρος ο πλανήτης κατηγορούσε την Κίνα για την εξάπλωση της.

Κάνει λόγο για 96% ομοιότητα του γονιδιώματος του SARS-CoV-2 με αυτό ενός κορωνοϊού σχετιζόμενου με τις νυχτερίδες. Δεδομένων των μικρών πειραματικών δεδομένων και του στενού εύρους του αντικειμένου της έρευνας, στη δημοσίευση δεν αναφέρεται πουθενά ως συμπέρασμα ότι ο ιός έχει φυσική προέλευση. Η μόνη σχετική αναφορά γίνεται στον τίτλο του άρθρου, κάνοντας λόγο για πιθανή συσχέτιση του με τις νυχτερίδες, ως μακρινή προέλευση, χωρίς να γίνεται λόγος για κάποιον ενδιάμεσο ξενιστή.

Επίσης, στο άρθρο υποστηρίζεται ότι η πανδημία ξεκίνησε στην αγορά της Wuhan, παρότι την εποχή που γράφτηκε υπήρχαν σοβαρές ενδείξεις ότι κάτι τέτοιο δεν είχε συμβεί. Σημειώνουμε ότι αυτή η υπόθεση έχει απορριφθεί.

Τέλος, οι ίδιοι οι συντάκτες του άρθρου παραδέχονται ότι “υπάρχουν ακόμα πολλά κρίσιμα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν”. Είναι τόσο πρώιμο το άρθρο αυτό που ο SARS-CoV-2 αναφέρεται ως 2019-nCoV και ως “πιθανός αιτιολογικός παράγοντας” της πανδημίας.

2. Ο σκληρός πυρήνας των πειραμάτων γενετικού χειρισμού ιών, με στενότατες σχέσεις με την Κίνα

Η δεύτερη δημοσίευση δημοσιεύτηκε στις 30 Ιανουαρίου 2020, ακόμα πιο πριν από την πρώτη. Είναι μία μελέτη που υπογράφεται από 34 Κινέζους επιστήμονες και από τον Αυστραλό Edward Holmes, ανθρωπολόγο, ζωολόγο και καθηγητή στο Ινστιτούτο Μεταδοτικών Ασθενειών και Βιοασφάλειας Marie Bashir του Πανεπιστημίου του Sydney της Αυστραλίας.

Ο Holmes είναι εξέχον μέλος του διεθνούς επιστημονικού και καθηγητικού κατεστημένου, με στενές σχέσεις με Κινέζους επιστήμονες, ειδικά με αυτούς του Ινστιτούτου Ιολογίας της Wuhan. Οι σχέσεις του με την Κίνα, και ιδιαίτερα με τη Wuhan, είναι τόσο στενές που οι Κινέζοι του εμπιστεύτηκαν (ανέθεσαν) τη δημοσιοποίηση της αλληλούχησης («χαρτογράφησης») του γονιδιώματος του SARS-CoV-2. Είναι ο μόνος μη Κινέζος που είναι μέλος της κοινοπραξίας του Ιατρικού Κέντρου και του Πανεπιστημίου της Σαγκάης. Στις 11 Μαΐου 2020 η εφημερίδα Daily Telegraph (του Σύδνεϋ) δημοσίευσε ένα άρθρο στο οποίο υποστηριζόταν ότι η έρευνα του Πανεπιστημίου του Sydney πάνω στον SARS-CoV-2 είχε συγχρηματοδοτηθεί από την Κίνα.

Τον Ιούλιο του 2021 δημοσιεύτηκε μία μελέτη 21 καθεστωτικών επιστημόνων (20 Αγγλοσαξόνων και ενός Κινέζου) πάνω στην προέλευση του SARS-CoV-2, στην οποία ο βασικός ερευνητής ήταν ο Holmes. Ένα αρκετά μεγάλο μέρος της μελέτης αφιερώνεται στην «αθώωση» του Ινστιτούτου Ιολογίας της Wuhan από την αιτίαση ότι σχετίζεται με την εμφάνιση του SARS-CoV-2. Η μελέτη χρηματοδοτήθηκε από διάφορους κρατικούς φορείς των ΗΠΑ, της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας και του Καναδά, από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας και από ιδιωτικά ιδρύματα όπως το Wellcome Trust του Farrar και το Ίδρυμα Βill and Melinda Gates.

Ο Holmes έχει λάβει τεράστια ποσά ως χρηματοδότηση για ερευνητικά προγράμματα στα οποία ήταν ο βασικός ερευνητής ή στα οποία απλώς συμμετείχε. Το 2017, μόνο από το Ίδρυμα Υποτροφιών Australian Laureate Fellowships πήρε 3,4 εκατομμύρια δολάρια.

Είναι ένας από τους επιστήμονες που συμμετείχαν στην κατασκευή και υπεράσπιση του αφηγήματος της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2. Αυτό είναι αναμενόμενο, αφού ανήκει στον σκληρό πυρήνα των επιστημόνων που εμπλέκονται σε πειράματα εργαστηριακής κατασκευής υβριδικών ιών και έχει πολύ στενές σχέσεις με το Κινεζικό επιστημονικό κατεστημένο. Ήταν ένας από τους πέντε υπογράφοντες την δημοσίευση με τίτλο «Η εγγύς προέλευση του SARS-CoV-2» , η οποία αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες του αφηγήματος και στην οποία θα κάνουμε εκτενή αναφορά στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος μας. Εδώ θα αναφέρουμε μόνο ότι ο βασικός ερευνητής της μελέτης, Kristian Andersen, σε ένα email που έστειλε στις 31 Ιανουαρίου 2020 στον επί 37 χρόνια επικεφαλής του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Μεταδοτικών Ασθενειών των ΗΠΑ (National Institute of Allergy and Infectious Diseases, NIAID) Anthony Fauci, ανέφερε ότι ο ιός έχει “ασυνήθιστα χαρακτηριστικά” , ότι “δείχνει να είναι κατασκευασμένος” και ότι τόσο αυτός, όσο και ο Holmes, αλλά και άλλοι επιστήμονες[16], “θεωρούσαν ότι το γονιδίωμα (του SARS–CoV-2) ήταν ασύμφωνο με τη θεωρία της εξέλιξης”, προσθέτοντας ότι ωστόσο θα έπρεπε να γίνουν περαιτέρω αναλύσεις και ότι (ανάλογα με τα αποτελέσματα τους) στο μέλλον η γνώμη τους αυτή θα μπορούσε να αλλάξει.

Τρεις μέρες αργότερα, τόσο αυτός όσο και οι υπόλοιποι της ομάδας που υπέγραψε το άρθρο, έκαναν στροφή 180 μοιρών. Ίσως σε αυτήν την στροφή να συνεισέφεραν αυτά που ειπώθηκαν σε μία τηλεδιάσκεψη που είχαν ο Fauci, o Αndersen, ο Holmes και ο Farrar, μία μέρα μετά, την 1^η Φεβρουαρίου 2020.

Σε άρθρα του Ηolmes που δημοσιεύτηκαν τον Απρίλιο του 2020, από τη μία απέδωσε την εμφάνιση του ιού σε ένα φυσικό φαινόμενο και από την άλλη απέδωσε την πανδημία στο σύγχρονο τρόπο ζωής: “O σημερινός τρόπος ζωής είναι ευνοεί με τέλειο τρόπο τις πανδημίες”. Δεν διευκρινίζει τι ακριβώς εννοεί με αυτό. Γενικά τα άρθρα που συνέγραψε εκείνην ήταν ασαφή έως θολά. Ας μην ζητάμε πολλά από κάποιον που λόγω της μακροχρόνιας ενασχόλησης του με πειράματα γενετικού χειρισμού και κατασκευής χιμαιρικών ιών, αλλά και των στενών σχέσεων με τους Κινέζους, δεν πρέπει να ένιωθε πολύ άνετα εκείνην την εποχή, με την στοχοποίηση των πειραμάτων αυτών αλλά και της Wuhan.

Η μελέτη των 34 Κινέζων και του Holmes βασίστηκε στα αποτελέσματα ανάλυσης δέκα γονιδιωματικών αλληλουχιών του SARS-CoV-2. Κάνει λόγο για 86-90% ομοιότητα του γονιδιώματος του SARS-CoV-2 με αυτά δύο κορωνοϊών που έχουν τις νυχτερίδες ως ενδιάμεσο ξενιστή. Όμως, το ποσοστό ομοιότητας της πρωτεΐνης-ακίδας τους είναι μόνο 80%.

Η μελέτη πιθανολογεί ότι οι νυχτερίδες ήταν ο πρώτος ξενιστής του ιού και ένα ζώο που πωλείτο στην αγορά της Wuhan ήταν o ενδιάμεσος ξενιστής. Αυτή η τελευταία υπόθεση έγινε λόγω του ότι, όπως αναφέρεται στο άρθρο, τον Δεκέμβριο τα περισσότερα είδη νυχτερίδων στη Wuhan βρίσκονται σε λήθαργο, στο ότι στην αγορά της πόλης αυτής δεν πωλούνται νυχτερίδες, στο σχετικά χαμηλό ποσοστό ομοιότητας γονιδιωμάτων που αναφέρθηκε πιο πριν, καθώς και στο γεγονός ότι στις (πολύ διαφορετικές) περιπτώσεις των SARS-CoV και MERS-CoV υπήρξαν δύο ζώα που λειτούργησαν ως ενδιάμεσοι ξενιστές. Δεν βρήκαμε κάποιο επιστημονικό ή άλλο επιχείρημα στο οποίο να στηρίζεται η υπόθεση περί νυχτερίδων ως αρχικός ξενιστής. Και στην περίπτωση αυτή οι υπογράφοντες την μελέτη δεν προέβησαν σε κάποια μεταγενέστερη διόρθωση όταν αποδείχτηκε ότι η υπόθεση τους δεν ήταν σωστή.

Στη μελέτη δεν αποδεικνύεται η φυσική προέλευση του SARS-CoV-2. Τα δεδομένα της γονιδιωματικής ανάλυσης που παρουσιάζονται σε αυτήν δεν συνηγορούν καν υπέρ αυτής της υπόθεσης.Γενικά, όπως παρατηρεί εύστοχα η ερευνήτρια στο Broad Institute of MIT και στο Harvard, Alina Chan, έχει αποδειχτεί από σχετικές μελέτες ότι η γονιδιωματική αλληλουχία από μόνη της δεν μπορεί να επιβεβαιώσει ή να αποκλεισει κάποια από τις δύο θεωρίες (για την προέλευση του ιού)«(1, 2). Ας έχουμε αυτό το συμπέρασμα υπ’ όψιν μας για να αξιολογήσουμε κάποιες από τις επόμενες παραπομπές, τα (όποια) συμπεράσματα των οποίων βασίζονται αποκλειστικά σε αλληλουχήσεις του γονιδιώματος του ιού.

3. “O 2019-nCoV είναι ένας β κορωνοϊός”

Το τρίτο επιστημονικό άρθρο που επικαλούνται οι υπογράφοντες την επιστολή που δημοσιεύτηκε στο Lancet δημοσιεύτηκε στις 24 Ιανουαρίου 2020, ακόμα πιο πριν από τα δύο προαναφερόμενα, Υπογράφεται από 18 Κινέζους επιστήμονες. Βασίζεται σε ανάλυση δειγμάτων τριών ασθενών που νοσηλεύτηκαν στο νοσοκομείο της Wuhan τον Δεκέμβριο του 2019 και τον Ιανουάριο του 2020. Εδώ γίνεται λόγος για 85% γονιδιωματική ομοιότητα μεταξύ του  SARS-CoV-2 και κάποιων β κορωνοϊών με ξενιστή τις νυχτερίδες. Σημειώνουμε ότι σε κανένα σημείο του άρθρου δεν υποστηρίζεται η φυσική προέλευση του SARS–CoV-2. Όπως αναφέρουν οι υπογράφοντες την μελέτη, “σε αυτήν την έκθεση περιγράφουμε τη χρήση μοριακών τεχνικών και αμερόληπτης αλληλούχησης DNA προκειμένου να ανακαλύψουμε έναν νέο β κορωνοϊό ο οποίος είναι πιθανόν να ήταν το αίτιο της οξείας πνευμονίας σε τρεις ασθενείς στην Wuhan”.

Αυτό που διαπιστώνεται στη μελέτη είναι ότι “o 2019-nCoV – που είναι πιθανώς το αίτιο της πνευμονίας των τριών ασθενών- είναι ένας β κορωνοϊός”…

4. Λοίμωξη άγνωστης προέλευσης και αγνώστου τρόπου διάδοσης

Το τέταρτο άρθρο το οποίο επικαλούνται οι υπογράφοντες την επιστολή υπογράφεται από 36 Κινέζους επιστήμονες. Όλοι τους είναι κρατικοδίαιτοι· εργάζονται σε νοσοκομεία και ερευνητικά κέντρα της Κίνας, έξι δε από αυτούς εργάζονται στη Wuhan. Το άρθρο στάλθηκε στην κινεζική επιστημονική ιστοσελίδα Chinese Medical Journal στις 25 Ιανουαρίου 2020 και δημοσιεύτηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2020.

Στα συμπεράσματα του αναφέρεται ότι ο νέος (τότε) κορωνοϊός έχει φυλογενετική συγγένεια με δύο κορωνοϊούς SARS των νυχτερίδων, “με ταύτιση νουκλεοτιδίων  μόνο 87,6-87,7%%”, ανήκει όμως σε διαφορετικό κλάδο από αυτόν. Αναφέρεται ξεκάθαρα ότι η προέλευση του ήταν άγνωστη: “η προέλευση της λοίμωξης είναι άγνωστη τη στιγμή που συντάχθηκε το παρόν κείμενο” και ότι το ότι μεταπήδησε στον άνθρωπο από έναν ενδιάμεσο ξενιστή είναι απλά μία υπόθεση (“it is assumed that…”). Το κείμενο καταλήγει: “θα χρειαστεί περαιτέρω έρευνα για να εξακριβωθεί η πιθανότητα (ύπαρξης) πολλαπλών πηγών λοίμωξης αυτής της μαζικής έξαρσης… Είναι επείγουσα ανάγκη να αποσαφηνιστεί (διαπιστωθεί) η πηγή και ο τρόπος διάδοσης αυτών των λοιμώξεων προκειμένου να αποτραπεί μία πιθανή επιδημία” (η υπογράμμιση δική μας).

5. Μία μικρή δόση ελληνικής επιστημοφάνειας και μεγαλοστομίας

Το πέμπτο άρθρο που επικαλούνται ως παραπομπή οι υπογράφοντες την επιστολή[17] για να υποστηρίξουν το συμπέρασμα που θέλουν να προβάλλουν είναι μία θεωρητική μελέτη πέντε Ελλήνων καθεστωτικών επιστημόνων, μεταξύ των οποίων ο Μαγιορκίνης και ο Τσιόδρας[18]. Δεν πρόκειται για κάποια εργαστηριακή έρευνα από την οποία προέκυψαν κάποια πειραματικά δεδομένα, αλλά για μία φυλογενετική ανάλυση του γονιδιώματος του SARS-CoV2 με τη μέθοδο της μέγιστης πιθανοφάνειας και της μπαεσιανής ανάλυσης. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 29 Ιανουαρίου 2020.

Σε προηγούμενη μας ανάρτηση δημοσιεύσαμε τα βασικά σημεία μίας στατιστικής ανάλυσης 193 σελίδων η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο SARS-CoV-2 έχει εργαστηριακή προέλευση. Η μελέτη αυτή βασίστηκε στην μπαεσιανή ανάλυση και δημοσιεύτηκε στα αγγλικά στις 29 Ιανουαρίου 2021, πάνω από ένα χρόνο μετά την εμφάνιση του ιού, σε μία εποχή στην οποία υπήρχαν άφθονα δεδομένα γι’ αυτόν. Τότε διάφορα ενεργούμενα είχαν βγει σε μέσα μαζικής προπαγάνδας και είχαν αμφισβητήσει τα αποτελέσματα της, υποστηρίζοντας (με τη γνωστή συνταγή: άφθονη λάσπη, φτηνή ειρωνεία και αφθονία αερολογιών χωρίς επιχειρήματα) ότι η μπαεσιανή ανάλυση ήταν ακατάλληλη για ένα τέτοιο θέμα και ότι δεν προσφέρεται για τέτοιου είδους αναλύσεις. Δεν έκαναν το ίδιο όμως όταν ένα χρόνο πριν, τον Ιανουάριο του 2020, λιγότερο από δύο μήνες μετά την εμφάνιση του ιού, σε μία τόσο πρώιμη εποχή οι εν λόγω καθεστωτικοί επιστήμονες δημοσίευσαν ένα τρισέλιδο κείμενο μίας μελέτης βασισμένης επίσης στην μπαεσιανή ανάλυση. Τότε ήταν μία έγκριτη επιστημονική μέθοδος…

Στον τίτλο του άρθρου αλλά και στο ίδιο το κείμενο αναφέρεται ότι η ανάλυση του γονιδιώματος του ιού “απορρίπτει τη υπόθεση της εμφάνισης (του ιού) μετά από ένα πρόσφατο συμβάν ανασυνδυασμού”. Οι υπογράφοντες το άρθρο δεν διευκρινίζουν ποιοι είχαν διατυπώσει την άποψη που υποστηρίζουν ότι κατέρριψαν(!) με την… τρισέλιδη μελέτη τους. Ποιος υποστήριζε δημόσια τον Ιανουάριο του 2020 την άποψη ότι ο SARS-CoV2 είχε προκύψει μέσω ενός συμβάντος ανασυνδυασμού; Σχεδόν κανείς. Τότε πως εξηγείται η πρεμούρα τους να καταθέσουν δημόσια και τόσο πρώιμα τον ισχυρισμό ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει;

Είναι ευρέως γνωστό ότι εδώ και δεκαετίες πραγματοποιούνται με εντατικό τρόπο εργαστηριακά πειράματα με σκοπό τη δημιουργία τεχνητών-υβριδικών ιών. Σε πολλά από αυτά χρησιμοποιείται η μέθοδος του στοχευμένου ανασυνδυασμού.  Για παράδειγμα, το 1999 μία ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης στην Ολλανδία χρησιμοποίησε τον στοχευμένο ανασυνδυασμό RNA για να δημιουργήσει έναν πολύ επικίνδυνο χιμαιρικό κορωνοϊό.

Το 2007 η ομάδα της Shi στο Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan στην Κίνα κατάφερε να δημιουργήσει πρωτεΐνες-ακίδες χιμαιρικών κορωνοϊών που προσβάλλουν τις νυχτερίδες και τον άνθρωπο. Χρησιμοποιήθηκαν τότε διάφορα τμήματα της πρωτεΐνης-ακίδας των ιών SARS που προσβάλλουν τον άνθρωπο, προκειμένου αυτά να αντικαταστήσουν αντίστοιχα τμήματα της πρωτεΐνης-ακίδας των ιών που έχουν για ξενιστή τις νυχτερίδες. Η ερευνητική ομάδα της Wuhan συμπέρανε ότι μία σχετικά μικρή περιοχή της πρωτεΐνης-ακίδας των ιών αυτών ήταν επαρκής για να προσδώσει στην πρωτεΐνη-ακίδα του κορωνοϊού των νυχτερίδων την δυνατότητα να μπορεί να προσδένεται σε έναν ανθρώπινο υποδοχέα ACE2.

Το 2008 η ομάδα του Baric στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στις ΗΠΑ πήγε την έρευνα του WIV ένα βήμα παραπέρα, δημιουργώντας έναν ζωντανό χιμαιρικό ιό.

Το 2015 οι ομάδες των Shi και Baric ένωσαν τις δυνάμεις τους και δημοσίευσαν μία από τις πιο γνωστές μελέτες πάνω στα λεγόμενα πειράματα μετάλλαξης με αυξημένη λειτουργικότητα (“gain‐of‐function”), στην οποία περιγραφόταν η δημιουργία ενός άλλου χιμαιρικού ιού κατασκευασμένου στο εργαστήριο. Έβαλαν την πρωτεΐνη – ακίδα ενός κορωνοϊού των νυχτερίδων στη μοριακή δομή του SARS, δημιουργώντας εργαστηριακά ένα νέο μολυσματικό παθογόνο, έναν νέο ιό που είχε την ικανότητα να προσβάλλει τα ανθρώπινα κύτταρα. Μέχρι και οι ίδιοι θορυβήθηκαν από το αποτέλεσμα των πειραμάτων και δήλωσαν γι’ αυτό: “μπορεί οι επιστημονικές επιτροπές ελέγχουν να θεωρήσουν παρόμοιες έρευνες υπερβολικά ριψοκίνδυνες”. Τα πειράματα χρηματοδοτήθηκαν από διάφορους φορείς, μεταξύ των οποίων το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ (Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας, National Institutes of Health, ΝΙΗ) και o “Oργανισμός για τη Διεθνή Ανάπτυξη” των ΗΠΑ (U.S. Agency for International Development, USAID), μέσω της οργάνωσης-εταιρείας EcoHealth Alliance του Peter Daszak.

Το 2016 ο Baric επανέλαβε τα πειράματα αυτά χρησιμοποιώντας συγγενικούς ιούς με τον SARS.

Το 2017 σε μία δημοσίευση της ομάδας της Shi από το WIV ανακοινώθηκε η δημιουργία οχτώ ζωντανών χιμαιρικών ιών, από τους οποίους κατορθώθηκε να απομονωθούν μόνο δύο, οι οποίοι έχουν την ικανότητα να προσβάλλουν τα ανθρώπινα κύτταρα.

Σε προηγούμενη ανάρτηση μας μεταφράσαμε στα ελληνικά τη μελέτη των επιστημόνων Rossana Segreto και Yuri Deigin με τίτλο “Η γενετική δομή του SARS‐CoV‐2 δεν αποκλείει την εργαστηριακή του προέλευση”. Σε αυτήν σημειώνεται ότι “γονιδιωματικές αναλύσεις έχουν δείξει ότι είναι πιθανό ο SARS‐CoV‐2 να είναι ένας χιμαιρικός ιός και ότι οι περισσότερες από τις αλληλουχίες του είναι πολύ κοντά σε αυτές του κορωνοϊού (CoV) των νυχτερίδων RaTG13, ενώ η περιοχή πρόσδεσης υποδοχέα του (RBD) είναι σχεδόν η ίδια με αυτή του κορωνοϊού (CoV) των παγκολίνων. Οι χιμαιρικοί ιοί μπορούν να εμφανιστούν μέσω γενετικού ανασυνδυασμού ή μέσω ανθρώπινης παρέμβασης. Η θέση διάσπασης της φουρίνης στην πρωτεΐνη-ακίδα του SARS‐CoV‐2 που προσδίδει στον ιό την ικανότητα να μεταδίδεται από ένα είδος σε ένα άλλο και να διαπερνά τους ιστικούς φραγμούς, δεν είχε βρεθεί σε κανέναν άλλον κορωνοϊό SARS στο παρελθόν. Είναι πιθανό να έχουν γίνει γενετικοί χειρισμοί (παρεμβάσεις) με σκοπό την μετατροπή των παγκολίνων σε πιθανούς ενδιάμεσους ξενιστές για εκείνους τους κορωνοϊούς (CoV) που προέρχονται από τις νυχτερίδες και που αρχικά δεν ήταν ικανοί να προσδεθούν σε ανθρώπινους υποδοχείς; Τόσο η θέση διάσπασης όσο και η συγκεκριμένη περιοχή πρόσδεσης υποδοχέα (RBD) θα μπορούσαν να προκύψουν από κατευθυνόμενη μεταλλαξιγένεση, μία διαδικασία που δεν αφήνει σημάδια πίσω της” (οι υπογραμμίσεις δικές μας).

Στην ίδια μελέτη διαβάζουμε: Τέτοια πειράματα δημιουργίας υβριδικών (χιμαιρικών) ιών (πειράματα μεταλλάξεων με αυξημένη λειτουργικότητα, “gain‐of‐function”) έχουν προκαλέσει ανησυχίες για τη βιοασφάλεια, αλλά και διενέξεις τόσο μεταξύ των ερευνητών όσο και μεταξύ του ευρύτερου κοινού… Ένα από τα κύρια επιχειρήματα εναντίον τους είναι ότι η επόμενη πανδημία θα μπορούσε να προκληθεί από αυτά τα πειράματα, εξ αιτίας του κινδύνου της διαρροής (των ιών) από κάποιο εργαστήριο”.

Τέλος, στη μελέτη σημειώνεται ότι “τα συμβάντα ανασυνδυασμού μεταξύ της περιοχής πρόσδεσης υποδοχέα (RBD) κορωνοϊών των παγκολίνων και της βασικής δομής του RaTG13 θα μπορούσαν να έχουν ως αποτέλεσμα την εμφάνιση του SARS‐CoV‐2 ως ένα χιμαιρικό στέλεχος. Για να συμβεί με φυσικό τρόπο ένας τέτοιος ανασυνδυασμός, οι δύο αυτοί ιοί θα έπρεπε να είχαν προσβάλλει ταυτόχρονα το ίδιο κύτταρο του ίδιου οργανισμού, πράγμα που είναι μάλλον απίθανο, δεδομένης της χαμηλής πυκνότητας του πληθυσμού των παγκολίνων και της σπάνιας παρουσίας κορωνοϊών στους πληθυσμούς τους στη φύση. Ο γενετικός χειρισμός του SARS‐CoV‐2 θα μπορούσε να έχει γίνει σε οποιοδήποτε εργαστήριο του κόσμου με πρόσβαση στην αλληλουχία της μοριακής δομής (του ιού) και με τον κατάλληλο εξοπλισμό, και δεν θα άφηνε κανένα ίχνος πίσω του. Οι σύγχρονες τεχνολογίες που βασίζονται σε συνθετικές γενετικές πλατφόρμες επιτρέπουν την αναδημιουργία ιών από τη γονιδιωματική τους αλληλουχία, χωρίς να απαιτείται κάποιο φυσικό απομόνωμα” (οι υπογραμμίσεις δικές μας).

Θεωρούμε ότι ύστερα από αυτά γίνεται σαφές πως οι συγκεκριμένοι συστημικοί επιστήμονες έσπευσαν να κάνουν αυτήν τη «μελέτη» σε μια τόσο πρώιμη εποχή για να καταθέσουν δημόσια την υποστήριξη τους στα πειράματα δημιουργίας χιμαιρικών ιών. Ήξεραν ότι όταν αργά ή γρήγορα κάποιες ανεξάρτητες φωνές θα εστίαζαν την προσοχή τους στα πειράματα αυτά, θα έβγαινε στην επιφάνεια ο ρόλος τους, και αναπόφευκτα η έρευνα τους θα συσχετίζονταν με την προέλευση των διαφόρων κορωνοϊών που μας προέκυψαν τα τελευταία χρόνια, από τότε δηλαδή που ξεκίνησαν τα πειράματα αυτά. Έσπευσαν λοιπόν να προλάβουν την κατακραυγή που πιθανώς θα ακολουθούσε, «αθωώνοντας» τα πειράματα αυτά, τασσόμενοι υπέρ της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2. Πόσο αποτελεσματική όμως μπορεί να είναι μία τέτοια υποτυπώδης «μελέτη» στην επίτευξη αυτού του σκοπού; Και πόσο συνάδει η κατηγορηματικότητα του τίτλου με το περιεχόμενο του κειμένου;

Όπως και να’ χει, το τρισέλιδο αυτό κείμενο δείχνει κάποια πράγματα για το επίπεδο των συστημικών-καθεστωτικών επιστημόνων που δουλεύουν για το υπερεθνικό κεφάλαιο στην επικράτεια του προτεκτοράτου που ονομάζεται Ελλάδα.

6. Η πρωτεΐνη ακίδα του SARS–CoV-2 είχε υποστεί μετάλλαξη…

Το έκτο άρθρο το οποίο επικαλούνται ως παραπομπή οι υπογράφοντες την επιστολή είναι μία μελέτη έξι Ιταλών επιστημόνων, η οποία δημοσιεύτηκε στις 29 Ιανουαρίου 2020. Σύμφωνα με τους ερευνητές, πρόκειται για μία “προκαταρκτική εξελικτική και μοριακή επιδημιολογική μελέτη αυτού του νέου ιού”, στην οποία χρησιμοποιήθηκε και η μπαεσιανή μέθοδος.

Από τη μελέτη προέκυψε ότι το φυλογενετικό δέντρο του SARS-CoV-2 (2019-nCoV) έχει πολλές ομοιότητες με αυτό του κορωνοϊού SARS που έχει ξενιστή την νυχτερίδα και του οποίου η αλληλουχία απομονώθηκε το 2015. Σε αυτά τα (ανεπαρκή) δεδομένα βασίστηκαν για να βγάλουν το () συμπέρασμα ότι ο SARS-CoV-2 έχει προέλθει από τις νυχτερίδες. Για να στηρίξουν το συμπέρασμα αυτό, οι Ιταλοί ερευνητές επικαλούνται μία μελέτη πέντε Κινέζων επιστημόνων, στην οποία υποστηρίζεται ότι ο ιός έχει μεγάλη γενετική ομοιότητα με τους κορωνοϊούς των νυχτερίδων και ότι ο πιθανότερος ενδιάμεσος ξενιστής του ιού ήταν ένα συγκεκριμένο είδος φιδιού. Η μελέτη των Κινέζων όμως δεν προσκομίζει κανένα στοιχείο που να στοιχειοθετεί την εικασία τους.

Επίσης, η μελέτη των Ιταλών ερευνητών έδειξε ότι η πρωτεΐνη ακίδα και η πρωτεΐνη Ν του SARS-CoV-2 είχαν υποστεί μετάλλαξη. Σε αυτά τα δύο δεδομένα βασίστηκε το συμπέρασμα της μελέτης: “από τα δύο αυτά αποτελέσματα (προκύπτει) ότι ο νέος 2019-nCoV είναι διαφορετικός από τους (υπόλοιπους)ιούς SARS και ότι πιθανώς μεταδόθηκε (στον άνθρωπο) από τις νυχτερίδες μετά από μία μετάλλαξη που του προσέδωσε την ικανότητα να προσβάλλει τον άνθρωπο”.

Μετάλλαξη λοιπόν υπέστη ο SARS-CoV-2 για να μπορεί να προσβάλλει τον άνθρωπο με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα από τους προηγούμενους κορωνοϊούς. Πώς όμως αποδεικνύεται ότι η μετάλλαξη αυτή έγινε με φυσικό τρόπο; Από την (μεροληπτική) μελέτη των Ιταλών επιστημόνων δεν προκύπτει κάτι τέτοιο.

7. O «πατριάρχης» της κατασκευής χιμαιρικών ιών

Η έβδομη παραπομπή είναι μία μελέτη που δημοσιεύτηκε στις 29 Ιανουαρίου 2020. Υπογράφεται από πέντε επιστήμονες που εργάζονται σε ερευνητικά κέντρα πανεπιστημίων των ΗΠΑ. Οι τρεις από αυτούς είναι Κινέζοι και εργάζονται στην Κτηνιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Minnesota. Οι άλλοι δύο είναι Αμερικανοί, εργάζονται στο Τμήμα Επιδημιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας, και έχουν στενές σχέσεις με την Κίνα και ειδικότερα με τα ερευνητικά κέντρα της Wuhan. Η μελέτη χρηματοδοτήθηκε από το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ (Νational Institutes of Health, NIH).

Ο ένας από τους δύο Αμερικανούς είναι ο γνωστός και μη εξαιρετέος Ralph Baric, ένας από τους πρωτεργάτες -σε παγκόσμιο επίπεδο- των πειραμάτων κατασκευής υβριδικών-εργαστηριακών ιών (πειράματα μετάλλαξης με αυξημένη λειτουργικότητα ή κατ’ ευφημισμόν “gain‐of‐function”) και της αντίστοιχης έρευνας, με στενότατες σχέσεις στο παρελθόν με τη Wuhan.

Πρόσφατα η ιστοσελίδα ProPublica αποκάλυψε ότι η ίδια η Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας δήλωσε στο Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ ότι από τον Ιανουάριο του 2015 ως τον Ιούνιο του 2020 στις εγκαταστάσεις της είχαν γίνει 28 “εργαστηριακά ατυχήματα” με διαρροές επικίνδυνου γενετικού υλικού . Σε έξι από τα “ατυχήματα” έγινε διαρροή κορωνοϊών διαφόρων ειδών, χωρίς να «ιδρώσει το αυτί» κανενός.

Ήδη από τη δεκαετία του ’90 ο Baric καταπιανόταν με τέτοιου είδους εγχειρήματα. Το 1995 ανακοίνωσε πως η ερευνητική του ομάδα είχε καταφέρει να μεταλλάξει τον κορωνοϊό MHV, ο οποίος προκαλεί ηπατίτιδα στα ποντίκια, προσδίδοντας του την ικανότητα να προσβάλλει ινδικά χοιρίδια, αρουραίους και θηλαστικά. Από τους τέσσερις ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας που υπογράφουν τη δημοσίευση, οι δύο είναι Κινέζοι. Λίγα χρόνια αργότερα, η ίδια ομάδα χρησιμοποίησε αυτόν τον χιμαιρικό ιό για να προσβάλλει κύτταρα πιθήκων, χοίρων καθώς και ανθρώπινα κύτταρα.

Το 2002 ανακοίνωσε πως είχε κατορθώσει να παρασκευάσει εργαστηριακά έναν κλώνο του μεταλλαγμένου κορωνοϊού ΜΗV. Το ίδιο έτος ανακοίνωσε τη σύνθεση του cDNA του στελέχους ενός κορωνοϊού που προκαλεί ηπατίτιδα σε ποντίκια (MHV-A59). Για τις έρευνες αυτές έλαβε γενναιόδωρες χρηματοδοτήσεις από το κράτος των ΗΠΑ. To 2003 η ομάδα του προχώρησε στην αναπαραγωγή (κλωνοποίηση) του SARS-CoV.

Ακόμα μεγαλύτερες χρηματοδοτήσεις πήρε ο Baric το 2004, όταν το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ (ΝΙΗ) άρχισε να ερευνά τον SARS: για τα επόμενα πέντε χρόνια πήρε πάνω από 1,4 εκατομμύρια ευρώ. Ο Baric χρησιμοποίησε ως πρόσχημα τη μελέτη του SARS για να κατασκευάσει έναν τεχνητό ανασυνδυασμένο ιό, μεταλλάσσοντας κάποιους ήδη γνωστούς ιούς.

Τα επόμενα χρόνια τα πειράματα δημιουργίας εργαστηριακών-χιμαιρικών ιών εντατικοποιήθηκαν και τα αντίστοιχα κονδύλια απογειώθηκαν. Από το 2007 ως το 2012 ο Baric έλαβε πάνω από 18,5 εκατομμύρια δολάρια από το κράτος των ΗΠΑ (ΝΙΗ και ΝΙΑΙD) θεωρητικά μόνο για τη μελέτη του ιού SARS και για την ανάπτυξη ενός εμβολίου κατά του ιού αυτού. Το 2013, λίγο μετά το ξέσπασμα της επιδημίας του MERS, η ερευνητική ομάδα του Baric πήρε πάνω από 10 εκατομμύρια δολάρια για τη μελέτη των ιών SARS, MERS, Ebola και HHV8.

Το 2008 η ομάδα του Baric, βασιζόμενη στα αποτελέσματα  πειραμάτων δημιουργίας τεχνητών-εργαστηριακών ιών της  ομάδας της Shi από το Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan, δημιούργησε στο εργαστήριο έναν ακόμα χιμαιρικό κορωνοϊό.

Ο Baric έχει στενές σχέσεις με το Ιατρικό Ερευνητικό Ινστιτούτο Μεταδοτικών Ασθενειών του Αμερικανικού Στρατού (USAMRIID). Τo 2003 η ομάδα του συνεργάστηκε με το Ινστιτούτο αυτό, συνθέτοντας το cDNA του SARS. Από τότε η συνεργασία του με το Ινστιτούτο αυτό είναι εντατική (1, 2, 3). Κατέχουν από κοινού μία πατέντα που αφορά στον γενετικό χειρισμό διάφορων κορωνοϊών, έχουν κάνει πολλές δημοσιεύσεις μαζί, ενώ μία από τις μαθήτριες του Baric, η Lisa Hensley, είχε ενταχθεί στο δυναμικό του Ινστιτούτου πριν πάει στο Fort Detrick, όπου έφτασε να κατέχει ανώτερη επιτελική θέση. Το 2013 και το 2014 σε εργαστήρια του Ινστιτούτου έγιναν γνωστές δύο σημαντικές διαρροές επικίνδυνου γενετικού υλικού που είχε χρησιμοποιηθεί ως όπλο βιολογικού πολέμου. Το 2019 η κυβέρνηση των ΗΠΑ έκλεισε προσωρινά κάποια εργαστήρια του Ινστιτούτου, λόγω μη τήρησης των μέτρων βιοασφάλειας.

Ο Baric έχει στενούς δεσμούς και με το μεγαλύτερο ερευνητικό κέντρο παραγωγής βιολογικών όπλων στις ΗΠΑ (Integrated Research Facility at Fort Detrick, IRF-Frederick), το οποίο ανήκει στο Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ (National Institutes of Health, NIH). Ίδια και χειρότερα προβλήματα διαρροών επικίνδυνου βιολογικού υλικού έχει και το Fort Detrick.

Το 2013 μία ομάδα επιστημόνων (στην πλειοψηφία τους Κινέζοι), μεταξύ των οποίων οι Shi και Daszak, δημοσίευσαν μία μελέτη στην οποία αποδεικνυόταν ότι ένας κορωνοϊός προερχόμενος από ένα δείγμα νυχτερίδας στην επαρχία Yunnan της Κίνας είχε την ικανότητα να προσβάλλει τα ανθρώπινα κύτταρα. Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το κράτος των ΗΠΑ (ΝΙΗ και ΝΙΑΙD). Ο ιός αυτός ήταν ο πλησιέστερος στον SARS-CoV μέχρι εκείνη την εποχή. Όμως ήταν πολύ δύσκολο να καλλιεργηθεί εργαστηριακά. Το «πρόβλημα» αυτό λύθηκε δύο χρόνια αργότερα από τον Baric και την Shi.

Στις 16 Οκτωβρίου 2014 η κυβέρνηση των ΗΠΑ επέβαλε ένα επιλεκτικό μορατόριουμ στην ομοσπονδιακή χρηματοδότηση ερευνών και πειραμάτων “gain-of-function” πάνω στη γρίπη Η1Ν1, στον SARS και στον MERS. Στην σχετική ανακοίνωση που εκδόθηκε τότε, οι έρευνες αυτές ορίζονται ως “οι επιστημονικές έρευνες που αυξάνουν την πιθανότητα οποιουδήποτε μολυσματικού παράγοντα που μπορεί να προκαλέσει ασθένεια, αυξάνοντας την παθογένεια του ή τη μεταδοτικότητα του ανάμεσα στα θηλαστικά μέσω σταγονιδίων που εισέρχονται στο αναπνευστικό τους σύστημα”. Ήταν ένα μορατόριουμ με εξαιρέσεις. Άφηνε απ’ έξω 14 ερευνητικά προγράμματα που είχαν εγκριθεί ή είχαν ξεκινήσει πριν από την ημερομηνία επιβολής του.

Στις 21 Οκτωβρίου 2014 το αρμόδιο τμήμα του Υπουργείου Υγείας των ΗΠΑ (United States Department of Health and Human Services, DHHS) έστειλε ένα email στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας και στον Baric, ζητώντας τους να μην πραγματοποιήσουν το πρόγραμμα εργαστηριακής κατασκευής ενός χιμαιρικού ιού που είχε εγκριθεί λίγο πριν την ανακοίνωση του μορατόριουμ.

Ο Baric δεν καταλαβαίνει από τέτοια. Οι ομάδες των Baric (Βόρεια Καρολίνα, ΗΠΑ) και Shi (Wuhan, Κίνα) συνέχισαν να δουλεύουν μαζί και στις 9 Νοεμβρίου 2015 δημοσίευσαν από κοινού στο επιστημονικό περιοδικό Νature μία μελέτη στην οποία περιγραφόταν η δημιουργία ενός ακόμα πιο σύνθετου και επικίνδυνου χιμαιρικού ιού, ο οποίος είχε επίσης την ικανότητα να προσβάλλει τα ανθρώπινα κύτταρα. Για την παρασκευή αυτού του ιού χρησιμοποιήθηκε η πρωτεΐνη-ακίδα εκείνου που είχε ανακαλυφθεί δύο χρόνια πιο πριν από την ομάδα της Wuhan. Οι Κινέζοι της Wuhan είχαν δώσει στον Baric τα γενετικά στοιχεία του ιού και ο Baric τους έδειξε τον τρόπο να μεταλλάσουν γενετικά κορωνοϊούς, έτσι ώστε αυτοί να αποκτούν την ικανότητα να προσβάλλουν κύτταρα εξανθρωπισμένων ποντικιών καθώς και ανθρώπινα κύτταρα, συγκεκριμένα του αναπνευστικού συστήματος. Από εκείνη τη στιγμή και μετά εντατικοποιήθηκαν τα πειράματα αυτά στο Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan.

Παρενθετικά αναφέρουμε ότι σύμφωνα με έγγραφα του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ (State Department) που διέρρευσε η εφημερίδα Washington Post, η ερευνητική ομάδα του Ινστιτούτου Ιολογίας της Wuhan είχε εκπαιδευτεί στις ΗΠΑ, συγκεκριμένα στο ερευνητικό κέντρο υψίστου βαθμού ασφαλείας (BSL-4) στο Galveston[19] του Texas. Μερικά στελέχη της (μεταξύ των οποίων η ίδια η Shi, 2006) εκπαιδεύτηκαν και από Γάλλους ιολόγους στο Jean Merieux-Inserm της Lyon. Στις επιστημονικές συναντήσεις που διοργάνωνε συχνά πυκνά το Galveston, o διευθυντής του για πολλά χρόνια James LeDuc δεν παρέλειπε να προσκαλέσει τον Baric και την Shi, για την οποία το στόμα του έσταζε μέλι.

Κάτι έλειπε όμως από τη δημοσίευση των Baric και Shi στο Nature. Οι συντάκτες του αρχικού άρθρου είχαν «παραλείψει» να καταθέσουν στη βάση δεδομένων γενετικών αλληλουχιών του Υπουργείου Υγείας των ΗΠΑ (ΝΙΗ) την αλληλουχία του χιμαιρικού ιού, όπως ορίζουν οι κανονισμοί δημοσίευσης του επιστημονικού περιοδικού. Πέντε χρόνια αργότερα, στις 9 Νοεμβρίου 2020, στην ιστοσελίδα του Nature δημοσιεύτηκε μία διόρθωση. Στη διόρθωση του 2020 το Nature μας πληροφορεί ότι η αλληλουχία κατατέθηκε πέντε χρόνια μετά! Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά. Γιατί παρέλειψαν να καταθέσουν την αλληλουχία την στιγμή που όφειλαν να το κάνουν; Γιατί το Nature δημοσίευσε το άρθρο, παραβιάζοντας τη ίδια του την πολιτική δημοσίευσης; Γιατί τόσα χρόνια και το Nature αλλά και το κράτος των ΗΠΑ δεν ζήτησαν από τους συντάκτες του άρθρου να κάνουν αυτό που όφειλαν ;

Στις 12 Νοεμβρίου 2015, τρεις μέρες μετά τη δημοσίευση της μελέτης των Baric και Shi, το Nature δημοσίευσε ένα άρθρο, στο οποίο αναφερόταν ότι ο Baric είχε υποστηρίξει πως το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ (National Institutes of Health, NIH) του είχε δώσει άδεια να συνεχίσει τα πειράματα, επειδή, σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του Baric, το Υπουργείο έκρινε ότι αυτά “δεν ήταν τόσο επικίνδυνα (ριψοκίνδυνα) ώστε να συμπεριληφθούν σε αυτά που απαγόρευε το μορατόριουμ”.

Σε ένα πρόσφατο άρθρο της η ιστοσελίδα “Red State” σχολίασε τα λόγια του Baric ως εξής: “Εδώ έχουμε αντικρουόμενες δηλώσεις. Ο διευθυντής των NIH ζήτησε να σταματήσουν όλες οι μελέτες, το HHS ζήτησε την παύση τους, ο Λευκός Οίκος ζήτησε την παύση τους, ωστόσο ο Baric μας λέει ότι τα NIH του είπαν ότι θα μπορούσε να συνεχίσει την έρευνα “gain-of-function”[20], επειδή «δεν ήταν τόσο ριψοκίνδυνη», χωρίς όμως να προσκομίσει κανένα έγγραφο που να λέει κάτι τέτοιο. Επίσης, τα στοιχεία δείχνουν ότι το Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργιών και Μεταδοτικών Ασθενειών (National Institute of Allergy and Infectious Diseases, NIAID)[21] συνέχισε να χρηματοδοτεί τον Baric για τρία ακόμη χρόνια, κατά παράβαση της (κρατικής) πολιτικής. Τι γίνεται εδώ;”.

Πολλοί σκέφτηκαν ότι ο επικεφαλής της ειδικής ομάδας του Λευκού Οίκου για την COVID-19 και παράλληλα επικεφαλής επί 37 χρόνια (!) του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Μεταδοτικών Ασθενειών των ΗΠΑ (National Institute of Allergy and Infectious Diseases, NIAID) Anthony Fauci, θα είχε κάποια απάντηση να δώσει. Στις αλλεπάλληλες ερωτήσεις που του έγιναν από διάφορα μέσα, εκείνος απάντησε ότι η έρευνα του Baric δεν υπάγεται στην κατηγορία “gain-of-function”!

Ο Simon Wain-Hobson, ερευνητής στο Ινστιτούτο Pasteur στο Παρίσι είχε πει τότε για τον χιμαιρικό ιό που παρασκευάστηκε εργαστηριακά το 2015 από τους Baric και Shi: “Στην περίπτωση που ο ιός διαρρεύσει, κανένας δεν θα μπορέσει να προβλέψει ποια θα είναι η πορεία του”.

Ο Peter Daszak είχε δηλώσει στο Nature γι’ αυτόν τον ιό: “Τα αποτελέσματα του πειράματος μετατρέπουν αυτόν τον ιό από ένα υποψήφιο αναδυόμενο παθογόνο παράγοντα σε έναν σαφή και υπαρκτό (σημερινό) κίνδυνο”.

Ο Νορβηγός επιστήμονας Birger Sørensen έχει υποστηρίξει ότι οι ιδιότητες του χιμαιρικού ιού που κατασκεύασαν οι Baric και Shi “στην πραγματικότητα είναι ακριβώς οι ιδιότητες του SARS–CoV-2”.

O Declan Butler, συντάκτης πολλών άρθρων επιστημονικού περιεχομένου, έγραψε τότε στο Nature σχετικά με το αποτέλεσμα της έρευνας αυτής: “Ο μοναδικός αντίκτυπος αυτής της εργασίας είναι η δημιουργία στο εργαστήριο μιας νέας μη φυσικής απειλής”.

Το 2016 η ομάδα του Baric συνέχισε και επέκτεινε τα πειράματα αυτά, χρησιμοποιώντας αυτήν την φορά έναν ιό που είχε ανακαλυφθεί και αναπαραχθεί σε καλλιέργεια ζωντανών κυττάρων από την ομάδα του Ινστιτούτου Ιολογίας της Wuhan.

Και για να μην ξεχνιόμαστε: μόνο από Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργιών και Μεταδοτικών Ασθενειών (National Institute of Allergy and Infectious Diseases, NIAID) του Fauci τo 2015 η ερευνητική ομάδα του Baric πήρε κάτι λιγότερο από 10 εκατομμύρια δολάρια, το 2016 περίπου 11,8 εκατομμύρια δολάρια, το 2017 έπεσε στα 8,9 εκατομμύρια δολάρια, το 2018 έλαβε 8,1 εκατομμύρια δολάρια, το 2019 πήρε περίπου 8,2 εκατομμύρια δολάρια, το 2020 απογειώθηκε στα 20,6 εκατομμύρια δολάρια και μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 2021 έχει λάβει 10,2 εκατομμύρια δολάρια. Από το 1986 ως τα μέσα του 2021, τα προγράμματα στα οποία ήταν βασικός ερευνητής έχουν λάβει περίπου 130 εκατομμύρια δολάρια από το κράτος των ΗΠΑ.

Σημειώνουμε ότι ο Baric είναι ένας από τους επιστήμονες που έχουν χρησιμοποιήσει κατά κόρον νέες μεθόδους γενετικού χειρισμού γονιδιώματος ιών. Οι μέθοδοι αυτές –σε αντίθεση με τις παλαιότερες- δεν αφήνουν ίχνη πίσω τους, δηλαδή δεν επιτρέπουν τον εντοπισμό του γενετικού αυτού χειρισμού. Γι’ αυτό ονομάστηκαν «αόρατες» (“no-see-um”) τεχνικές από τον Baric. Τo 2006 o Βaric και άλλοι δύο επιστήμονες πατένταραν μία από αυτές τις μεθόδους. Το ίδιο ισχύει και για παρόμοιες τεχνικές (“serial passage”), με τις οποίες γίνονται επαναλαμβανόμενες μεταφορές ιών από μία κυτταροκαλλιέργεια σε κάποια άλλη. Ο ίδιος σημειώνει σχετικά σε μία συνέντευξη του τον Σεπτέμβριο του 2020: “είναι εφικτό να κατασκευάσουμε στο εργαστήριο έναν ιό χωρίς να αφήσουμε κανένα ίχνος πίσω μας”.

Μία από τις τακτικές που χρησιμοποιεί κατά κόρον ο Baric είναι αυτή της αντίστροφης γενετικής (“reverse genetics”). Ο ίδιος παραδέχεται ότι μέσω αυτής “μπορεί να δώσει ζωή σε έναν ιό, γνωρίζοντας μόνο τον γενετικό του κώδικα” και να “ανακατέψει και να ταιριάξει κομμάτια πολλών ιών” προκειμένου να παρασκευάσει έναν τεχνητό-χιμαιρικό ιό. Για παράδειγμα, αυτήν την τεχνική χρησιμοποίησε το 2003 στα πειράματα που έκανε η ομάδα του από κοινού με τον Αμερικανικό Στρατό. Μάλιστα το 2007 του δόθηκε η σχετική πατέντα από το κράτος των ΗΠΑ.

Τα προαναφερθέντα απoτελούν μία περίληψη-επιλογή μερικών από τα πεπραγμένα του Baric στον τομέα των πειραμάτων δημιουργίας εργαστηριακών-χιμαιρικών ιών. Δεν είναι όμως μόνο αυτά που τον καθιστούν εντελώς ακατάλληλο για να μιλήσει για την προέλευση του SARS-CoV-2. Είναι και η ανάμειξη του στην σύνταξη και στη δημοσίευση της επιστολής.

Όσο για το άρθρο που υπογράφει ο Baric και επικαλούνται οι υπογράφοντες την ανοιχτή επιστολή, δεν περιέχει κανένα στοιχείο υπέρ της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2. Ακόμα και η υπόθεση της προέλευσης του από τις νυχτερίδες παρουσιάζεται ως μία απλή εικασία που στηρίζεται στην σχετική φυλογενετική του συγγένεια με κάποιους β κορωνοϊούς SARS-CoV που έχουν ως ξενιστή τις νυχτερίδες: “το πιο πιθανό είναι να έχει προέλθει από τις νυχτερίδες, δεδομένης της στενής φυλογενετικής του σχέσης με άλλους β κορωνοϊούς SARS–CoV ”.

Στις 7 Ιανουαρίου 2021 το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ (State Department) συγκάλεσε μία ομάδα «ειδικών» (“red team”) προκειμένου να εξεταστεί το ενδεχόμενο της διαρροής του SARS-CoV-2 από κάποιο εργαστήριο. Ένας από αυτούς ήταν ο Baric. Τότε είχε πει σχετικά: “αν ο SARS-CoV-2 είχε προέλθει από κάποιο ισχυρό ζωικό ξενιστή, κάποιος θα περίμενε να δει διάφορα συμβάντα εμφάνισης του ιού, παρά ένα μόνο ξέσπασμα”, προσθέτοντας ότι αυτό δεν αποδεικνύει ότι είχε γίνει διαρροή του ιού από κάποιο εργαστήριο. Σύμφωνοι. Μήπως όμως είναι ένα ακόμη στοιχείο που αποκλείει την υπόθεση της φυσικής προέλευσης;

Τον ίδιο μήνα, σε μία συνέντευξη του στο “The New York Magazine” δήλωσε: “Μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο ο ιός να διέρρευσε από κάποιο εργαστήριο; Η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση είναι μάλλον όχι”.

Όλα αυτά ήταν σοβαρές ενδείξεις ότι είχε αρχίσει «να τα γυρίζει» και να παίρνει αποστάσεις από τους Κινέζους αλλά και από όσους Αμερικάνους που συνέχιζαν να μιλάνε ακόμη για φυσική προέλευση του SARS-CoV-2. Αυτό επιβεβαιώθηκε το Μάιο του ίδιου έτους. Όταν σε μία ραδιοφωνική του συνέντευξη ρωτήθηκε αν υπήρξε κάτι περισσότερο από μία μετάδοση του ιού από τα ζώα στον άνθρωπο με φυσικό τρόπο, είπε δύο φορές ότι το γεγονός ότι οι εγκαταστάσεις του Ινστιτούτου Ιολογίας της Wuhan (WIV) βρίσκονται πολύ κοντά στο μέρος όπου ξεκίνησε η πανδημία, είναι ένα πρόβλημα.

Λίγες μέρες πιο πριν, στις 8 Μαΐου 2021, είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο στο οποίο η επίθεση στους πρώην συνεργάτες του συνεχίστηκε. Αυτή τη φορά τα βόλια πήραν και τον Daszak: “είναι πιθανό να συνεχίσουν να γίνονται εικασίες σχετικά με μια τυχαία διαρροή (ενός ιού) από ένα εργαστήριο, δεδομένου του μεγάλου αριθμού ιών που είναι αποθηκευμένοι στα εργαστήρια του Ινστιτούτου Ιολογίας της Wuhan, της μικρής απόστασης των εγκαταστάσεων του από το σημείο που ξεκίνησε η πανδημία και τις διαδικασίες που διέπουν τη λειτουργία των εγκαταστάσεων”.  Στο τέλος της πρότασης έβαλε σαν παραπομπή το κείμενο μίας δημοσίευσης που είχαν κάνει από κοινού η Shi και ο Daszak το 2016…

Στις 14 Μαΐου 2021 υπέγραψε μία δήλωση 18 επιστημόνων, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό “Science” ζητώντας να διεξαχθεί μία “διαφανής και αντικειμενική έρευνα, βασισμένη στα στοιχεία που υπάρχουν” πάνω στα αίτια της πανδημίας και στην οποία αναφερόταν ότι “θα πρέπει να πάρουμε στα σοβαρά τις δύο υποθέσεις, της φυσικής προέλευσης και της διαρροής του ιού από κάποιο εργαστήριο, μέχρι να αποκτήσουμε επαρκή στοιχεία”.  Στο κείμενο της δήλωσης στηλιτεύεται η μεροληπτική στάση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) υπέρ της Κίνας. Κατηγορείται ευθέως η ομάδα «ειδικών» που συστάθηκε από τον Οργανισμό για να μελετήσει τα αίτια της πανδημίας ότι “παρότι δεν υπήρχαν στοιχεία που να υποστηρίζουν με σαφή τρόπο την υπόθεση της φυσικής προέλευσης ή αυτήν της εργαστηριακής διαρροής, η ομάδα εκτίμησε ότι η εμφάνιση του ιού μέσω ενός ενδιάμεσου ζωικού ξενιστή ήταν «από πιθανή ως πολύ πιθανή» και αυτή της εργαστηριακής διαρροής ήταν «εξαιρετικά απίθανη”. Επιπλέον, στην έκθεση των ειδικών, οι δύο θεωρίες δεν είχαν την ίδια αντιμετώπιση. Μόλις σε 4 από τις 313 σελίδες της έκθεσης και των παραρτημάτων της αναφερόταν η πιθανότητα ενός συμβάντος σε κάποιο εργαστήριο”. Αναρωτιόμαστε γιατί δεν είχαν ζητήσει κάτι παρόμοιο ο Baric και οι Αμερικάνοι, τόσα χρόνια που συνεργάζονταν με τους Κινέζους.

Η Katherine Eban έκανε το εξής σχόλιο στο Vanity Fair σχετικά με αυτήν την αλλαγή στάσης του Baric: “Δεκαπέντε μήνες νωρίτερα είχε δουλέψει στο παρασκήνιο για να βοηθήσει τον Peter Daszak να «στήσει» την δήλωση που δημοσιεύτηκε στο Lancet. Η επιστημονική συναίνεση είχε γίνει συντρίμμια”.

Οι Κινέζοι, πρώην φιλαράκια του Baric, δεν κάθισαν με σταυρωμένα χέρια. Δύο μήνες μετά, τον Ιούλιο  ξεκίνησε μία συντονισμένη επίθεση κατά του Baric και των ΗΠΑ. Ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Κίνας ζήτησε από τις ΗΠΑ να επιτρέψουν στον ΠΟΥ να ελέγξει το εργαστήριο του Baric στην Βόρειο Καρολίνα για να διαπιστωθεί αν σε αυτό είχε κατασκευαστεί ο SARS-CoV-2. Μερικές μέρες μετά, τον Αύγουστο του 2021 εμφανίστηκαν δημοσιεύματα στα Αγγλικά που επιτίθενται ευθέως στον Baric, και ο Chen Xu, μόνιμος απεσταλμένος της Κίνας στο γραφείο των Ηνωμένων Εθνών στη Γενεύη, έστειλε μία επιστολή στον πρόεδρο του ΠΟΥ υποστηρίζοντας ότι “η υπόθεση ότι ο ιός προήλθε από κάποιο εργαστηριακή διαρροή σε εργαστήριο της Wuhan είναι εξαιρετικά απίθανη”. Στο non-paper που συνόδευε την αποστολή γίνεται εκτενής αναφορά στο παρελθόν του Baric στον τομέα της εργαστηριακής παρασκευής χιμαιρικών ιών και ζητείται να γίνει πλήρης έρευνα στις εγκαταστάσεις του Fort Detrick και του Πανεπιστημίου της Βορείου Καρολίνας, καταλήγοντας ότι “μία διεξοδική έρευνα στο εργαστήριο του κυρίου Baric θα βοηθήσει στη διαλεύκανση του ερωτήματος εάν αυτές οι έρευνες ήταν αυτές που οδήγησαν ή μπορεί να οδηγήσουν στον SARS-CoV-2”. Αναρωτιόμαστε γιατί δεν ζήτησαν κάτι παρόμοιο οι Κινέζοι τόσα χρόνια που συνεργάζονταν με τον Baric.

Παρενθετικά αναφέρουμε ότι τον Αύγουστο του 2020 η ιστοσελίδα ProPublica αποκάλυψε ότι στα εργαστήρια του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας είχαν υπάρξει στο κοντινό παρελθόν (2015-2016) περιστατικά προσβολής ερευνητών από τεχνητούς-υβριδικούς ιούς, κατασκευασμένους στα εργαστήρια αυτά. Στο άρθρο αναφέρεται ότι το Πανεπιστήμιο απάντησε στην ιστοσελίδα ότι τα περιστατικά αυτά όντως είχαν συμβεί και ότι είχε ειδοποιήσει τις αρμόδιες Αρχές. Ωστόσο, αρνήθηκε να σχολιάσει την αποκάλυψη της ιστοσελίδας ότι τον Απρίλιο του 2020 είχε συμβεί και άλλο παρόμοιο περιστατικό σε εργαστήριο κατασκευής χιμαιρικών ιών.

Ας δούμε μία ακόμα δήλωση του Baric. Σε μία μελέτη του, δημοσιευμένη τον Δεκέμβριο του 2020 στο “The New England Journal of Medicine”, διαβάζουμε: “πρώιμα στελέχη (του SARS–CoV-2) που αναγνωρίστηκαν στην Wuhan της Κίνας έδειξαν περιορισμένη γενετική διαφοροποίηση, γεγονός που  υποδηλώνει ότι ο ιός μπορεί να έχει εμφανιστεί από μία μόνο πηγή (προέλευσης)”. Όταν μιλάμε για μία μόνο πηγή προέλευσης, είναι σαν να «φωτογραφίζουμε» τη διαρροή του ιού από κάποιο εργαστήριο.

Σε ένα άλλο άρθρο του Nicholas Wade, δημοσιευμένο στο “Bulletin of the Atomic Scientists”,αναφέρεται σχετικά με την εξήγηση που δίνεται από πολλούς επιστήμονες στο θέμα της μεγάλης ομοιομορφίας του ιού: “o SARS2 είχε προσαρμοστεί στα ανθρώπινα κύτταρα από την αρχή, επειδή καλλιεργήθηκε σε εξανθρωπισμένα ποντίκια ή σε εργαστηριακές καλλιέργειες ανθρωπίνων κυττάρων, ακριβώς όπως αυτές περιγράφονται στην πρόταση χορήγησης χρηματοδότησης του Daszak. Το γονιδίωμα του παρουσιάζει μικρή διαφοροποίηση, επειδή το σήμα κατατεθέν των εργαστηριακών καλλιεργειών είναι η ομοιομορφία”.

Το αφήγημα της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2 είχε καταρρεύσει, λιγότερο από 1,5 χρόνο μετά την κατασκευή του. Στην κατάρρευση του συνέβαλλε και ένας από αυτούς που είχαν συνεισφέρει στην κατασκευή του[22], ο Ralph Baric. Οι υπογράφοντες την ανοιχτή επιστολή που δημοσιεύτηκε στο Lancet επικαλούνται μία δημοσίευση του Βaric του Ιανουαρίου του 2020. Θα επικαλούνταν άραγε κάποιες από τις δηλώσεις που έκανε ο Baric μετά τον Μάιο του 2020;

Βάζοντας μία άνω τελεία στο κεφάλαιο Baric, παραθέτουμε μία δήλωση του σχετικά με την επικινδυνότητα των πειραμάτων γενετικού χειρισμού ιών: “Υπάρχει κάποιος κίνδυνος σε αυτούς τους ιούς. Δεν έχουμε ιδέα αν μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές ασθένειες στον άνθρωπο, γι’ αυτό θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Αν μελετάς[23] εκατό διαφορετικούς ιούς νυχτερίδων, κάποια στιγμή η τύχη σου μπορεί να εξαντληθεί”.

8. Μία εβδομαδιαία έκθεση για την κατάσταση της COVID-19…

Η όγδοη παραπομπή είναι αυτή που κίνησε το ενδιαφέρον σε κάποιους φίλους-συνεργάτες και μας έστειλαν ένα σχετικό email. Ουσιαστικά πρόκειται για μία από τις αφορμές της συγγραφής αυτού του κεφαλαίου. Επειδή το link που δίνεται στο Lancet είναι νεκρό, δίνουμε αυτό που είναι ενεργό.

Δεν πρόκειται για ένα επιστημονικό άρθρο στο οποίο περιγράφεται κάποια σχετική έρευνα. Είναι η εβδομαδιαία έκθεση-περίληψη της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η COVID-19, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) των ΗΠΑ, όπως αυτή δημοσιεύτηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2020. Με άλλα λόγια, ένα άρθρο που υπογράφεται από επιστήμονες, για να στηρίξει το αφήγημα της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2 (συγκεκριμένα για να στηρίξει ότι “επιστήμονες από διάφορες χώρες κατέληξαν στο συντριπτικό (αναμφισβήτητο) συμπέρασμα ότι αυτός ο κορωνοϊός έχει φυσική προέλευση”) δίνει μία παραπομπή όχι της δημοσίευσης κάποιας σχετικής μελέτης κάποιων από αυτούς τους επιστήμονες, αλλά μία εβδομαδιαία έκθεση μίας κρατικής υπηρεσίας του κράτους των ΗΠΑ! Φυσικά στην έκθεση αυτή δεν υπάρχουν παραπομπές σε επιστημονικά άρθρα. Το μόνο που αναφέρεται στην έκθεση σχετικά με τον ιό είναι πως προέρχεται από τις νυχτερίδες και πως το γεγονός ότι οι αλληλουχήσεις του ιού που προέκυψαν από δείγματα ασθενών στις ΗΠΑ είναι παρόμοιες με τις αντίστοιχες ασθενών στην Κίνα “υποδηλώνει πιθανώς μία μοναδική και πρόσφατη εμφάνιση του ιού αυτού από έναν ζωικό ξενιστή”[24]…

Πόσο επιστημονικό μπορεί να είναι όλο αυτό; Δεν αντιλαμβανόμαστε πως ακριβώς η έκθεση της κατάστασης της COVID-19 σε μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή μπορεί να υποστηρίξει τον τριπλό ισχυρισμό της ανοιχτής επιστολής. Το να επικαλείται μία ομάδα επιστημόνων τη γενικόλογη και αόριστη προπαγάνδα ενός κρατικού φορέα για να υποστηρίξει έναν ισχυρισμό της, είναι τουλάχιστον περίεργο. Κατά τη γνώμη μας αποδυναμώνει το περιεχόμενο του κειμένου της δήλωσης τους, εκθέτει τους εμπνευστές και συγγραφείς του, και συνεισφέρει στην απομυθοποίηση τους.

9. Η αλληλεγγύη, το όπλο των διαπλεκομένων επιστημόνων

Η ένατη παραπομπή που επικαλούνται οι υπογράφοντες την επιστολή είναι ένα άρθρο πέντε εξόχως συστημικών επιστημόνων (Andersen, Rambaut, Lipkin, Holmes και Garry). Μία πρώτη αναφορά στο άρθρο αυτό κάναμε στην ανάρτηση μας με τίτλο «COVID-19: Το χρονικό μιας προαναγγελθείσης πανδημίας». Επίσης, μία κριτική-αποδόμηση του περιεχομένου του έκαναν οι Segretto και Deigin σε δημοσίευση τους στα αγγλικά, την οποία μεταφράσαμε και αναρτήσαμε με τον τίτλο «Η γενετική δομή του SARS‐CoV‐2 δεν αποκλείει την εργαστηριακή του προέλευση». Λόγω του πρωτεύοντα της ρόλου του άρθρου στη βιομηχανία της κατασκευής και διάδοσης του αφηγήματος της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2, θα αναφερθούμε αναλυτικά σε αυτό στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος μας .

Εδώ αξίζει να αναφέρουμε το πώς προστέθηκε η παραπομπή αυτή. Στις 17 Φεβρουαρίου 2020, η Linda Saif, μία από τους υπογράφοντες την ανοιχτή επιστολή, στέλνει ένα email στον Daszak και του προτείνει να προστεθεί στις παραπομπές το συγκεκριμένο άρθρο. Αυτός δέχεται, σχολιάζοντας παράλληλα ότι “δυστυχώς αυτή είναι ακριβώς η ίδια ομάδα που έδωσε αξία στο ενδεχόμενο ότι αυτό ήταν μία εργαστηριακή διαρροή”, αναφερόμενη στους πέντε υπογράφοντες το άρθρο που επικαλείται ως παραπομπή η ανοιχτή επιστολή. Αυτά τα έλεγε από πίσω τους·

Μία μέρα μετά, στις 18 Φεβρουαρίου 2020, η Saif ανταπαντά, λέγοντας του “χαίρομαι που βλέπω ότι αυτή η ομάδα έχει ανακαλέσει τα συμπεράσματα της”. Και οι δύο αναφέρονται σε κάτι που τα μέσα μαζικής προπαγάνδας έχουν αποσιωπήσει: Όπως προαναφέραμε, λίγες μέρες πριν από την πρώτη δημοσίευση του άρθρου τους στην ιστοσελίδα virological.com[25], δύο από τα μέλη της ομάδας αυτής είχαν υποστηρίξει ότι ο ιός έχει “ασυνήθιστα χαρακτηριστικά” , ότι “δείχνει να είναι κατασκευασμένος” και ότι “το γονιδίωμα (του) ήταν ασύμφωνο με τη θεωρία της εξέλιξης”.

Οι άλλοι πυλώνες του αφηγήματος της φυσικής προέλευσης του SARS–CoV-2

Η δημοσίευση της ανοιχτής επιστολής του Daszak στις 9 Φεβρουαρίου 2020 ήταν ουσιαστικά το πρώτο μέρος της υπεράσπισης του αφηγήματος της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2, όπως αυτή αποφασίστηκε στην τηλεδιάσκεψη της 1^ης Φεβρουαρίου 2020. Μερικές πιο πριν, στις 6 Φεβρουαρίου 2020, οι πρόεδροι των τριών Ακαδημιών είχαν στείλει μία απάντηση στον Λευκό Οίκο στην οποία η υπόθεση της φυσικής προέλευσης παρουσιάζεται με έμμεσο, ασαφή και μάλλον διπλωματικό τρόπο, ενώ λείπει οποιαδήποτε αναφορά σε αυτήν της μη φυσικής προέλευσης. Μερικές μέρες μετά, στις 19 Φεβρουαρίου 2020, γίνεται η πρώτη δημοσίευση στην ιστοσελίδα virological.org^[26] ενός άρθρου πέντε εξόχως συστημικών και διαπλεκομένων επιστημόνων (μεταξύ των οποίων ο Andersen), το οποίο –εναρμονιζόμενο με τις αποφάσεις που πάρθηκαν την 1^η Φεβρουαρίου- υποστήριζε ότι ο SARS-CoV-2 έχει φυσική προέλευση. Η πρώτη του δημοσίευση έγινε στις 19 Φεβρουαρίου 2020, την ίδια μέρα με τη δημοσίευση στο “The Lancet” της ανοιχτής επιστολής του Daszak. Στις 17 Μαρτίου 2020 δημοσιεύτηκε στο Nature η συντομευμένη εκδοχή του, η οποία είναι και η πλέον γνωστή.

Μέχρι εδώ ο συντονισμός των κινήσεων των υπερασπιστών του αφηγήματος της φυσικής προέλευσης (και των οικονομικών τους συμφερόντων) είχε λειτουργήσει. Οι βασικοί του πυλώνες είχαν στηθεί. Το πιο κρίσιμο κομμάτι όμως ήταν αυτό που θα επακολουθούσε. Την σκυτάλη θα έπαιρναν τώρα τα μέσα μαζικής προπαγάνδας και στηριζόμενα στους πυλώνες του θα έκαναν πλύση εγκεφάλου στις μάζες με το αφήγημα της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2. Στο τρίτο μέρος του αφιερώματος θα ασχοληθούμε με μερικά από αυτά, προκειμένου να καταδείξουμε τον βρώμικο ρόλο τους σε αυτήν την (καθόλου αθώα) ιστορία.

Στη συνέχεια παραθέτουμε μερικά στοιχεία για τον πρωτεργάτη της ιστορίας του «στησίματος» της επιστολής.

Ο συντάκτης της επιστολής και τα οικονομικά συμφέροντα που κρύβονται από πίσω του (της)

Ο ιδιοκτήτης της ΕcoHealth Alliance, Peter Daszak, είναι ένας από τους πιο διαπλεκόμενους ερευνητές στον τομέα της έρευνας πάνω στον γενετικό χειρισμό ιών και στην εργαστηριακή κατασκευή χιμαιρικών ιών. Όπως αναφέρουμε πιο κάτω, μερικούς μήνες μετά τη δημοσίευση της ανοιχτής επιστολής, έγιναν ευρέως γνωστές οι χρηματοδοτήσεις πολλών εκατομμυρίων δολαρίων που είχε λάβει από το κράτος των ΗΠΑ, μέρος των οποίων χρησιμοποίησε για τη χρηματοδότηση πειραμάτων γενετικού χειρισμού κορωνοϊών στο Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan στην Κίνα. Από την αλληλογραφία που είχαν μεταξύ τους αυτοί που «στήσανε» το εγχείρημα προκύπτει ότι η ιδέα της δημοσίευσης της επιστολής και γενικά όλη η οργάνωση της σύνταξης και δημοσίευσης της είχε γίνει από τον Daszak, ο οποίος έχει στενότατες και μακροχρόνιες σχέσεις με το Ινστιτούτο Ιολογίας και γενικότερα με το ερευνητικό-επιστημονικό κατεστημένο της Wuhan.

Όταν ξέσπασε η πανδημία, ο Daszak είχε κάθε λόγο να μην πέσουν τα φώτα της δημοσιότητας στο ρόλο του Ινστιτούτου και στις χρηματοδοτήσεις που αυτό έπαιρνε από το κράτος των ΗΠΑ μέσω της εταιρείας του. Θα συνδεόταν αναπόφευκτα το ξέσπασμα της πανδημίας με μία εργαστηριακή διαρροή του ιού από κάποιο από τα εργαστήρια των οποίων τα επικίνδυνα πειράματα χρηματοδοτούσε.

Είναι εδώ και πολλά χρόνια ένας από τους επιστήμονες που ανήκουν στον σκληρό πυρήνα των πειραμάτων γενετικής μετάλλαξης και κατασκευής χιμαιρικών ιών. Παράλληλα, είναι κεντρικό πρόσωπο στη διαπλοκή μεταξύ επιστημονικού κατεστημένου και πολυεθνικού κεφαλαίου στον τομέα της ιατρικής-βιοτεχνολογίας.

Είναι ζωολόγος – παρασιτολόγος, αλλά για λόγους που όλοι καταλαβαίνουμε στράφηκε στην έρευνα των ιών. Τελευταία του έχει δοθεί από τα media ο ευφημιστικός τίτλος “disease ecologist”, σε μια προσπάθεια να τον παρουσιάσουν ως ειδικό στο αντικείμενο με το οποίο ασχολείται και να του προσδώσουν αυθεντία.

Το γεγονός ότι δεν έχει πτυχίο Ιατρικής ή Βιολογίας είναι μία ασήμαντη λεπτομέρεια για όσους τον έχουν βαφτίσει «ειδικό» ή «αυθεντία» στους ιούς… Οι καθεστωτικοί επιστήμονες έχουν το προνόμιο να ονομάζονται ειδικοί σε αυτό που φέρνει κέρδη στις υπερεθνικές ελίτ, ακόμα και αν οι σπουδές ή η ειδίκευση τους είναι σε κάποιον άλλον τομέα. Οι υπόλοιποι, όσοι δηλαδή δεν συντάσσονται με την επικρατούσα άποψη, δεν απολαμβάνουν τέτοιων προνομίων, ποτέ δεν αποκαλούνται “επιφανείς” ή “διαπρεπείς”· αντίθετα, αν δεν αποδέχονται και δεν αναπαράγουν τα κυρίαρχα ιδεολογήματα, σπιλώνονται και ενίοτε διώκονται και καταστέλλονται.

Ο Daszak έχει συνεργαστεί με όλους σχεδόν τους κρατικούς οργανισμούς ΗΠΑ στον τομέα της Υγείας, με τρία πανεπιστήμια των ΗΠΑ και δύο της Μεγάλης Βρετανίας, με πολλούς πολυεθνικούς οργανισμούς (μεταξύ των οποίων το Ίδρυμα Rockefeller) και εταιρείες (μεταξύ των οποίων το Google), με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, με το Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan, καθώς και με διάφορα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης και προπαγάνδας.

Η EcoHealth Alliance δεν προβάλλει στην ιστοσελίδα της τις στενότατες σχέσεις που έχει με την Κίνα και ειδικά με τα ερευνητικά κέντρα της Wuhan. Αντίθετα, το Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan στην ιστοσελίδα του αναφέρει την EcoHealth Alliance ως έναν από τους οχτώ συνεργάτες του παγκοσμίως και ως τον μοναδικό του συνεργάτη του από τις ΗΠΑ. Μέχρι τις 21 Μαρτίου 2021 η λίστα των συνεργατών του Ινστιτούτου είχε έξι φορείς από τις ΗΠΑ: τα Πανεπιστήμια του Harvard, της Alabama και του North Texas, την EcoHealth Alliance, το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ (The National Institutes of Health, NIH) και την National Wildlife Federation. Στις 22 Μαρτίου 2021 στη λίστα είχαν μείνει το Πανεπιστήμιο της Alabama και η EcoHealth Alliance. Στις 23 Μαρτίου 2021 είχε μείνει μόνο η EcoHealth Alliance!

Από το 2001 ως σήμερα ο Daszak έχει συμμετάσχει ως επιστημονικός υπεύθυνος σε 33 προγράμματα χρηματοδοτούμενα από διάφορους φορείς και οργανισμούς του Υπουργείου Υγείας των ΗΠΑ (National Institutes of Health, ΝΙΗ), συνολικού προϋπολογισμού 15, 1 εκατομμυρίων δολαρίων. Συγκεκριμένα, το Fogarty International Center έχει χρηματοδοτήσει 20 προγράμματα του με 5,77 εκατομμύρια δολάρια, ενώ το Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργιών και Μεταδοτικών Ασθενειών (National Institute of Allergy and Infectious Diseases, NIAID) άλλα 13 με 15,1 εκατομμύρια δολάρια.

Η οργάνωση EcoHealth Alliance που δηλώνει “μη κερδοσκοπική”, μόνο το 2013 έλαβε το… μη κερδοσκοπικό ποσό των 2 εκατομμυρίων δολαρίων από τoν Αμερικανικό Οργανισμό Διεθνούς Ανάπτυξης (United States Agency for International Development, USAID) .

Από το 2005 ως σήμερα, μόνο από το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ (ΝΙΗ) έχει λάβει πάνω από 15,7 εκατομμύρια δολάρια για διάφορα ερευνητικά προγράμματα. Όπως ήταν αναμενόμενο, τα δύο τελευταία χρόνια οι χρηματοδοτήσεις που έχει λάβει έχουν αυξηθεί κατακόρυφα. Στην τρέχουσα χρονική περίοδο (Οκτώβριος 2021), μόνο για το Υπουργείο Υγείας «τρέχει» τρία ερευνητικά προγράμματα, συνολικού προϋπολογισμού 2,74 εκατομμυρίων δολαρίων. Από το 2006 ως το 2021 η EcoHealth Alliance έχει εισπράξει από το κράτος των ΗΠΑ 112,1 εκατομμύρια δολάρια.

Το 2010 περίπου το 55% των εσόδων της προερχόταν από κρατικά κονδύλια. Το 2011 το αντίστοιχο ποσοστό ανέβηκε στο 66%. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ίδιας της εταιρείας, το οικονομικό έτος 2018 το 91% των εσόδων της προήλθε από κρατικά κονδύλια.

Είναι αξιοσημείωτο το ότι από την ίδρυση της μέχρι σήμερα δεν κατονομάζει τα ιδρύματα, τους οργανισμούς ή τους ιδιώτες που λαμβάνουν χρηματοδότηση από κρατικούς φορείς των ΗΠΑ μέσω αυτής! Μέχρι το 2016 χώριζε τις χρηματοδοτήσεις ανά γεωγραφικές περιοχές. Από το 2017 τις χωρίζει ανά χώρα.

Ο Daszak είναι πίσω και από την εταιρεία Conservation Μedicine. Συγκεκριμένα δηλώνει εκτελεστικός διευθυντής της. Στην αρχική σελίδα της ιστοσελίδας της αναφέρεται ότι συνεργάζεται με την EcoHealth Alliance. Από το1985 μέχρι σήμερα η εταιρεία αυτή έχει λάβει κρατικές επιδοτήσεις ύψους 285 εκατομμυρίων δολαρίων. Είναι αξιοσημείωτο ότι ενώ μέχρι το 2006 οι χρηματοδοτήσεις που λάμβανε ήταν από μηδαμινές έως ασήμαντες, από το 2007 και μετά απογειώθηκαν. Στην τρέχουσα χρονική περίοδο (Οκτώβριος 2021), μόνο για το Υπουργείο Υγείας «τρέχει» 69(!) ερευνητικά προγράμματα, συνολικού προϋπολογισμού 32,85 εκατομμυρίων δολαρίων. Από αυτά τα προγράμματα, τα 49 εγκρίθηκαν το 2021.

Εκτός από το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ (ΝΙΗ), ο Daszak έχει και άλλους κρατικούς χρηματοδότες. Από το 2006 ως το 2014 συμμετείχε σε έξι ερευνητικά προγράμματα χρηματοδοτούμενα από την κρατική οργάνωση των ΗΠΑ “National Science Foundation”, συνολικού προϋπολογισμού προϋπολογισμού 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων. Στα τέσσερα από αυτά στα οποία ήταν ο βασικός ερευνητής, η κρατική χρηματοδότηση ξεπέρασε το 1,5 εκατομμύριο δολάρια.

Από το 2002 ως σήμερα, τα προγράμματα και τα υποπρογράμματα στα οποία ήταν/είναι βασικός ερευνητής έχουν λάβει από το κράτος των ΗΠΑ χρηματοδότηση ύψους 15,1 εκατομμυρίων δολαρίων. Την τρέχουσα χρονική περίοδο (Οκτώβριος 2021) ο Daszak (ο ίδιος, όχι κάποια από τις εταιρείες του) συμμετέχει σε δύο προγράμματα χρηματοδοτούμενα από το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ (National Institutes of Health, NIH), συνολικού προϋπολογισμού 2,1 εκατομμυρίων δολαρίων.

Η EcoHealth Alliance συνεργάζεται εξίσου καλά και με το ιδιωτικό κεφάλαιο. Για παράδειγμα, η Google χρηματοδοτεί προγράμματα της EcoHealth Αlliance εδώ και τουλάχιστον 12 χρόνια. Μία έρευνα που πραγματοποίησε το 2010 στο Bangladesh ο Daszak μαζί με τον Jonathan Epstein, έναν από τους αντιπροέδρους της EcoHealth Αlliance, χρηματοδοτήθηκε, -εκτός από διάφορους κρατικούς φορείς των ΗΠΑ- από την Google και από το Ίδρυμα Rockefeller, όπως αναφέρεται στη δημοσίευση της μελέτης. Η Google ήταν ένας από τους χρηματοδότες τριών ερευνητικών προγραμμάτων της εταιρείας-οργάνωσης στην Αφρική το 2014, στη Μαλαισία από το 2009 ως το 2011 και στην Κίνα το 2018. Μέχρι σήμερα δεν έχει δημοσιοποιηθεί το ακριβές ποσό των χρηματοδοτήσεων που έχει λάβει από την Google η κατά τα άλλα “μη κερδοσκοπική” Ecohealth Αlliance.

Κλείνουμε το κεφάλαιο αυτό με μία δήλωση του Richard Ebright που σκιαγραφεί με περιεκτικό τρόπο τον Daszak: “είναι ένας άχρηστος οπορτουνιστής που δεν έχει δικό του εργαστήριο και δεν κάνει δική του έρευνα, αλλά λαμβάνει χρηματοδοτήσεις για άλλα εργαστήρια (ερευνητικά κέντρα), και αφού πρώτα κρατάει το μερίδιο του από αυτές, κατόπιν μοιράζει τα υπόλοιπα λεφτά στα εργαστήρια που τις λαμβάνουν, με αντάλλαγμα να φαίνεται το όνομα του ανάμεσα σε αυτά των ερευνητών που υπογράφουν τις μελέτες”.

Οι ΗΠΑ χρηματοδοτούσαν προγράμματα κατασκευής χιμαιρικών ιών στη Wuhan μέσω της EcoΗealth Alliance του Peter Daszak

Στην ιστοσελίδα της EcoΗealth Alliance αναφέρεται ότι η οργάνωση-εταιρεία χρηματοδοτείται από κρατικούς φορείς των ΗΠΑ, όπως το Υπουργείο Υγείας (National Institutes of Health, NIH), το κρατικό ίδρυμα National Science Foundation, η Υπηρεσία Αλιείας και Άγριας Πανίδας (US Fish and Wildlife Service), ο Οργανισμός των ΗΠΑ για την Διεθνή Ανάπτυξη (US Agency for International Development, USAID) και το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ (Department of Defense).

Από τη λίστα αυτή απουσιάζουν κάποιοι κρατικοί φορείς, όπως το Πεντάγωνο και το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ (State Department), οι οποίοι είναι βασικότατοι χρηματοδότες της EcoHealth Alliance εδώ και πολλά χρόνια. Στη λίστα της EcoHealth Alliance εμφανίζεται η Υπηρεσία Αλιείας και Άγριας Πανίδας των ΗΠΑ, από την οποία η εταιρεία έχει λάβει μόλις 74.487 δολάρια, ενώ απουσιάζει το Πεντάγωνο, με το οποίο η οργάνωση-εταιρεία έχει μακροχρόνιες σχέσεις και έχει λάβει πολύ μεγαλύτερες επιχορηγήσεις.

Συγκεκριμένα, από το 2013 ως το 2020 πήρε από το Πεντάγωνο κάτι λιγότερο από 39 εκατομμύρια δολάρια. Από αυτό το ποσό, τα 34,6 εκατομμύρια προέρχονταν από τον Οργανισμό των ΗΠΑ για την Άμυνα και τη Μείωση των Απειλών (Defense Threat Reduction Agency, DTRA). Ο Οργανισμός αυτός ανήκει στο Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ. Όταν το 2014 ο DTRA ξεκίνησε να χρηματοδοτεί προγράμματα της EcoHealth Alliance, για τα επόμενα τρία χρόνια τα ποσά της ετήσιας χρηματοδότησης της δεν υπερέβαιναν το 1 εκατομμύριο δολάρια ετησίως. Το 2018 το ποσό της χρηματοδότησης που έλαβε η εταιρεία έφτασε στα 4,24 εκατομμύρια δολάρια και το 2020 εκτοξεύθηκε στα 21,33 εκατομμύρια δολάρια.

Δεν έχουν τέλος οι κρατικές χρηματοδοτήσεις της “μη κερδοσκοπικής” EcoHealth Alliance. Σύμφωνα με στοιχεία του Πανεπιστημίου California at Davis, στο χρονικό διάστημα 2009-2020 η EcoHealth Alliance έλαβε από τον Οργανισμό των ΗΠΑ για την Διεθνή Ανάπτυξη (US Agency for International Development, USAID) χρηματοδοτήσεις ύψους 64,7 εκατομμυρίων δολαρίων.

Όπως αναφέραμε πιο πριν, από το 2006 ως το 2021 οι χρηματοδοτήσεις προγραμμάτων της EcoHealth Alliance από το κράτος των ΗΠΑ ξεπερνούν τα 112 εκατομμύρια δολάρια. Μιλάμε για έναν πακτωλό χρημάτων που δίνονταν (και συνεχίζουν να δίνονται) απλόχερα από το κράτος των ΗΠΑ σε μία ιδιωτική οργάνωση-εταιρεία για τη διενέργεια πειραμάτων εργαστηριακής κατασκευής χιμαιρικών ιών στην Κίνα. Όλοι οι κρατικοί φορείς των ΗΠΑ που έχουν χρηματοδοτήσει την EcoHealth Alliance, καθώς και τα ποσά που έχει δώσει ο καθένας από αυτούς από το 2008 ως το 2020, φαίνονται αναλυτικά εδώ.

Οι σχέσεις και οι ομοιότητες της EcoHealth Alliance με στρατιωτικούς οργανισμούς των ΗΠΑ δεν περιορίζονται σε χρηματοδοτήσεις από στρατιωτικούς κρατικούς φορείς και στη μιλιταριστική νοοτροπία που διέπει τη λειτουργία και το concept της. Όπως σημειώνεται στην ιστοσελίδα “Independent Science News”, ένας από τους συμβούλους της οργάνωσης-εταιρείας για θέματα πολιτικής είναι ο David Franz , πρώην διοικητής του Fort Detrick, του μεγαλύτερου ερευνητικού κέντρου των ΗΠΑ για όπλα βιολογικού πολέμου. Επίσης, o Franz ήταν μέλος της επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών που επιθεώρησε στρατιωτικές εγκαταστάσεις του Ιράκ για πιθανή ύπαρξη όπλων βιολογικού πολέμου. Τότε επέμενε ότι το Ιράκ είχε κατασκευάσει τέτοια όπλα και ότι έπρεπε να τιμωρηθεί παραδειγματικά από τον διεθνή χωροφύλακα. Το γεγονός ότι ο ισχυρισμός αυτός δεν συνοδευόταν από αποδείξεις και ότι μέχρι σήμερα δεν έχει αποδειχθεί, είναι δύο ασήμαντες λεπτομέρειες. Η «δουλειά» που έπρεπε να γίνει στο Ιράκ έγινε.

Για τις σχέσεις και τις ομοιότητες μεταξύ EcoHealth Alliance και στρατιωτικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, η ιστοσελίδα σημειώνει: “Τέσσερις σημαντικές πληροφορίες προκύπτουν προκύπτουν από όλα αυτά. Πρώτον, αν και ονομάζεται EcoHealth Alliance, η μη κερδοσκοπική εταιρεία του Peter Daszak και ο ίδιος ο Daszak συνεργάζονται στενά με τον στρατό. Δεύτερον, η EcoHealth Alliance προσπαθεί να αποκρύψει αυτές τις στρατιωτικές διασυνδέσεις. Τρίτον, μέσω της μιλιταριστικής γλώσσας και των αναλογιών με τους στρατιωτικούς οργανισμούς, ο Daszak και οι συνεργάτες του προωθούν διαρκώς μία ατζέντα θεμάτων που συχνά αναφέρεται -κάποιες φορές και ευφημιστικά – ως τιτλοποίηση («securitization»). Σε αυτήν την περίπτωση πρόκειται για την τιτλοποίηση μολυσματικών ασθενειών και της παγκόσμιας δημόσιας υγείας. Δηλαδή, ισχυρίζονται ότι οι πανδημίες αποτελούν μια τεράστια και υπαρξιακή απειλή. Ελαχιστοποιούν τους πολύ πραγματικούς κινδύνους που σχετίζονται με τη δουλειά τους και την πουλάνε ως μία λύση που κοστίζει δισεκατομμύρια δολάρια. Η τέταρτη πληροφορία είναι ότι ο ίδιος ο Daszak, όντας ο δημιουργός του προγράμματος Global Virome Project, επωφελείται από τις δαπάνες δημόσιων πόρων”.

Ένας άλλος βασικός κρατικός χρηματοδότης της EcoHealth Alliance είναι το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ (National Institutes of Health, NIH). Το 2014 χρηματοδότησε με 3,7 εκατομμύρια δολάρια ένα πενταετές ερευνητικό πρόγραμμα, στο οποίο βασικός ερευνητής ήταν ο Daszak. Οι συνεργάτες του στο πρόγραμμα αυτό ήταν διάφοροι Κινέζοι επιστήμονες, δύο από τους οποίους κατέχουν επιτελικές θέσεις στο Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan. Μία από αυτούς είναι η Zhengli Shi,  η πιο γνωστή ιολόγος στην Κίνα. Η Shi έχει μεγάλη πείρα σε πειράματα γενετικής μετάλλαξης ιών και δημιουργίας εργαστηριακών-χιμαιρικών ιών. Για το λόγο αυτό κατέχει επιτελική θέση στο Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan. Εκείνη την εποχή η έρευνα της Shi είχε επικεντρωθεί στον ιό SARS-CoV-1 και σε κορωνοϊούς που σχετίζονται με αυτόν (SARS related CoVs). Σημειώνουμε ότι η λειτουργία του προγράμματος αυτού δεν διακόπηκε ούτε από το (επιλεκτικό) μορατόριουμ της κυβέρνησης των ΗΠΑ το 2014 στην αποκαλούμενη έρευνα “gain–of–function”, ούτε από το νομικό πλαίσιο που ίσχυσε μετά από αυτό (P3CO framework).

Τον Ιούνιο του 2021 δημοσιεύτηκε ένα αρχείο με την αλληλογραφία -μέσω emails- μεταξύ διαφόρων ανωτέρων στελεχών του Υπουργείου Υγείας των ΗΠΑ (NIH). Από αυτήν προκύπτει ότι από το 2014 μέχρι το 2019 το Υπουργείο, μέσω του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Μεταδοτικών Νοσημάτων (NIAID), του οποίου επικεφαλής είναι ο Anthony Fauci, χρηματοδότησε το Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan με 826.277 δολάρια.

Σε ένα email του Lawrence Tabak, αναπληρωτή διευθυντή του Υπουργείου Υγείας των ΗΠΑ, προς τον Anthony Fauci και τον Francis Collins, επικεφαλής των NIAID και ΝΙΗ αντίστοιχα, αναφέρεται το ποσό των 826.277 ως η χρηματοδότηση που έλαβε το Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan για το χρονικό διάστημα 2014-2019.

Μάλιστα ο Chase Crawford, υψηλόβαθμο στέλεχος του ΝΙΑID του Fauci, ανησύχησε όταν παρατήρησε ότι το 2019 ποσό της χρηματοδότησης της Wuhan ήταν μειωμένο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, και ρώτησε διάφορα ανώτερα στελέχη του Υπουργείου Υγείας: “Γνωρίζουμε γιατί το ποσό της χρηματοδότησης της Wuhan έπεσε το 2019; Τυχαία διακύμανση;”

Σε ένα άλλο email του, ο Crawford δίνει την κατανομή του ποσού των 826.277 ανά έτος. Συγκεκριμένα, το 2014 οι Κινέζοι έλαβαν 133.595 δολάρια, το 2015 139.015 δολάρια, το 2016, 2017 και 2018 από 159.122 δολάρια το χρόνο, και το 2019 76.031 δολάρια.

Το περιεχόμενο των emails που δόθηκαν στη δημοσιότητα τον περασμένο Ιούνιο διέψευσε τον Anthony Fauci, ο οποίος ένα μήνα πριν από τις αποκαλύψεις, τον Μάιο του 2021, σε μία ακρόαση στην Γερουσία είχε δηλώσει ότι η χρηματοδότηση της Wuhan από το κράτος των ΗΠΑ για το διάστημα 2014-2019 ήταν 600.000 δολάρια. Τότε είχε κάνει λόγο για μία “μικρή (περιορισμένη) συνεργασία” και για ένα “μικρό (περιορισμένο) ποσό”.

Ο Fauci έλεγε ψέματα συνειδητά, αφού ένα μήνα πιο πριν είχε λάβει και προφανώς είχε διαβάσει το email του Tabak που έκανε λόγο για χρηματοδότηση ύψους 826.777 δολαρίων. Έλεγε ψέματα συνειδητά αφού στις 27 Ιανουαρίου 2020 ο Daszak είχε ενημερώσει γραπτώς τον ανώτερο σύμβουλο του ΝΑΙD και υφιστάμενο του David Morens για τις χρηματοδοτήσεις της Wuhan από το ΝΙΑΙD. Έλεγε ψέματα συνειδητά, αφού από το αρχείο προκύπτει οι παραλήπτες του email του Crawford, στο οποίο γινόταν λεπτομερής ανάλυση ανά έτος της πενταετούς χρηματοδότησης της Wuhan, ήταν διάφοροι υφιστάμενοι του καθώς και το Γραφείο Δημοσίων Σχέσεων του Οργανισμού στον οποίο είναι επικεφαλής (ΝΙΑID). Έλεγε ψέματα συνειδητά, αφού στις 13 Απριλίου2020 ο υφιστάμενος του Hugh Auchinloss του προώθησε ένα email της Emily Erbelding, επικεφαλής του Τμήματος Μικροβιολογίας του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Μεταδοτικών Νοσημάτων (NIAID), του Fauci (βλ. λεπτομέρειες γι’ αυτήν πιο κάτω), στο οποίο υπολογιζόταν ότι μόνο για την δεύτερη φάση της χρηματοδότησης της Wuhan (μετά το 2019) το ΝΙΑΙD διέθεσε 750.000 δολάρια.

Ο Lawrence Tabak δεν συμφωνεί με τους χαρακτηρισμούς του Fauci περί “μικρής έρευνας” και “περιορισμένης χρηματοδότησης” της Wuhan από τις ΗΠΑ. Στο προαναφερθέν email του προς τον Fauci και τον Collins, αναφερόμενος στη συνεργασία ΗΠΑ-Wuhan έκανε λόγο για μία “μεγάλη μελέτη μεταξύ πολλών κρατών”.

Τον Σεπτέμβριο του 2021 η ερευνητική ομάδα DRASTIC (Decentralized Radical Autonomous Search Team Investigating COVID-19) δημοσίευσε κάποια έγγραφα από τα οποία προέκυπτε ότι το 2018 η EcoHealth Alliance είχε υποβάλλει στην Υπηρεσία Έρευνας Προηγµένων Αµυντικών Προγραµµάτων των ΗΠΑ (Defense Advanced Research Projects Agency, DARPA) ένα πρόγραμμα συλλογής και γενετικού χειρισμού ιών με σκοπό τη δημιουργία χιμαιρικών ιών με μεγαλύτερη μεταδοτικότητα και μολυσματικότητα. Στην περιγραφή του προγράμματος προβλεπόταν η εργαστηριακή κατασκευή τεχνητών θέσεων διάσπασης της φουρίνης και η ένθεση τους σε κορωνοϊούς τύπου SARS, έτσι ώστε αυτοί να προσβάλλουν ευκολότερα τους ξενιστές τους. Αυτή η ιδιαιτερότητα της θέσης διάσπασης της φουρίνης απαντάται στον SARS-CoV-2.

Η έρευνα θα διεξαγόταν στο Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan. Επιστημονικός υπεύθυνος του προγράμματος (το οποίο στην σχετική αίτηση είχε τον τίτλο Defuse) θα ήταν ο Daszak, ενώ θα συμμετείχαν σε θέσεις-κλειδιά οι Ralph Baric, Shi Zhengli και Linfa Wang, τρεις από τους πιο εμπλεκόμενους επιστήμονες παγκοσμίως σε τέτοιου είδους πειράματα. Το πρόγραμμα θα είχε διάρκεια 3,5 έτη και ο συνολικός του προϋπολογισμός (δηλαδή τα χρήματα που ζητούσε η EcoHealth Alliance από την DARPA) θα ξεπερνούσε τα 14,2 εκατομμύρια δολάρια. Από αυτό το ποσό, το Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan θα έπαιρνε 1,18 εκατομμύρια δολάρια.

Η DARPA απέρριψε την πρόταση για μια σειρά λόγων που αναφέρει στην απάντηση του στην EcoHealth Alliance, εκ μέρους της επιτροπής που την απέρριψε, ο υπεύθυνος προγραμμάτων της Υπηρεσίας James Gimlett. Μεταξύ αυτών ήταν το γεγονός ότι το είδος της έρευνας αυτής παραβίαζε τους κανονισμούς περί ερευνών “gain-of-function”, καθώς και ο υψηλός βαθμός επικινδυνότητας της. Σχετικά με αυτόν τον τελευταίο, ο Gimlett επισήμανε ότι “στο πρόγραμμα δεν προβλεπόταν κανένα σχέδιο άμβλυνσης (μετρίασης) του”.

Ο Daszak είχε κρατήσει κρυφή την ιστορία της υποβολής και απόρριψης της πρότασης. Όποτε ρωτήθηκε σχετικά, απάντησε ψευδώς ότι ποτέ δεν είχε σκοπό τη διενέργεια παρόμοιων πειραμάτων. Όταν αποκαλύφθηκε η ιστορία αυτή, το γεγονός της απόκρυψης, σε συνδυασμό με τα ψέματα του Daszak, επικρίθηκε έντονα από διάφορους ερευνητές.

Το 2019 η χρηματοδότηση της Wuhan από το κράτος των ΗΠΑ (μέσω της EcoHealth Alliance) ανανεώθηκε για άλλα έξι χρόνια. Στις 13 Απριλίου 2020, η Emily Erbelding έστειλε ένα email σε διάφορα ανώτερα στελέχη του Υπουργείου Υγείας των ΗΠΑ, στο οποίο τους γνωστοποιούσε ότι το ποσό αυτής της δεύτερης φάσης της χρηματοδότησης ήταν 750.000 δολάρια. Στο ίδιο email σημειώνει ότι είναι πιθανό η συλλογή νυχτερίδων από ερευνητές της Wuhan το 2011 ως το 2015 να είχε χρηματοδοτηθεί από το πρόγραμμα PREDICT του “Οργανισμού για τη Διεθνή Ανάπτυξη” των ΗΠΑ (U.S. Agency for International Development, USAID), το οποίο, όπως σημειώνει η Erbelding, στο παρελθόν έχει και αυτό χρηματοδοτήσει το Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan.

Τρεις μήνες πιο πριν, στις 23 Ιανουαρίου 2020, θορυβημένη από ένα δημοσίευμα της Daily Mail (των ΗΠΑ), του οποίου το link παραθέτει στο email της, η Erbelding είχε ζητήσει από τον Fauci “να επιβεβαιώσει την ακριβή φύση της χρηματοδότησης μας στο Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan”. Την επόμενη μέρα ο Fauci είχε μία ακρόαση στη Γερουσία. Σε αυτήν δεν έκανε καμία αναφορά στην ακριβή φύση της χρηματοδότησης. Δεν χρειάζεται να έχει μαντικές ικανότητες κάποιος για να καταλάβει ποια είναι η ακριβής φύση της δεύτερης φάσης αυτού του προγράμματος της EcoHealth Alliance, όταν σε αυτό συμμετείχαν ο Daszak, ο Baric και η Shi…

Έτσι λοιπόν, από τα επίσημα στοιχεία που έχουν δει τα φως της δημοσιότητας μέχρι τώρα, προκύπτει ότι μέχρι το 2019 το Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan είχε λάβει 862.777 δολάρια και από το 2019 ως το2025 έχει λάβει και πρόκειται να λάβει άλλα 750.000 από το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ (National Institutes of Health, NIH). Συγκεκριμένα τα λεφτά αυτά τα έχει δώσει το Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργιών και Μεταδοτικών Νοσημάτων (NIAID), του οποίου επικεφαλής είναι ο Anthony Fauci, μέσω πάντα του γνωστού μεσάζοντα, δηλαδή της EcoHealth Alliance.Το συνολικό ποσό της χρηματοδότησης που έχει λάβει και είναι προγραμματισμένο να λάβει η Wuhan από το 2014 ως το 2025 από το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ (ΝΙΗ) για πειράματα γενετικoύ χειρισμού ιών και δημιουργίας χιμαιρικών ιών ξεπερνά το 1,5 εκατομμύριο δολάρια.

Εκτός όμως από αυτά τα λεφτά, από τον Οκτώβριο του 2009 ως τον Μάιο του 2019, το Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan έχει πάρει άλλα 1,1 εκατομμύρια δολάρια -μέσω της EcoΗealth Alliance– για τη συμμετοχή του στο ερευνητικό πρόγραμμα PREDICT του “Οργανισμού για τη Διεθνή Ανάπτυξη” των ΗΠΑ (U.S. Agency for International Development, USAID). Αυτό αναφέρει η Diala Jadallah-Redding, αναπληρώτρια υποδιευθύντρια νομοθετικών υποθέσεων του Οργανισμού, σε μία επιστολή της στο μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ Guy Reschenthaler. Στην επιστολή της ισχυρίζεται ότι η χρηματοδότηση αυτή δεν αφορούσε σε κάποια έρευνα σχετική με τη γενετική μετάλλαξη ιών και με την αύξηση της ικανότητας τους να προσβάλλουν τους ξενιστές τους, καθώς και της παθογένειας και της μεταδοτικότητας τους, όπως εύλογα θα μπορούσε να υποθέσει κάποιος. Δεν διευκρινίζει όμως σε τι αφορούσε.

Έτσι λοιπόν, το συνολικό ποσό των μέχρι σήμερα γνωστών χρηματοδοτήσεων του Ινστιτούτου Ιολογίας της Wuhan από το κράτος των ΗΠΑ ανέρχεται στα 2,6 εκατομμύρια δολάρια. Eκτός όμως από αυτές τις χρηματοδοτήσεις, στο παρελθόν το κράτος των ΗΠΑ έχει χρηματοδοτήσει και απ’ ευθείας διάφορα ερευνητικά προγράμματα σχετιζόμενα με το Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan.

Εκτός από το Ινστιτούτο Ιολογίας, και το Πανεπιστήμιο της Wuhan έχει λάβει χρηματοδοτήσεις από το κράτος των ΗΠΑ για τη διενέργεια πειραμάτων γενετικού χειρισμού ιών. Σε ένα email της στις 23 Ιανουαρίου 2020, η Barbara Mulach αναφέρει ότι έχει δοθεί χρηματοδότηση στο Πανεπιστήμιο της Wuhan. Βρήκαμε ότι για ένα πενταετές πρόγραμμα ο Ken Lan έλαβε περίπου 410.000 δολάρια από το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ (ΝΙΗ), μέσω του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Μεταδοτικών Νοσημάτων (NIAID), του οποίου επικεφαλής είναι ο Anthony Fauci. Στο χρονικό διάστημα 2015-2017 το πρόγραμμα το «έτρεξε» το Ινστιτούτο Pasteur της Σαγκάης και για τα δύο επόμενα χρόνια το Πανεπιστήμιο της Wuhan.

Τον Απρίλιο του 2021 τρεις ρεπουμπλικάνοι βουλευτές έστειλαν μία επιστολή στον Peter Daszak, θέτοντας του 34 ερωτήματα σχετικά με τις σχέσεις της EcoHealth Alliance με τη Wuhan. Τα ερωτήματα εστίασαν στα προγράμματα που χρηματοδότησε το κράτος των ΗΠΑ και τις εγκαταστάσεις του Ινστιτούτου Ιολογίας της Wuhan.

Στην επιστολή αναφέρονται τέσσερις ακόμα χρηματοδοτήσεις κινεζικών οργανισμών από κρατικούς οργανισμούς των ΗΠΑ (ΝΙΗ) μέσω της EcoHealth Alliance. Το αξιοπερίεργο είναι ότι η οργάνωση-εταιρεία παρέλειψε να δηλώσει ποιες είναι οι κρατικές υπηρεσίες των ΗΠΑ που έδωσαν αυτές τις χρηματοδοτήσεις και ποιοι είναι οι οργανισμοί της Κίνας που την έλαβαν. Το συνολικό ποσό των χρηματοδοτήσεων αυτών αγγίζει το 1 εκατομμύριο δολάρια.

Συγκεκριμένα, το 2019 η EcoHealth Alliance δήλωσε στη φορολογική της δήλωση ότι ένα Μικροβιολογικό Ινστιτούτο έλαβε από αυτήν 195.418 δολάρια, χωρίς να εμφανίζονται τα στοιχεία του Ινστιτούτου που έλαβε αυτή την χρηματοδότηση, ούτε και του κρατικού οργανισμού των ΗΠΑ που την χορήγησε. Το 2016, στα πλαίσια του πενταετούς προγράμματος που αναφέραμε πιο πριν, δόθηκαν από την οργάνωση-εταιρεία δύο χρηματοδοτήσεις, ύψους 319.570 και 126.792 δολαρίων, σε κινέζικους κρατικούς οργανισμούς που δεν κατονομάζονται στη φορολογική της δήλωση. Επίσης, η EcoHealth Alliance παρέλειψε να αναφέρει στη δήλωση ποιοι κρατικοί οργανισμοί των ΗΠΑ της έδωσαν αυτά τα ποσά. Τέλος, το ίδιο έτος η EcoHealth Alliance πήρε 291. 507 δολάρια από έναν κρατικό οργανισμό των ΗΠΑ (που δεν κατονομάζεται) και τα έδωσε σε κρατικούς οργανισμούς της Κίνας που επίσης δεν κατονομάζονται στη φορολογική της δήλωση. Η αιτιολογία της χρηματοδότησης που εμφανίζεται στη δήλωση είναι: “επιχορηγήσεις και οικονομική βοήθεια σε άτομα εκτός ΗΠΑ”.

Ας δούμε τώρα μερικά σημεία του ερευνητικού προγράμματος που πραγματοποίησε η EcoHealth Alliance σε συνεργασία με Κινέζους ερευνητές του Ινστιτούτου Ιολογίας της Wuhan.

Θεωρητικά ο βασικός ερευνητής ήταν ο Daszak, ενώ σε αυτήν συμμετείχε και ο Baric. Το πρόγραμμα χρηματοδοτήθηκε με 3,1 εκατομμύρια δολάρια από το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ (ΝΙΗ) και συγκεκριμένα από το Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργιών και Μεταδοτικών Ασθενειών (National Institute of Allergy and Infectious Diseases, NIAID) του Anthony Fauci. Η αρχική χρηματοδότηση αφορούσε στο χρονικό διάστημα 2014-2019. Το 2019 ανανεώθηκε και τον Απρίλιο του 2020 η κυβέρνηση των ΗΠΑ την διέκοψε. Τον Αύγουστο του 2020 η χρηματοδότηση ανανεώθηκε μέχρι το 2025.

Τα πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία σχετικά με την έρευνα αυτή δημοσιοποιήθηκαν από διάφορες ιστοσελίδες ύστερα από μηνύσεις που κατέθεσαν κατά του Υπουργείου Υγείας των ΗΠΑ (ΝΙΗ), ζητώντας την δημοσιοποίηση τους. Χάρις στην δημοσίευση τους μάθαμε ότι η βασική ερευνητική εργασία με εξανθρωπισμένα ποντίκια (που έκανε ο Baric) δεν έγινε στο Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan, όπως αρχικά πιστευόταν, αλλά στο Πανεπιστημιακό Κέντρο της Wuhan για Πειράματα σε Ζώα, του οποίου το επίπεδο ασφαλείας είναι BSL-3. Ωστόσο ένα μέρος της χρηματοδότησης πήγε στο Ινστιτούτο Ιολογίας, για την ταυτοποίηση και μετάλλαξη κορωνοϊών που είναι πιθανό ότι έχουν την ικανότητα να προσβάλλουν ανθρώπινα κύτταρα.

Στη μελέτη που δημοσίευσε ο Daszak και οι υπόλοιποι ερευνητές, σχετικά με μία ιδιότητα των κορωνοϊών αυτών αναφέρεται ότι: “οι σχετιζόμενοι με τον SARS κορωνοϊοί, με μία μετάλλαξη της πρωτεΐνης των κορωνοϊών που μοιάζουν με τον SARS, και χωρίς διαγραφές στην RBD της, μπορούν να χρησιμοποιήσουν το ένζυμο ACE2 των ανθρώπινων κυττάρων σαν υποδοχέα για να εισέλθουν σε αυτά”. Επίσης, σημείωσαν ότι κάποιοι από αυτούς “πιθανώς έχουν την ικανότητα να προσβάλλουν τα ανθρώπινα κύτταρα και να αναπαράγονται μέσα σε αυτά”.

Η μελέτη αναγνώριζε τον υψηλό βαθμό επικινδυνότητας της έρευνας αυτής και παράλληλα έκανε αναφορά στη συλλογή και στον χειρισμό των νυχτερίδων. Παρά την επικινδυνότητα της έρευνας, από τα λεγόμενα των ερευνητών προκύπτει ότι οι εργασίες αυτές έγιναν με μια σχετική χαλαρότητα και ότι οι ερευνητές στο Ινστιτούτο Ιολογίας και στο Πανεπιστήμιο της Wuhan έφεραν τον ελάχιστο εξοπλισμό προσωπικής προστασίας (ΡΡΡ) κατά την εργασία τους. Στη ίδια μελέτη οι ερευνητές παρουσίασαν τα αποτελέσματα της προσβολής «εξανθρωπισμένων» ποντικιών από τους τρεις χιμαιρικούς ιούς που είχαν παρασκευάσει εργαστηριακά. Από αυτά ήταν σαφές ότι οι χιμαιρικοί αυτοί ιοί ήταν πιο παθογενείς (μολυσματικοί) από τους ιούς που είχαν χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή τους, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο της αναπαραγωγής τους μέσα στα κύτταρα των ποντικιών αυτών.

Οι ερευνητές ανέφεραν στη μελέτη τους ότι είχαν παρασκευάσει εργαστηριακά γενετικώς τροποποιημένα (μεταλλαγμένα) ποντίκια, τα οποία είχαν το ένζυμο ACE-2 των ανθρώπινων κυττάρων, δηλαδή τον υποδοχέα που χρησιμοποιούν τόσο ο SARS-CoV-1 όσο και ο SARS-CoV-2 για να εισέλθουν σε αυτά. Επίσης, ανέφεραν ότι είχαν καταφέρει να παρασκευάσουν εργαστηριακά τρεις χιμαιρικούς ιούς κοντινούς στους ιούς SARS, χρησιμοποιώντας γενετικό υλικό διαφόρων ιών. Κάθε ένας από αυτούς είχε διαφορετική πρωτεΐνη-ακίδα.

Ο Richard Ebright, μοριακός βιολόγος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Rutgers και ερευνητής στο Ινστιτούτο Μικροβιολογίας Waksman, θεωρεί ότι η έρευνα αυτή έγινε με σκοπό την εργαστηριακή κατασκευή υβριδικών ιών: “οι ιοί που κατασκευάστηκαν ελέχθησαν για την ικανότητα τους να προσβάλλουν ποντίκια τα οποία είχαν μεταλλαχθεί και είχαν στα κύτταρά τους ανθρώπινους υποδοχείς”. Ο ίδιος εκτιμά ότι από τα έγγραφα που δημοσιεύτηκαν γίνεται σαφές ότι στη Wuhan κατασκευάστηκαν δύο ειδών κορωνοϊοί που έχουν την ικανότητα να προσβάλλουν τα εξανθωπισμένα ποντίκια. Όσο για το αν τα πειράματα εμπίπτουν στην κατηγορία “gain-of-function”, είναι κατηγορηματικός: “τα αποτελέσματα αποδεικνύουν με αδιαμφισβήτητο τρόπο ότι τα πειράματα αυτά είναι “gain–of–function”. Βάσει των αποτελεσμάτων τους, λογικά τρεις τουλάχιστον εργαστηριακοί-χιμαιρικοί ιοί που κατασκευάστηκαν από το Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan και την EcoHealth Alliance αναμένεται – με βάση όλα τα ορθολογικά κριτήρια- να έχουν αυξημένη μεταδοτικότητα και ικανότητα προσβολής των ανθρωπίνων κυττάρων”.

Ο ίδιος παρατηρεί ότι τόσο το 2014 όσο και το 2019, στις δύο χρηματοδοτήσεις των ερευνητικών προγραμμάτων πενταετούς διάρκειας της EcoHealth Alliance που σχετίζονταν με τη Wuhan, oι αρμόδιες ελεγκτικές επιτροπές των ΗΠΑ που ενέκριναν τα προγράμματα αυτά δεν έκαναν την παραμικρή αξιολόγηση του βαθμού επικινδυνότητας τους. Πρόσφατα, η αρμόδια Αρχή των ΗΠΑ (Freedom of Information Act, FOIA) επέτρεψε τη δημοσίευση των σχετικών εγγράφων, έχοντας προηγουμένως διαγράψει ένα μεγάλο μέρος του περιεχομένου τους. Ωστόσο, φαίνεται καθαρά ότι οι κατηγορίες που αφορούν στην επικινδυνότητα (“biohazards”) έχουν μήκος μίας γραμμής. Αυτό σημαίνει, σχολιάζει ο Ebright, ότι “κανένας από τους ελεγκτές δεν έγραψε πάνω από μία γραμμή” για το θέμα αυτό.

Τον Οκτώβριο του 2021 το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ (ΝΙΗ) απαντώντας σε σχετική ερώτηση ενός ρεπουμπλικάνου γερουσιαστή, ανακοίνωσε ότι η Ecohealth Alliance έχει παραβιάσει τους όρους της χρηματοδότησης που πήρε από το Υπουργείο για διενέργεια έρευνας στην Wuhan. Συγκεκριμένα, η εταιρεία του Daszak καθυστέρησε δύο χρόνια να καταθέσει την ετήσια αναφορά του ερευνητικού της προγράμματος για το χρονικό διάστημα από τον Ιούνιο του 2017 ως τον Μάιο του 2018. Την κατέθεσε τον Σεπτέμβριο του 2020! Στο διάστημα αυτό πραγματοποιήθηκαν πειράματα κατασκευής χιμαιρικών ιών, χρησιμοποιώντας διάφορους κορωνοϊούς των νυχτερίδων. Οι χιμαιρικοί αυτοί ιοί χρησιμοποιήθηκαν για την προσβολή εξανθρωπισμένων ποντικιών. Υπενθυμίζουμε ότι μιλάμε για το γνωστό πενταετές ερευνητικό πρόγραμμα που χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργιών και Μεταδοτικών Ασθενειών των ΗΠΑ (National Institute of Allergy and Infectious Diseases, NIAID) του Anthony Fauci.

Σε μία ακρόαση του Κογκρέσου τον Μάιο του 2021, ο Anthony Fauci στριμώχθηκε άσχημα για το θέμα των πειραμάτων της Wuhan που είχε χρηματοδοτήσει, όμως αρνήθηκε ότι οι ΗΠΑ είχαν χρηματοδοτήσει πειράματα “gain-of-function” στη Wuhan. Δεν μας εκπλήσσει αυτό το χοντροκομμένο ψέμα. Όλοι οι εμπλεκόμενοι σε αυτού του είδους την έρευνα (κράτη- κεφάλαιο- επιστήμονες) ισχυρίζονται ότι τα πειράματα τους δεν ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία. Με άλλα λόγια, μας λένε ότι “δεν είναι αυτό που φαίνεται”…

Δεν μας εκπλήσσει ούτε η στάση του κράτους των ΗΠΑ. Στο ερευνητικό πρόγραμμα των EcoHealth Alliance και Wuhan στο οποίο αναφερθήκαμε πιο πριν, αναμίχθηκε γενετικό υλικό του κορωνοϊού WIV1 και διαφόρων άλλων ιών. Τα αποτελέσματα των πειραμάτων έδειξαν ότι όταν τρεις από τους μεταλλαγμένους κορωνοϊούς προσέβαλλαν τα κύτταρα των πνευμόνων εξανθρωπισμένων ποντικιών, είχαν την ικανότητα να αναπαράγονται από 10 ως 10.000 φορές πιο γρήγορα, και ένας από αυτούς είχε αυξημένη παθογένεια σε σχέση με τους ιούς που είχαν χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή τους. Όταν τα στοιχεία αυτά παρουσιάστηκαν στο Υπουργείο, αυτό αποφάνθηκε ότι η έρευνα αυτή δεν ήταν “gain-of-function”!

O Jacques van Helden, καθηγητής βιοπληροφορικής στο Πανεπιστήμιο Aix-Marseille, δήλωσε για το θέμα αυτό: “το πραγματικό ερώτημα είναι αν αυτού του είδους η έρευνα έχει τη δυνατότητα να παράγει ή να διευκολύνει την επιλογή ιών που μπορούν να προσβάλλουν τον άνθρωπο. Είναι ξεκάθαρο ότι τα πειράματα που περιγράφηκαν στη μελέτη έχουν αυτήν την δυνατότητα”.

Τον Δεκέμβριο του 2019, σε μία συνέντευξη του, παραδεχόμενος ότι έχει πραγματοποιήσει κι αυτός τέτοια πειράματα στο παρελθόν, ο ζωολόγος Daszak είχε πει για την έρευνα πάνω στον γενετικό χειρισμό ιών: “οι κορωνοϊοί είναι ένα πολύ καλό (πράγμα;)… μπορείς να τους χειριστείς στο εργαστήριο πολύ εύκολα… η πρωτεΐνη-ακίδα μας λέει πολλά για το τι συμβαίνει (στους κορωνοϊούς). Μπορείς να φτιάξεις την αλληλουχία (τους), να φτιάξεις την πρωτεΐνη -δουλεύουμε πολύ με τον Ralph Baric στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας για να το πετύχουμε-, μπορείς να (την) εισάγεις στη δομή ενός άλλου ιού και να κάνεις δουλειά στο εργαστήριο….” .

Η πιο στυγνή ομολογία του Daszak ότι έκανε μαζί με τους Κινέζους πειράματα τέτοιου είδους προέρχεται από μία ομιλία του το 2016, στην οποία είχε πει τα εξής: “…έτσι αλληλουχήσαμε την πρωτεΐνη ακίδα, την πρωτεΐνη που προσκολλάται στα κύτταρα. Μετά, εμείς -δηλαδή δεν έκανα εγώ αυτήν την εργασία, την έκαναν οι συνάδελφοι μου στην Κίνα- φτιάχνεις ψευδο-σωματίδια, εισάγεις τις πρωτεΐνες ακίδες από αυτούς τους ιούς για να δεις αν συνδέονται (ενώνονται) με τα ανθρώπινα κύτταρα. Και σε κάθε βήμα από αυτή τη διαδικασία πλησιάζεις όλο και πιο κοντά στη δημιουργία αυτού του ιού, ο οποίος θα μπορούσε στην πραγματικότητα να γίνει παθογενής για τον άνθρωπο. Και καταλήγεις να έχεις ένα μικρό αριθμό ιών που πραγματικά φαίνονται σαν δολοφόνοι”.

Εδώ περιγράφει τον ορισμό των πειραμάτων “gain–of–function”, δηλαδή την εργαστηριακή κατασκευή ιών με αυξημένη μεταδοτικότητα και ικανότητα προσβολής των ανθρώπινων κυττάρων. Παράλληλα εκθέτει τον βασικό του χρηματοδότη, τον Anthony Fauci, ο οποίος ισχυρίζεται ψευδώς ότι δεν έχει χρηματοδοτήσει τέτοιου είδους πειράματα, και διαψεύδει τον ίδιο του τον εαυτό (ή κάποιον από τους πολλούς εαυτούς του), ο οποίος μετά την πανδημία ισχυρίστηκε ότι ουδέποτε είχε χρηματοδοτήσει (ως μεσάζοντας) ή είχε πραγματοποιήσει τέτοια πειράματα από κοινού με την Κίνα.

Στις 24 Απριλίου 2020 η κυβέρνηση Trump, μέσω των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας (National Institutes of Health, NIH), διέκοψε αυτήν την χρηματοδότηση της EcoHealth Alliance. Τα αντανακλαστικά των καθεστωτικών επιστημόνων λειτούργησαν εξαιρετικά γρήγορα. Στις 20 και 21 Μαΐου 2020, 31 επιστημονικοί σύλλογοι και 77 βραβευμένοι με Νόμπελ επιστήμονες έστειλαν δύο επιστολές στον πρόεδρο των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ (ΝΙΗ), εκφράζοντας την εναντίωση τους στη διακοπή της χρηματοδότησης αυτού του είδους έρευνας των Daszak και Shi , ζητώντας την άρση αυτής της απόφασης. Το σημειώνουμε υπενθυμίζοντας τον ρόλο τους και το πώς τοποθετήθηκαν τότε αναφορικά με τα πειράματα δημιουργίας χιμαιρικών ιών. Τα δε μέσα μαζικής προπαγάνδας των ΗΠΑ υποστήριξαν τότε την EcoHealth Alliance, παρουσιάζοντας τον Daszak ως ένα θύμα που αδυνατεί να συνεχίσει τον ιερό του πόλεμο ενάντια στις πανδημίες, αποκρύπτοντας τους κινδύνους που ενέχει και τους σκοπούς που έχει αυτού του είδους η έρευνα[27].

Η διακοπή αυτή δεν είχε σκοπό φυσικά την παύση της έρευνας πάνω στη γενετική μετάλλαξη ιών. Ήταν μέρος ενός ευρύτερου πολιτικού παιγνιδιού της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Ήταν ενταγμένη σε μια συγκεκριμένη τακτική της που είχε σκοπό την άσκηση πίεσης στην Κίνα: Δύο μήνες αργότερα, τον Ιούνιο του 2020, τα ΝΙΗ διαμήνυσαν στην EcoHealth Alliance ότι θα ενέκριναν ξανά την χρηματοδότηση της, εφόσον μεσολαβούσε για να επιτραπεί σε μία επιτροπή επιστημόνων από τις ΗΠΑ να ελέγξει τα εργαστήρια και τα αρχεία του Ινστιτούτου Ιολογίας της Wuhan και εφόσον το Ινστιτούτο συμφωνούσε να παραδώσει στην επιτροπή αυτή ένα δείγμα του SARS-CoV-2 που είχε χρησιμοποιήσει το Ινστιτούτο για να βρει τη γενετική του αλληλουχία, και να δώσει απαντήσεις στις αιτιάσεις Αμερικανών διπλωματών το 2018 αναφορικά με την ανεπαρκή ασφάλεια στις εγκαταστάσεις του. Επίσης, ζήτησε από την EcoHealth Alliance να εξηγήσει γιατί υπήρχε σημαντική μείωση στη χρήση κινητών τηλεφώνων στο Ινστιτούτο τον Οκτώβριο του 2019 και γιατί είχε απαγορευτεί η κυκλοφορία οχημάτων γύρω από αυτό από τις 14 ως τις 19 Οκτωβρίου 2019.

Τον Αύγουστο του 2020 η ίδια κυβέρνηση, όχι μόνο ανακάλεσε την απόφαση της διακοπής της χρηματοδότησης της έρευνας της EcoHealth Alliance πάνω σε γενετικές μεταλλάξεις ιών και τη δημιουργία υβριδικών ιών, αλλά αύξησε την χρηματοδότηση της, εγκρίνοντας ένα κονδύλι 7,5 εκατομμυρίων δολαρίων για την οργάνωση-εταιρεία του Daszak για τα επόμενα πέντε χρόνια.

Συγκεκριμένα, τον Αύγουστο του 2020, το Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργιών και Μεταδοτικών Ασθενειών των ΗΠΑ (National Institute of Allergy and Infectious Diseases, NIAID) του Anthony Fauci, ίδρυσε έντεκα “Κέντρα Έρευνας Νέων Μεταδοτικών Ασθενειών” (Centers for Research in Emerging Infectious Diseases, CREID), χρηματοδοτώντας τα με συνολικά 17 εκατομμύρια δολάρια, μόνο για τον πρώτο χρόνο της λειτουργίας τους και 82 εκατομμύρια δολάρια για τα πρώτα πέντε χρόνια της λειτουργίας τους.

Δύο από τους έντεκα επικεφαλής τους ήταν δύο πρόσωπα που είχαν συμμετάσχει αμεσότατα στην κατασκευή του αφηγήματος της φυσικής προέλευσης του SARS–CoV-2. Ο Peter Daszak, μέσω της EcoHealth Alliance, ορίστηκε ερευνητής της γεωγραφικής περιοχής της ΝΑ Ασίας. Ο Kristian Andersen[28] του ερευνητικού κέντρου Scripps ορίστηκε ερευνητής στη Δυτική Αφρική, ενώ συνεργάτης του στο πρόγραμμα είναι αυτό είναι ο Robert Garry, ένας από τους υπογράφοντες το άρθρο με το οποίο θα ασχοληθούμε στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος.

Ο Daszak και ο Andersen ανταμείφτηκαν πλουσιοπάροχα από τον Fauci για τις υπηρεσίες τους στην κατασκευή του αφηγήματος. Στα πλαίσια του προγράμματος ίδρυσης των CREID, μόνο για το 2020, πρώτο χρόνο εφαρμογής του προγράμματος, η EcoHealth Alliance (του Daszak) και το ερευνητικό κέντρο Scripps (για το οποίο εργάζεται ο Andersen) έλαβαν 1,54 και 1,88 εκατομμύρια δολάρια αντίστοιχα. Και έπεται συνέχεια…

Επίσης, επικεφαλής άλλων δύο ερευνητικών κέντρων ορίστηκαν ο Νίκος Βασιλάκης και ο Scott Weaver, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Galveston. Το πανεπιστήμιο αυτό έχει στενές σχέσεις με το Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan. Στο παρελθόν στις εγκαταστάσεις του είχαν εκπαιδευτεί στα πειράματα γενετικής μετάλλαξης ιών ερευνητές του Ινστιτούτου αυτού. Ο για πολλά χρόνια διευθυντής του, James LeDuc, δεν παραλείπει να εκθειάζει την Shi και το έργο της στη Wuhan.

Τον Σεπτέμβριο του 2020 το επιστημονικό περιοδικό “The Lancet” συμπεριέλαβε τον Daszak στην επιτροπή που είχε συστήσει τον Ιούλιο του ίδιου έτους με σκοπό να μελετήσει τα αίτια της πανδημίας. Η Καναδή μοριακή βιολόγος Alina Chan σχολίασε την απόφαση αυτή του Lancet με δηκτικό τρόπο: “θα μπορούσαν απλά να ζητήσουν από το Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan να ερευνήσει τον εαυτό του απ’ ευθείας. Κάτι τέτοιο θα εξοικονομούσε στο Lancet χρήματα και θα το γλίτωνε από χάσιμο χρόνου και από τον κόπο να συγκαλέσει μία ερευνητική επιτροπή”.

Ο Daszak συμμετείχε και στην αντίστοιχη επιτροπή του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ). Θυμίζουμε ότι ο ρόλος της ήταν συμβουλευτικός. Ο Daszak είναι ο μόνος εκπρόσωπος των ΗΠΑ στην επιτροπή (παρότι Βρετανός με ουκρανική καταγωγή). Όταν τον Ιούλιο του 2021 ο ΠΟΥ ζήτησε από τις ΗΠΑ να προτείνουν κάποιους ειδικούς για την επιτροπή που επρόκειτο να συσταθεί, οι ΗΠΑ πρότειναν να στείλουν τρεις επιστήμονες που εργάζονταν σε τρεις διαφορετικούς οργανισμούς του Υπουργείου Υγείας των ΗΠΑ. Ο ΠΟΥ απέρριψε και τους τρεις και επέλεξε τον Peter Daszak!

Επίσης, είναι ο μόνος επιστήμονας που αρχικά συμμετείχε και στις δύο επιτροπές (του Lancet και του ΠΟΥ). Τότε είχε υποσχεθεί ότι θα αντιμετωπίσει την έρευνα “με ανοιχτό μυαλό”. Αυτός που για χρόνια έκανε πειράματα δημιουργίας χιμαιρικών ιών… Αυτός που «έστησε» την ιστορία με την ανοιχτή επιστολή για να υπερασπιστεί τους Κινέζους και να σώσει και το τομάρι του… Αυτός που έχει γράψει ένα σωρό ασυναρτησίες για την προέλευση του ιού, αποκαλώντας την άποψη που υποστηρίζει την εργαστηριακή του προέλευση και την (εσκεμμένη ή μη) διαρροή του από κάποιο εργαστήριο “αβάσιμη”, “παράλογη”, “τρελή”, “θεωρία συνωμοσίας” και “σκέτη ανοησία”... Αυτός που έχει στενότατες σχέσεις με τη Wuhan και που για πολλά χρόνια χρηματοδοτούσε τις αντίστοιχες έρευνες του εκεί Ινστιτούτου Ιολογίας με λεφτά που έπαιρνε από το κράτος των ΗΠΑ…

Τον Φεβρουάριο του 2021 η επιτροπή του ΠΟΥ επισκέφθηκε για τρεις μόνο ώρες τις εγκαταστάσεις της Wuhan και «αθώωσε» το Ινστιτούτο Ιολογίας της πόλης, αποφαινόμενη ότι “είναι εξαιρετικά απίθανο ο ιός να έχει προκύψει από ένα εργαστηριακό ατύχημα”…

Στις 10 Μαρτίου 2021 ο Daszak ρωτήθηκε αν η επιτροπή είχε ζητήσει από την κυβέρνηση της Κίνας να έχει πρόσβαση στην τεράστια βάση δεδομένων του Ινστιτούτου Ιολογίας της Wuhan, η οποία είχε πάνω από 22.000 δείγματα και αλληλουχίες ιών, και «κατέβηκε» από το διαδίκτυο τον Σεπτέμβριο του 2019. Η απάντηση του Daszak ήταν η εξής: “Δεν ζητήσαμε να δούμε τα δεδομένα… Όπως γνωρίζετε, ένα μεγάλο μέρος αυτής της εργασίας έχει πραγματοποιηθεί με την EcoHealth Alliance…        Βασικά γνωρίζουμε τι υπάρχει σε αυτήν τη βάση δεδομένων. Και δεν υπάρχει σε αυτήν καμία απόδειξη ύπαρξης ιών κοντινότερων στον SARS-CoV-2 από τον RaTG13. Τόσο απλό είναι”.

Όσοι τον άκουσαν να κάνει αυτή τη δήλωση, δεν πίστευαν στα αυτιά τους. Ένα μέλος της επιτροπής του ΠΟΥ δήλωσε με απίστευτο κυνισμό ότι η επιτροπή δεν είχε καν ζητήσει από την Κίνα το αυτονόητο. Είναι γνωστό ότι η EcoHealth Alliance εμπλέκεται άμεσα στην ιστορία αυτήν. Τα στοιχεία από τη βάση δεδομένων θα έριχναν περισσότερο φως στο ρόλο της σε αυτήν. Θα ήταν ενδιαφέρον να τον ρωτούσε κάποιος ποιους εννοεί όταν είπε “γνωρίζουμε τι υπάρχει σε αυτήν την βάση δεδομένων” σε πρώτο πληθυντικό και γιατί αυτά που γνωρίζουν δεν τα μοιράζονται μαζί μας. Τόσο απλό είναι. Αυτό απαιτεί η επιστημονική δεοντολογία και η κοινή λογική. Όσο για τον RaTG13 στον οποίον αναφέρθηκε ο Daszak, στο μέλλον θα αφιερώσουμε μία (τουλάχιστον) ανάρτηση σε αυτόν τον ιό-φάντασμα.

Λίγες μέρες μετά, στις 30 Μαρτίου 2021, δημοσιεύτηκε η έκθεση του ΠΟΥ. Από τις 120 σελίδες της, μόνο δύο αφιερώθηκαν στην υπόθεση της εργαστηριακής διαρροής του SARS-CoV-2…. Στις 14 Απριλίου 2020 ο Daszak ευχαρίστησε προσωπικά τον Fauci για την δήλωση του ότι τα επιστημονικά στοιχεία στηρίζουν την υπόθεση της φυσικής προέλευσης του ιού.

Τον Ιούνιο του 2021, ύστερα από την αποκάλυψη ότι διαχειριζόμενος χρήματα του κράτους των ΗΠΑ χρηματοδοτούσε για πολλά χρόνια προγράμματα γενετικής μετάλλαξης ιών στο Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan, o Daszak παραιτήθηκε από την επιτροπή του Lancet.

Ας δούμε τώρα πως χειρίστηκε ο Daszak το κομμάτι της διάδοσης του αφηγήματος της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2.

Η επιστημοφάνεια και η παραπληροφόρηση στην υπηρεσία της εξουσίας

Στις 9 Ιουνίου 2020 η ιστοσελίδα της εφημερίδας “The Guardian” δημοσίευσε ένα άρθρο του Daszak με τίτλο “Aγνοήστε τις θεωρίες συνωμοσίας: Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι η COVID-19 δεν δημιουργήθηκε σε κάποιο εργαστήριο”. Σε αυτό ο ζωολόγος Daszak μιλάει εκ μέρους όλων των επιστημόνων (ιολόγων) και μας λέει τι γνωρίζουν για τον SARS-CoV-2 και για το πώς αυτός εμφανίστηκε. Μία παράλειψη που διαπιστώσαμε στο άρθρο είναι ότι δεν αναφέρει πουθενά την εξουσιοδότηση που έλαβε από όλους τους ιολόγους να μιλά εκ μέρους τους για το τι γνωρίζουν για τον SARS-CoV-2. Δεν ξέρουμε αν είναι ανοησία, υπεραπλούστευση ή κουτοπονηριά να ισχυρίζεται κάποιος ότι όλοι οι επιστήμονες έχουν την ίδια άποψη για αυτό το θέμα, πάντως ο Daszak εδώ και χρόνια κυμαίνεται κάπου ενδιάμεσα σε αυτούς τους άξονες.

Ο ιολόγος Jonathan Latham έγραψε ένα σχόλιο κάτω από το κείμενο του άρθρου, παραθέτοντας το link μίας ανάλυσης που υπογράφει από κοινού με την ιολόγο Allison Wilson, στην οποία στοιχειοθετείται η μη φυσική προέλευση του ιού. Η ανάλυση αυτή των Latham και Wilson έχει γίνει δεκτή από αρκετούς ιολόγους, μεταξύ των οποίων ο γνωστός Milton Leitenberg, ο οποίος, σε ένα εξίσου τεκμηριωμένο άρθρο του, την χαρακτήρισε εξαιρετική και προτείνει την ανάγνωση της από όσους θέλουν να προσεγγίσουν σφαιρικά τα γεγονότα.

Ο Guardian διέγραψε το περιεχόμενο του σχόλιου του Latham, λίγο μετά τη δημοσίευση του, χωρίς αυτό να παραβιάζει καμία από τις πολιτικές δημοσίευσης του. Μερικές μέρες μετά, διέγραψε και τις πληροφορίες για το σχόλιο, δηλαδή το όνομα του Latham και την ημερομηνία και την ώρα που έγινε το σχόλιο! Με την πράξη του αυτή ο Guardian μας έδωσε ένα καλό παράδειγμα του τι σημαίνει κατευθυνόμενη προπαγάνδα στην πιο αισχρή της μορφή. Γνωρίζουμε το γεγονός της διαγραφής από μία αναφορά που έκανε σε αυτό η ιστοσελίδα GMWATCH, η οποία δημοσίευσε ένα screenshot του διαγραμμένου σχολίου και τη μαρτυρία του Jonathan Latham σχετικά με το γεγονός.

Δεν μιλάει μόνο ο Daszak εκ μέρους άλλων. Στην ιστοσελίδα του Guardian διαβάζουμε σχετικά με τον Daszak ότι αυτός και οι συνεργάτες του παρουσιάζονται από τα media ως ήρωες και ως γενναίοι κυνηγοί ιών που “αγωνίζονται ενάντια στο χρόνο για να βρουν και να περιορίσουν τα αίτια που αποτελούν την απειλή των πανδημιών”. Θα συμφωνούσαμε με τον Guardian, αν έλεγε ότι κάποια media τον παρουσιάζουν ως τέτοιο και αν παρέθετε την άποψη κάποιων άλλων media γι’ αυτόν.

Ένας από τους (ολοένα και περισσότερους) επιστήμονες που βρίσκουν έωλο – και εξίσου τεχνητό με τον SARS-CoV-2-  το αφήγημα της φυσικής προέλευσης του ιού, είναι ο βιολόγος και θεωρητικός της θεωρίας της εξέλιξης, Bret Weinstein, ο οποίος σχολίασε σχετικά με την περίπτωση του Daszak: “Διαβάζοντας τους τίτλους των άρθρων που υποστηρίζουν ότι έχουν την άποψη της εργαστηριακής διαρροής, σε όλους βρίσκω το όνομα Peter Daszak…Το όνομα αυτό εμφανίζεται παντού. Είναι παρών οπουδήποτε χλευάζεται η άποψη αυτή. Όμως, οι πληροφορίες που παρουσιάζει ο Daszak ποτέ δεν επιβεβαιώνονται, γι’ αυτό έχω αρχίσει να τον θεωρώ τον Ασθενή Μηδέν της παραπληροφόρησης”.

Ο μοριακός βιολόγος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Rutgers και ερευνητής στο Ινστιτούτο Μικροβιολογίας Waksman, Richard Ebright, έχει κατ’ επανάληψη ασκήσει σφοδρή επιστημονική κριτική στα λεγόμενα του Daszak. Πρόσφατα κατηγόρησε τον Daszak ότι “ψεύδεται ασύστολα στην κλίμακα Trump”. Φυσικά η κριτική αυτή δεν έχει αναπαραχθεί από τα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης.

Ας εξετάσουμε τώρα – με τη βοήθεια κάποιων ανεξάρτητων επιστημόνων- μερικούς από τους ισχυρισμούς του Daszak σχετικά με την προέλευση του SARS-CoV-2. Οι περισσότεροι από αυτούς τους ισχυρισμούς αναφέρονται στο άρθρο του στον Guardian. Οι υπόλοιποι έχουν ειπωθεί ή γραφτεί από τον ίδιο αλλού.

“Γενετικά άλματα ιών συμβαίνουν καθημερινά”

Ο Daszak αναπαράγει συχνά πυκνά την εικασία κάποιων ιολόγων περί “spillover”, ισχυριζόμενος ότι “γενετικά άλματα ιών από ένα είδος σε ένα άλλο συμβαίνουν καθημερινά”. Με τον όρο “spillover” εννοούμε την μεταφορά του γονιδιώματος ενός ιού σε διαφορετικά είδη ξενιστών μέσω μιας τυχαίας σειράς γενετικών αλμάτων ή μεταπηδήσεων, και την αναπαραγωγή του σε αυτούς[29]. Αυτό όμως που παρουσιάζει αυθαίρετα ο Daszak ως ένα καθημερινό φαινόμενο, δεν είναι καθόλου σύνηθες στη φύση. Όπως εξηγεί η Katherine Arden, ιολόγος και καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Queensland στην Αυστραλία, “καθώς κάθε ιός έχει εξελιχθεί έτσι ώστε να μπορεί να προσβάλλει ένα συγκεκριμένο είδος, είναι σπάνιο ένας ιός να μπορέσει να μεταπηδήσει σε άλλα είδη”.

Δεν είναι επιλήψιμο να μην κατέχει κάποιος κάποιες βασικές γνώσεις ιολογίας. Όταν όμως ισχυρίζεται ότι αυτές δεν ισχύουν για να επιχειρήσει να δικαιολογήσει έναν αυθαίρετο ισχυρισμό του, τότε θα πρέπει και να τον αποδείξει. Όταν δε αυτός ο ισχυρισμός γίνεται ατεκμηρίωτα και έρχεται να αποσείσει τις ευθύνες των πειραμάτων γενετικής μετάλλαξης ιών στην πρόκληση επιδημιών και πανδημιών, τότε το πράγμα ξεφεύγει από τα όρια της επιστημονικής κριτικής και αποκτά πολιτικά χαρακτηριστικά.

Λίγο πιο κάτω θα δούμε πως ο ίδιος ο Daszak διαψεύδει και τον εαυτό του σχετικά με το θέμα αυτό.

Οι κορωνοϊοί SARS των νυχτερίδων προσβάλλουν μεγάλο αριθμό ανθρώπων

Τόσο στο άρθρο του στον Guardian όσο και αλλού (1, 2), ο Daszak ισχυρίζεται ότι κάθε χρόνο 1 ως 7 εκατομμύρια άνθρωποι εκτίθενται σε κορωνοϊούς SARS. Αυτόν του τον ισχυρισμό τον στηρίζει στο ότι “έχουμε κάνει οροεπιδημιολογικές έρευνες (sero-surveys) στην ΝΑ Ασία και βρήκαμε ότι το 3% των ανθρώπων που ζουν στην ύπαιθρο έχουν αντισώματα στους κορωνοϊούς SARS”.

Όπως σημειώνεται σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2020 στην ιστοσελίδα GMWATCH με τίτλο “Γιατί λένε τέτοια ξεδιάντροπα ψέματα οι αρνητές της θεωρίας της εργαστηριακής διαρροής;” η μελέτη την οποία επικαλείται ο Daszak για να αιτιολογήσει αυτόν τον ισχυρισμό, έγινε το 2018, κυρίως από Κινέζους ερευνητές (την υπογράφει και αυτός) σε τέσσερα απομονωμένα χωριά της κομητείας Jinning της επαρχίας Yunnan της Κίνας. Τα χωριά αυτά βρίσκονται πολύ κοντά σε σπηλιές με νυχτερίδες, μερικές από τις οποίες ανήκουν σε ένα είδος (horseshoe bats) που είναι ξενιστής των συγκεκριμένων κορωνοϊών. Λόγω της άμεσης γειτνίασης τους με τις σπηλιές αυτές, τα χωριά αυτά δεν είναι αντιπροσωπευτικό γεωγραφικό δείγμα στο οποίο μπορεί να στηριχτεί κανείς για να ισχυριστεί αυτό που ισχυρίζεται ο Daszak.

Επίσης, στην έρευνα έγιναν δειγματοληψίες σε μόλις 218 ανθρώπους. Ούτε το δείγμα αυτό είναι επαρκές για να φτάσει κάποιος να γενικεύσει και να το ανάγει στον παγκόσμιο πληθυσμό. Από αυτούς τους 218 ανθρώπους μόνο οι έξι (6), δηλαδή το 2,7% του συνόλου, έδειξαν να έχουν αναπτύξει αντισώματα στους κορωνοϊούς αυτούς. Σε ένα από τα συμπεράσματα της μελέτης αυτής (που συνυπογράφει ο Daszak) αναφέρεται ότι το ποσοστό 2,7% υποδηλώνει ότι “το spillover είναι ένα σχετικά σπάνιο γεγονός”. Σε μία άλλη έρευνα που έγινε το 2019 (που επίσης συνυπογράφει ο Daszak) μόνο το 0,6% των ανθρώπων που ζουν πολύ κοντά σε σπηλιές με νυχτερίδες βρέθηκαν θετικοί σε κορωνοϊούς SARS που τις έχουν για ξενιστή. Ένα από τα συμπεράσματα της είναι ότι “το spillover είναι ένα σπάνιο γεγονός”.

Ο ίδιος ο Daszak λοιπόν το 2019 κάνει λόγο για ένα σπάνιο γεγονός, διαψεύδοντας τον εαυτό του, που το 2020 έλεγε ότι spillovers συμβαίνουν καθημερινά. Άραγε ο Daszak του 2020 θυμάται τι είχε συνυπογράψει το 2019;

Ο Yuri Deigin είναι μαθηματικός ειδικευμένος στην πληροφορική και εργάζεται στο ινστιτούτο γενετικής Youthereum Genetics Inc. στο Toronto. Υποστηρίζει ότι το ποσοστό αυτό είναι ακόμα μικρότερο, αφού δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι οι ιοί αυτοί έχουν τη δυνατότητα να προσβάλλουν τα ανθρώπινα κύτταρα. Επίσης, αμφισβητεί την επιστημονική ορθότητα της ερμηνείας των αποτελεσμάτων της έρευνας από τον Daszak. Τέλος, σημειώνει ότι η παρουσία αντισωμάτων σε έναν ανθρώπινο οργανισμό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ο ιός μπορεί να προσβάλλει τα κύτταρά του και με κανέναν τρόπο δεν είναι απόδειξη ενός γενετικού άλματος (spillover).

Oι ερευνητές που κάνουν πειράματα γενετικής μετάλλαξης ιών παίρνουν επαρκή μέτρα προστασίας

Ο Daszak δεν παραλείπει να αναπαράγει αυτή τη φενάκη του επιστημονικού κατεστημένου και των mass media. Αυτά τα τελευταία μας δίνουν εικόνες τέτοιων ερευνητών να μπαίνουν σε σπηλιές με πλήρη εξοπλισμό, φορώντας προστατευτικές στολές που τους καλύπτουν όλο το σώμα.

Τα παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική είναι πολλά. Η ιστοσελίδα GΜWATCH αναφέρει μερικά από αυτά. Τον Ιούνιο του 2020 δημοσιεύτηκαν φωτογραφίες ερευνητών από δύο ερευνητικά κέντρα της Wuhan μέσα σε σπηλιές με νυχτερίδες, φορώντας τον ελάχιστο προσωπικό προστατευτικό εξοπλισμό (minimal personal protective equipment, PPE) και σε κάποιες περιπτώσεις ούτε καν αυτόν. Στο προφίλ της στο Scientific American η επικεφαλής των προγραμμάτων γενετικού χειρισμού ιών του Ινστιτούτου Ιολογίας της Wuhan, Shi Zhengli, έχει δημοσιεύσει μία φωτογραφία της να απελευθερώνει μία νυχτερίδα χωρίς να φορά κανέναν προστατευτικό εξοπλισμό. Σε ένα βίντεο που δημοσιεύτηκε τον Δεκέμβριο του 2019 φαίνεται η ίδια και ένα άλλο μέλος του Ινστιτούτου Ιολογίας της Wuhan να συλλέγουν νυχτερίδες με εντελώς ανεπαρκή προστατευτικό εξοπλισμό. Το 2017, πριν πέσουν πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας, συνέλλεγαν νυχτερίδες χωρίς κανέναν προστατευτικό εξοπλισμό. Η ουρίνη έπεφτε πάνω στον Tian Junhua, συνεργάτη της Shi, σαν τις σταγόνες της βροχής.

Τα ατυχήματα στα εργαστήρια είναι εξαιρετικά σπάνια γιατί αυτά λειτουργούν με κανονισμούς

Ένας από τους αγαπημένους ισχυρισμούς του Daszak είναι ότι “τα ατυχήματα στα εργαστήρια (όπου γίνονται πειράματα δημιουργίας υβριδικών ιών) είναι εξαιρετικά σπάνια και ποτέ δεν οδήγησαν σε επιδημίες μεγάλης κλίμακας. Υπάρχουν πάρα πολλοί κανονισμοί και ρυθμίσεις που διέπουν τη διενέργεια της έρευνας στον τομέα αυτό”. Ο Daszak λέει ακριβώς αυτό που θέλει να ακούσει ο μέσος άνθρωπος για αυθυποβληθεί ότι όλα πάνε καλά. Σε όσους όμως δεν έχουν καμία διάθεση να αυταπατηθούν, τα λόγια του ηχούν εξοργιστικά.

Στο Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων της Wuhan, το επίπεδο προστασίας (βιοασφάλειας) στα εργαστήρια όπου γίνονται επικίνδυνα πειράματα με ιούς είναι BSL-2. Στο Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan μπορεί το επίπεδο βιοασφάλειας θεωρητικά να είναι BSL-3+, όμως τα παραγόμενα απόβλητα έχουν μεγάλο φορτίο μικροβίων, βακτηρίων και χιμαιρικών ιών. Αυτό είναι κάτι που πια το παραδέχονται και οι ίδιοι οι Κινέζοι: Αναφέρεται σε ένα δημοσίευμα του 2020 ενός μέσου μαζικής κρατικής προπαγάνδας. Στο ίδιο μέσο διαβάζουμε ότι “μετά τα πειράματα μερικοί ερευνητές ρίχνουν τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν στα εργαστηριακά πειράματα (δημιουργίας τεχνητών ιών) στο νεροχύτη, χωρίς να υπάρχει κάποιος μηχανισμός διάθεσης (διαχείρισης) τους” και ότι σύμφωνα με ένα δημοσίευμα στην εφημερίδα της Σαγκάης “The Paper” “ένας γνωστός ακαδημαϊκός έβγαλε 1,5 εκατομμύρια δολάρια πωλώντας παράνομα ζώα και γάλα που είχαν χρησιμοποιηθεί σε πειράματα.

Το 2018 μία ομάδα διπλωματών από τις ΗΠΑ επισκέφτηκε το Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan επτά φορές και έστειλε στην κυβέρνηση των ΗΠΑ δύο απόρρητα υπομνήματα στα οποία ανέφερε ότι στα εργαστήρια του Ινστιτούτου υπήρχαν σοβαρά προβλήματα ασφάλειας και διαχείρισης.

Τoν Φεβρουάριο του 2020, μερικούς μήνες μετά την έναρξη της πανδημίας, η Κινεζική κυβέρνηση άλλαξε τους κανονισμούς λειτουργίας των εργαστηρίων στα οποία γίνονται πειράματα γενετικής μετάλλαξης ιών. Ένα χρόνο πιο πριν, ένας έλεγχος που είχε διενεργηθεί στις εγκαταστάσεις του Ινστιτούτο Iολογίας της Wuhan από κρατικούς ελεγκτές βρήκε ότι αυτές δεν πληρούσαν τα κριτήρια ασφαλούς λειτουργίας. Επίσης, εκτός από τις εγκαταστάσεις, ανεπαρκής και μη ασφαλής ήταν και ο τρόπος με τον οποίον οι ερευνητές χειρίζονταν τις νυχτερίδες. Τα θέματα αυτά τα εξέθεσε αναλυτικά σε μία δημοσίευση του ο Richard Ebright, την ίδια εποχή που ο Daszak έλεγε ότι όλα πήγαιναν καλά στην Κίνα. Δεν μπορεί να μην είχε διαβάσει κάτι από αυτά αυτός o καλός επιστήμονας.

Σε ένα από τα σχόλια του στο Twitter περί ασφαλών εργαστηρίων και επαρκών κανονισμών λειτουργίας, κάποιος του απάντησε, παραθέτοντας ένα άρθρο του Κέντρου Πολιτικής και Έρευνας Μολυσματικών Ασθενειών του Πανεπιστημίου της Μinnesota (CIDRAP) δημοσιευμένο το 2016, το οποίο αποκάλυπτε ότι μετά από μία κυβερνητική έρευνα από το 2002 ως το 2015 σε εργαστήρια υψηλού επιπέδου ασφάλειας των ΗΠΑ, βρέθηκαν σοβαρά προβλήματα βιοασφάλειας, τα οποία ήταν η αιτία 11 περιστατικών διαρροής παθογενών παραγόντων. Τα περιστατικά αυτά δεν δημοσιοποιήθηκαν, ούτε αναφέρθηκαν στις αρμόδιες Αρχές από τους υπεύθυνους των εργαστηρίων. Δεν μπορεί να μην είχε διαβάσει ούτε αυτήν την απάντηση στο σχόλιο του περί επαρκών κανονισμών.. Ήταν η πρώτη που γράφτηκε κάτω από αυτό.

Τα γνωστά περιστατικά διαρροών σε εργαστήρια στα οποία γίνονται τέτοια πειράματα είναι πάρα πολλά. Σε ένα άρθρο του στην προσωπική του ιστοσελίδα και κατόπιν σε ένα άλλο στην ιστοσελίδα «Independent Science News» o Sam Husseni παραθέτει μία πλειάδα τέτοιων περιστατικών που αποσιωπήθηκαν από τα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης στη προσπάθεια τους να πείσουν ότι οι εργαστηριακές διαρροές είναι σπάνιες. Αναφέρουμε στη συνέχεια ενδεικτικά μερικά, έτσι ώστε ο αναγνώστης να αξιολογήσει καλύτερα τον ισχυρισμό του Daszak περί εξαιρετικά σπάνιων ατυχημάτων.

Στη Μεγάλη Βρετανία, από το 1948 ως το 1979 συνέβησαν τέσσερις γνωστές διαρροές ιών σε ισάριθμα «ατυχήματα» σε εργαστήρια: To 1949 σε εργαστήριο της Ιατρικής Σχολής του Liverpool, tτο 1966 και το 1978 σε εργαστήριο της Ιατρικής Σχολής του Birmingham, και το 1973 σε πανεπιστημιακό εργαστήριο στο Λονδίνο.

Είναι πια γενικά αποδεκτό ότι το 1977 η επανεμφάνιση του ιού της γρίπης Η1Ν1 ήταν αποτέλεσμα μιας διαρροής που συνέβη σε εργαστήριο της Κίνας, στο οποίο σύμφωνα με τα μέχρι σήμερα γνωστά στοιχεία δοκιμαζόταν ένα εμβόλιο κατά της Η1Ν1.

To 1979 σε ένα εργαστήριο παρασκευής όπλων βιολογικού πολέμου στην πόλη Sverdlovsk (Yekaterinburg) της Ρωσίας σημειώθηκε μία σημαντικής έκτασης διαρροή άνθρακα, όταν απελευθερώθηκαν στον αέρα βάκιλοι του άνθρακα, με αποτέλεσμα να υπάρξουν δεκάδες νεκροί και άγνωστος αριθμός ανθρώπων που μολύνθηκαν από αυτούς.

Το 1995 μία διαρροή του ιού της εγκεφαλίτιδας των ιπποειδών (VEE) προκάλεσε το θάνατο 311 ανθρώπων στην Κολομβία και στη Βενεζουέλα, σοβαρές νευρολογικές διαταραχές σε 3.000, ενώ υπήρξαν δεκάδες χιλιάδες κρούσματα. Ο ιός είχε διαρρεύσει από ένα εργαστήριο.

Το 2000 δημοσιεύτηκε μία μελέτη της Αμερικανικής Εταιρείας Μικροβιολογίας, στην οποία περιέχονταν στοιχεία που αποδείκνυαν ότι διαρροές επικίνδυνου ιιού φορτίου συνέβαιναν την εποχή εκείνης τις ΗΠΑ κατά μέσο όρο μία φορά την εβδομάδα.

Το 2002 αποκαλύφθηκε ότι στη Μεγάλη Βρετανία διεξάγονταν μυστικά πειράματα δημιουργίας βιολογικών όπλων από το 1940 ως τουλάχιστον το 1979. Ένα μεγάλο μέρος της βρετανικής επικράτειας είχε μετατραπεί σε ένα τεράστιο εργαστήριο. Σε κάποια από τα πάνω από 100 πειράματα που έγιναν τότε, διέρρευσαν στο περιβάλλον μικρόβια, βακτήρια και άλλοι παθογόνοι παράγοντες.

Το 2004 η ιστοσελίδα The Scientist αποκάλυψε ότι ο ιός SARS είχε διαρρεύσει δύο φορές από εργαστήριο στο Πεκίνο και είχε προσβάλλει οχτώ άτομα[30], ενώ εκατοντάδες άλλα μπήκαν σε καραντίνα. Ο Gilles Demaneuf, data scientist και μέλος της ομάδας DRASTIC (Decentralized Radical Autonomous Search Team Investigating COVID-19) αποκάλυψε ότι από το 2004 έχουν γίνει άλλες δύο διαρροές ιών από εργαστήρια της Κίνας και ότι τα επίπεδα ασφαλείας μερικών εργαστηρίων της Wuhan είναι BSL-3 ή BSL-2.

Το 2012 οι Lynn Klotz και Edward Sylvester σε ένα άρθρο τους στο επιστημονικό περιοδικό Bulletin of the Atomic Scientists, με τίτλο “Η απαράδεκτη επικινδυνότητα μίας τεχνητής πανδημίας” προειδοποιούσαν ότι η πιθανότητα να γίνει διαρροή κάποιου υβριδικού ιού από κάποιο από τα 42 εργαστήρια τα οποία έκαναν τέτοια επικίνδυνα πειράματα ήταν 80%.

Το 2014 η κυβέρνηση των ΗΠΑ έκλεισε εργαστήρια στα οποία γίνονταν παρόμοια πειράματα, λόγω πολλαπλών διαρροών επικίνδυνων παθογόνων που είχαν διαπιστωθεί σε μερικά από αυτά. Το ίδιο έτος η ερευνητική ομάδα “The Cambridge Working Group” εκτίμησε ότι σε κρατικά και πανεπιστημιακά εργαστήρια των ΗΠΑ εκείνην την εποχή τέτοιες διαρροές συνέβαιναν πάνω από δύο φορές την εβδομάδα. Στη μελέτη καταγράφηκαν πάνω από 1.000 διαρροές σε χρονικό διάστημα 25 ετών. Το ίδιο έτος δημοσιεύτηκε μία μελέτη των Marc Lipsitch και Alison Galvani, καθηγητών και ερευνητών των πανεπιστημίων Harvard και Yale αντίστοιχα, στην οποία οι επιστήμονες προειδοποιούσαν για τους κινδύνους από την αύξηση των πειραμάτων δημιουργίας εργαστηριακών ιών. Στη μελέτη αυτή αναφερόταν ότι “αν δέκα εργαστήρια των ΗΠΑ διεξάγουν πειράματα γενετικής μετάλλαξης ιών (gain-of-function) για δέκα χρόνια, η πιθανότητα να μολυνθεί ένα τουλάχιστον άτομο είναι 20%. Αυτό το προσβεβλημένο άτομο θα ήταν ακούσια (ή εκούσια) ο ασθενής μηδέν, μεταδίδοντας την ασθένεια σε ευρεία κλίμακα και ξεκινώντας μία παγκόσμια πανδημία”.

Toν Αύγουστο του 2019, κάποιες έρευνες που διεξάγονταν στο Ιατρικό Ερευνητικό Ινστιτούτο Μεταδοτικών Νοσημάτων του Στρατού των ΗΠΑ (USAMRIID) στο Fort Detrick, το οποίο έχει επίπεδο βιοασφάλειας BSL-4, διεκόπησαν ύστερα από παραβιάσεις των κανόνων ασφαλείας. Συγκεκριμένα, έγιναν παραβιάσεις των κανόνων διάθεσης μολυσματικών υλικών.

Όπως αναφέραμε και πιο πριν, το 2020 η Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας (στην οποία ανήκει ο Baric και η ομάδα του) παραδέχτηκε ότι από τον Ιανουάριο του 2015 ως τον Ιούνιο του 2020 στις εγκαταστάσεις της είχαν γίνει 28 «εργαστηριακά ατυχήματα» με διαρροές επικίνδυνου γενετικού υλικού . Σε έξι από τα «ατυχήματα» έγινε διαρροή κορωνοϊών διαφόρων ειδών. Δεν μπορεί να μην του είχε πει τίποτα γι’ αυτά ο (τότε) φίλος του ο Baric.

Δεν μπορεί να μην γνωρίζει όλα τα παραπάνω (και πολλά ακόμα που δεν αναφέρουμε εδώ) ο Daszak. Τα γνωρίζει πολύ καλά· απλά λέει ψέματα συνειδητά για να υπερασπιστεί αυτό που κάνει και τα οικονομικά συμφέροντα που στηρίζονται στα επικίνδυνα αυτά πειράματα. Το θέμα, όμως, δεν είναι τι λέει ο κάθε Daszak. Το θέμα είναι πως θα υπάρξει πίεση έτσι ώστε να σταματήσουν τα πειράματα γενετικών χειρισμών ιών άμεσα. Για να γίνει όμως κάτι τέτοιο θα πρέπει να αλλάξει κατεύθυνση η επιστημονική έρευνα στον τομέα αυτό, η οποία εξυπηρετεί κάποια πολύ συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα και επομένως το περιεχόμενο και οι σκοποί της καθορίζονται από τις επιταγές του υπερεθνικού κεφαλαίου.

Στη Wuhan δεν υπήρχαν ζωντανοί ιοί, υπήρχαν μόνο δεδομένα σε υπολογιστές…

Στις 16 Απριλίου 2020 ο Daszak δήλωσε ότι στο Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan “δεν υπήρχαν απομονώσεις ιών στο εργαστήριο”. Η δήλωση αυτή εξέπληξε πολλούς που δεν τον γνώριζαν και δεν περίμεναν να φτάσει να λέει δημόσια τόσο εξόφθαλμα ψέματα. Ήταν φανερό ότι ήταν πανικοβλημένος και δεν έλεγχε αυτά που έλεγε.

Λίγες μέρες αργότερα, στις 13 Μαΐου 2020, τον διέψευσε ο ίδιος ο διευθυντής του Ινστιτούτου Ιολογίας όταν δήλωσε ότι το Ινστιτούτο “έχει απομονώσει και αποκτήσει μερικούς κορωνοϊούς από δείγματα νυχτερίδων. Τώρα έχουμε τρία στελέχη ζωντανών ιών…”.

Τον Ιούνιο του 2020 ο Daszak διέψευσε (για μία ακόμα φορά) τον εαυτό του όταν δημοσίευσε (μαζί με τη Shi βεβαίως…) τμήματα γενετικών αλληλουχιών 781 κορωνοϊών των νυχτερίδων. Ο Milton Leitenberg σημειώνει το αυτονόητο, ότι δηλαδή η εργασία αυτή απαιτεί την ύπαρξη πολλών ζωντανών ιών, όχι απλά τμήματα του RNA τους.

Περισσότερα στοιχεία για την διάδοση-προπαγάνδιση του αφηγήματος της φυσικής προέλευσης του SARS-Cov-2 από τα αμερικανικά και παγκόσμια μέσα μαζικής προπαγάνδας, μπορείτε να διαβάσετε στο τρίτο μέρος του αφιερώματος, το οποίο θα δημοσιευτεί σύντομα.

Μέχρι τότε, διαβάστε στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος το χρονικό του «στησίματος» ενός άλλου πυλώνα του αφηγήματος: ενός άρθρου του Kristian Andersen και άλλων τεσσάρων ερευνητών πάνω στην προέλευση του SARS-CoV-2.

——————————————————————————————-

[1] Εταιρεία με ζωτικά συμφέροντα στον χώρο της βιοτεχνολογίας και όπως θα δούμε πιο κάτω με στενότατες σχέσεις με το βαθύ κράτος των ΗΠΑ και της Κίνας, η οποία δηλώνει μη κερδοσκοπική.

[2] Ως μεσάζοντας.

[3] !

[4] Διαπλεκόμενος Βρετανός επιστήμονας, διευθυντής του ισχυρού οργανισμού Wellcome Trust με έδρα το Λονδίνο (με ίδια κεφάλαια 29,1 δισεκατομμύρια λίρες) και μέλος της Συμβουλευτικής Επιστημονικής Επιτροπής της Μεγάλης Βρετανίας για Καταστάσεις Εκτάκτου Ανάγκης. Έχει στενές σχέσεις με Κινέζους καθεστωτικούς επιστήμονες, μεταξύ των οποίων ο George Gao και η Shi Zhengli. Είναι ένας από τους υπογράφοντες την ανοιχτή επιστολή που έστησε ο Peter Daszak λίγες μέρες μετά. Ο Farrar και ο Fauci είναι μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Επιτροπής Παρακολούθησης της Παγκόσμιας Ετοιμότητας (Global Preparedness Monitoring Board, GPMB), η οποία ανήκει στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και στην Παγκόσμια Τράπεζα.

[5] Στο email αναφέρει με τα μικρά τους ονόματα τους Edward Holmes, Robert Garry και Michael Farzan. Οι δύο πρώτοι εμφανίζονται ως συνυπογράφοντες το άρθρο του Andersen με το οποίο θα ασχοληθούμε αναλυτικά στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος στην κατασκευή και κατάρρευση του αφηγήματος της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2.

[6]  “Πειράματα μετάλλαξης με αυξημένη λειτουργικότητα”. Πρόκειται για πειράματα γενετικού χειρισμού ιών, μέσω των οποίων επιχειρείται να γίνει ένας ιός πιο μολυσματικός -ακόμα και θανατηφόρος- καθώς και πιο μεταδοτικός, αποκτώντας την ικανότητα να προσβάλλει και άλλους ξενιστές του ίδιου είδους ή άλλων ειδών. Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο ξενιστής των χιμαιρικών αυτών ιών με τον οποίο πειραματίζονταν όλοι αυτοί οι «επιφανείς επιστήμονες» είναι ο άνθρωπος.

[7] Όπως ακριβώς είχε ζητήσει ο Farrar να γίνει η τηλεδιάσκεψη σε ένα email που έστειλε στους συμμετέχοντες σε αυτήν. Κρατήθηκε μυστική μέχρι τα μέσα του 2021, οπότε δημοσιεύτηκαν μερικά από τα emails που ανταλλάχθηκαν πριν από αυτήν.

[8] Επειδή το άρθρο έχει «κατέβει» από την ιστοσελίδα, μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.

[9] Ο δεύτερος λόγος αυτής της άμεσης καταστολής ήταν η δημοσίευση λίγες μέρες πιο πριν από την ιστοσελίδα ενός άλλου άρθρου που ενόχλησε το Twitter και τα αφεντικά του.

[10] Αργότερα άλλαξε άποψη για τις μάσκες και υπερασπίστηκε τη χρήση διπλής μάσκας. Σας θυμίζει κάτι αυτό;

[11] Bλ. πιο κάτω.

[12] Πρέπει να είναι πολύ αφελής (και απελπισμένος) κάποιος για να πιστέψει ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να λειτουργήσει. Από την άλλη, δεν είχαν και πολλές επιλογές εκείνην την χρονική στιγμή οι πρωταγωνιστές της ιστορίας της κατασκευής του αφηγήματος της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2.

[13] Πιο κάτω αφιερώνουμε ένα κεφάλαιο σε αυτές.

[14] Ένας άλλος πυλώνας του αφηγήματος της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2 είναι η μεγάλη φυλογενετική συγγένεια του με αυτόν τον ιό-φάντασμα, από τον οποίον δεν υπάρχουν δείγματα παρά μόνο η αλληλουχία που έκανε το Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan. Αυτή η εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιστορία θα μας απασχολήσει σε μελλοντική μας ανάρτηση.

[15] Ή τουλάχιστον όσοι συνεχίζουν να υποστηρίζουν το περιεχόμενο της, αφού, όπως είδαμε, κάποιοι μετανοήσαντες την έχουν απαρνηθεί.

[16] Στο email αναφέρει με τα μικρά τους ονόματα τους Edward Holmes, Robert Garry και Michael Farzan. Οι δύο πρώτοι εμφανίζονται ως συνυπογράφοντες το άρθρο με το οποίο θα ασχοληθούμε στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος.

[17] Επιλέξαμε να μην παρουσιάσουμε το παρελθόν τους εδώ. Αφενός κάτι τέτοιο θα απαιτούσε πολύ χώρο και αφετέρου τους γνωρίσαμε αρκετά καλά στην πρόσφατη συγκυρία.

[18] Στην πρόταση αυτή ο αναγνώστης μπορεί να βάλει εισαγωγικά σε όποιες λέξεις κρίνει σκόπιμο ότι τα χρειάζονται.

[19] Tο μοναδικό ιδιωτικό ερευνητικό κέντρο στις ΗΠΑ με βαθμό ασφαλείας BSL-4.

[20] Έρευνα που περιλαμβάνει πειράματα εργαστηριακής κατασκευής υβριδικών ιών με αυξημένη μολυσματικότητα και μεταδοτικότητα.

[21] Του οποίου επικεφαλής είναι ο Anthony Fauci.

[22] Βλ. πιο κάτω.

[23] Όταν λέει “μελετάς” πολλούς ιούς εννοεί όταν κάνεις πειράματα γενετικού χειρισμού πολλών ιών.

[24] Η διπλή αυτή πιθανολογία εκλήφθηκε  τους υπογράφοντες την δήλωση ως βεβαιότητα.

[25] H ιστοσελίδα αυτή ανήκει στον Βρετανό βιολόγο Andrew Rambaut, έναν από τους υπογράφοντες το γνωστό άρθρο του Andersen, βασικό πυλώνα του αφηγήματος της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2.

[26] Tου Αndrew Rambaut, ενός από τους πέντε υπογράφοντες το άρθρο και συμμετέχοντα στην κατασκευή του αφηγήματος.

[27] Περισσότερα στο τρίτο μέρος του αφιερώματος.

[28] Βασικός πυλώνας της κατασκευής του αφηγήματος της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2 (βλ.περισσότερα στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος).

[29] Στην περίπτωση όμως του SARS-CoV-2 λείπει ο ενδιάμεσος ξενιστής.

[30] Αργότερα ο Gilles Demaneuf αποκάλυψε πως τα κρούσματα ήταν έντεκα.

Μέρος Β’: The proximal origin of the unusual and potentially engineered features of SARS-CoV-2

Από τις απαρχές της πανδημίας στην κατασκευή του αφηγήματος

Στις 21 Ιανουαρίου 2020 καταγράφηκε στις ΗΠΑ το πρώτο κρούσμα της COVID-19. Αμέσως μετά διάφοροι καθεστωτικοί επιστήμονες άρχισαν να διοχετεύουν πληροφορίες σε υψηλόβαθμους γραφειοκράτες του Υπουργείου Υγείας των ΗΠΑ (National Institutes of Health, NIH) για διάφορα θέματα που σχετίζονταν με την επερχόμενη πανδημία. Ένα από αυτά ήταν οι πολύχρονες χρηματοδοτήσεις που λάμβανε το Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan στην Κίνα για τη διεξαγωγή επικίνδυνων πειραμάτων κατασκευής χιμαιρικών ιών. Όπως είδαμε στο πρώτο μέρος του αφιερώματος στην κατασκευή και κατάρρευση του (καθόλου αθώου) αφηγήματος της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2, ο μεσάζοντας των χρηματοδοτήσεων αυτών ήταν η εταιρεία EcoHealth Alliance, της οποίας πρόεδρος είναι ο Peter Daszak.

Στις 27 Ιανουαρίου 2020 ο Daszak έστειλε ένα email στον ανώτερο σύμβουλο του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Μεταδοτικών Ασθενειών των ΗΠΑ (National Institute of Allergy and Infectious Diseases, ΝΑΙD) David Morens, αναφέροντας του μερικά στοιχεία για τις χρηματοδοτήσεις που είχε λάβει η Wuhan από το NIAID, μέσω της EcoHealth Alliance. Επίσης, τον ενημέρωσε ότι τα πειράματα αυτά συνεχίζονταν να πραγματοποιούνταν στα εργαστήρια του Ινστιτούτου και του ζήτησε να ενημερώσει τον προϊστάμενο του στο ΝΙΑΙD, Anthony Fauci, ο οποίος από τις 29 Ιανουαρίου ήταν και μέλος της Ειδικής Ομάδας (Task Force) του Λευκού Οίκου για την COVID-19. Η ανησυχία του Daszak ήταν έκδηλη. Σύμφωνα με τα ως τότε γνωστά στοιχεία η πανδημία είχε ξεκινήσει στη Wuhan. Ήταν θέμα ημερών η σύνδεση της με τα πειράματα στα εργαστήρια του εκεί Ινστιτούτου και την χρηματοδότηση τους από το κράτος των ΗΠΑ.

Ένα άλλο θέμα που ανησυχούσε τον Daszak και την ηγεσία του NIAID ήταν η προέλευση του SARS-CoV-2. Το απόγευμα της 31ης Ιανουαρίου 2020, o επί 37 χρόνια επικεφαλής του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Μεταδοτικών Ασθενειών των ΗΠΑ (National Institute of Allergy and Infectious Diseases, NIAID) Anthony Fauci, έστειλε ένα email στον Kristian Andersen, καθηγητή και ερευνητή στο ισχυρότατο ερευνητικό ίδρυμα Scripps, και στον Jeremy Farrar^[1], επικεφαλής του πανίσχυρου χρηματοδοτικού οργανισμού Wellcome Trust, προωθώντας τους ένα άρθρο που είχε δημοσιευτεί την ίδια μέρα στο επιστημονικό περιοδικό Science και σχολιάζοντας πολύ διπλωματικά ότι θα μπορούσε να ήταν χρήσιμο στη συζήτηση τους. Το άρθρο ήταν απόλυτα μεροληπτικό υπέρ της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2, όμως κάπου σε αυτό υπήρχε μία αναφορά στην δημιουργία το 2015 ενός χιμαιρικού ιού που είχε την ικανότητα να προσβάλλει τα ανθρώπινα κύτταρα. Ο ιός αυτός είχε δημιουργηθεί στα εργαστήρια του Ινστιτούτου Ιολογίας της Wuhan με χρηματοδότηση (και) του κράτους των ΗΠΑ. Στο τέλος του άρθρου, ο πρώτος στη λίστα των κρατικών οργανισμών που το χρηματοδότησαν είναι αυτός στον οποίον επικεφαλής ήταν ο Fauci. Μάλιστα στο άρθρο αναφερόταν ότι το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ είχε εγκρίνει την χρηματοδότηση της συνέχισης της έρευνας αυτής.

Το βράδυ της ίδιας μέρας ο Andersen απάντησε στους Fauci και Farrar με ένα email στο οποίο έλεγε – μεταξύ άλλων- ότι ο ιός έχει “ασυνήθιστα χαρακτηριστικά” και ότι “ ενδεχομένως κάποια από αυτά είναι κατασκευασμένα”. Επίσης, ανέφερε ότι τόσο αυτός, όσο και άλλοι επιστήμονες^[2] θεωρούσαν ότι “το γονιδίωμα (του SARS–CoV-2) ήταν ασύμφωνο με τη θεωρία της εξέλιξης”, προσθέτοντας ωστόσο πως θα έπρεπε να γίνουν περαιτέρω αναλύσεις και ότι (ανάλογα με τα αποτελέσματα τους) στο μέλλον αυτή τους η γνώμη τους θα μπορούσε να αλλάξει.

O Νicholas Wade, συγγραφέας άρθρων και βιβλίων επιστημονικού περιεχομένου και πρώην συνεργάτης των Science, Nature και The New York Times, σχολίασε την τοποθέτηση αυτή του Andersen ως εξής: “δεν είναι σαφές τι ακριβώς εννοούσε με αυτήν την εντυπωσιακή φράση. Όμως, οτιδήποτε είναι ασύμφωνο με τη θεωρία της εξέλιξης, θα πρέπει να είναι τεχνητό (κατασκευασμένο από ανθρώπινο χέρι, “man–made“).

Τον Οκτώβριο του 2021 η ιστοσελίδα “The New Yorker” δημοσίευσε ένα άρθρο στο οποίο ο Andersen αναφέρθηκε σε εκείνη την πρώτη άποψη του για τον SARS-CoV-2: “Έμοιαζε να είναι προετοιμασμένος για να προκαλέσει την πανδημία. Οι περισσότεροι ιοί που κυκλοφορούν στη φύση -παρότι μερικοί από αυτούς μπορεί να είναι θανατηφόροι- δεν είναι μεταδοτικοί. Και είναι ιοί των ζώων (“animal viruses”). Αυτός, ήδη από την πρώτη μέρα φαινόταν να είναι ένας ανθρώπινος ιός (ιός που μπορεί να προσβάλλει τον άνθρωπο, “human virus”).

Μέχρι στιγμής την κατάσταση την διαχειρίζονταν ο επικεφαλής ενός από τους μεγαλύτερους κρατικούς οργανισμούς των ΗΠΑ και μέλος της κυβερνητικής Ομάδας Δράσης για την COVID-19, μαζί με ένα υψηλόβαθμο στέλεχος ενός μεγάλου ιδιωτικού ερευνητικού κέντρου των ΗΠΑ και τον επικεφαλής ενός από τους πιο ισχυρούς ιδιωτικούς χρηματοδοτικούς οργανισμούς στον κόσμο, με έδρα στην Μεγάλη Βρετανία.

Ο Fauci κατάλαβε πως η κατάσταση ήταν κρίσιμη και πως δεν υπήρχε χρόνος για χάσιμο. Ενήργησε άμεσα, συγκαλώντας μία τηλεδιάσκεψη για την επόμενη κιόλας ημέρα, αναθέτοντας την οργάνωση και τον συντονισμό της στον Farrar. Δεν είναι τυχαίο ότι στην κρίσιμη στιγμή αυτοί οι δύο πήραν την κατάσταση στα χέρια τους. Οι οργανισμοί στους οποίους είναι επικεφαλής χρηματοδοτούν ένα μεγάλο μέρος των ερευνητικών προγραμμάτων στον τομέα της ιολογίας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η μυστική τηλεδιάσκεψη της 1^ης Φεβρουαρίου 2020

Αργά το απόγευμα της 1^ης Φεβρουαρίου 2020 πραγματοποιήθηκε με απόλυτη μυστικότητα^[3] η τηλεδιάσκεψη. Σε αυτήν συμμετείχαν ο Anthony Fauci, ο επικεφαλής του Υπουργείου Υγείας των ΗΠΑ (National Institutes of Health, NIH) και προϊστάμενος του Fauci, David Collins[4] , ο Kristian Andersen, ο Peter Daszak, o Jeremy Farrar, και οι Patrick Vallance[5], Christian Drosten[6], Mike Ferguson, Ron Fouchier[7], Βοb Garry και Αndrew Rambaut[8].

Σε αυτήν συζητήθηκαν το θέμα της προέλευσης του SARS-Cov-2 και η αντιμετώπιση της κατάστασης που θα προέκυπτε σύντομα, όταν θα γινόταν ευρέως γνωστό ότι στις εγκαταστάσεις της Wuhan -από τις οποίες υπήρχαν σοβαρότατες ενδείξεις ότι είχε ξεκινήσει η πανδημία- πραγματοποιούνταν επί σειρά ετών επικίνδυνα πειράματα κατασκευής χιμαιρικών ιών, με χρήματα (και) του κράτους των ΗΠΑ. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Fauci “κάποιοι από τους συμμετέχοντες στην τηλεδιάσκεψη είχαν την αίσθηση ότι θα μπορούσε να είναι ένας εργαστηριακά κατασκευασμένος ιός”.

Στην τηλεδιάσκεψη της 1^ης Φεβρουαρίου 2020 μπήκαν τα θεμέλια της κατασκευής του αφηγήματος. Όπως λέει ο Richard Ebright, μοριακός βιολόγος και ειδικός σε θέματα βιοασφάλειας στο Πανεπιστήμιο Rutgers του New Jersey, “μία μικρή ομάδα επιστημόνων και μία μεγαλύτερη ομάδα δημοσιογράφων που ασχολούνται με επιστημονικά θέματα, εγκαθίδρυσαν και ενίσχυσαν το ψευδές αφήγημα ότι τα επιστημονικά στοιχεία υποστηρίζουν την υπόθεση του γενετικού άλματος («spillover»), καθώς και το ψευδές αφήγημα ότι αυτή είναι η επικρατούσα επιστημονική άποψη”.

Στην τηλεδιάσκεψη αυτήν αποφασίστηκε να διαμορφωθεί, να υποστηριχθεί και να προβληθεί το αφήγημα της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2. Ήταν μία αναμενόμενη απόφαση, αφού οτιδήποτε άλλο θα ισοδυναμούσε με «αυτοκτονία» για τους κρατικούς γραφειοκράτες και τους επιστήμονες που ήταν βαθιά χωμένοι στην πολύ βρώμικη ιστορία της εργαστηριακής κατασκευής υβριδικών-χιμαιρικών ιών.  

Αυτό που διαμείφθηκε εκείνη τη μέρα στη μυστική τηλεδιάσκεψη μεταξύ υψηλόβαθμων γραφειοκρατών και διαπλεκόμενων επιστημόνων περιγράφεται πολύ παραστατικά σε ένα άρθρο της ιστοσελίδας Blaze media: “Αν έβγαινε το συμπέρασμα ότι ο ιός ήταν όντως το αποτέλεσμα ενός εργαστηριακού ατυχήματος, το οποίο έγινε σε ένα εργαστήριο που διεξήγαγε αυτό το είδος της έρευνας που ο Fauci και άλλοι είχαν επιμείνει δημόσια ότι ήταν ασφαλής, τότε οι κατηγορίες θα ήταν πολύ σοβαρές. Και αν –ακόμα χειρότερα- (έβγαινε το συμπέρασμα) ότι η έρευνα αυτή είχε χρηματοδοτηθεί με κονδύλια που είχαν εγκριθεί από τον οργανισμό του Fauci, δεν θα ήταν δύσκολο να προβλέψει κανείς το τέλος αυτού του έργου: Δεν θα δινόταν ούτε ένα cent σε κανέναν φορέα, ιδιωτικό ή δημόσιο, γι’ αυτού του είδους την έρευνα, για πολλά χρόνια- ίσως για πάντα. Στην πραγματικότητα, τότε θα έπρεπε να θεωρούσαμε λήξαν το ζήτημα αν αυτού του είδους η έρευνα θα έπαιρνε χρηματοδότηση ξανά· ίσως και να γινόταν παράνομη. Αν ένα μεγάλο μέρος του κόσμου συνειδητοποιούσε ότι οι επιστήμονες έκαναν τέτοια αλλόκοτα πειράματα για να κάνουν μεταδοτικούς κάποιους ιούς πιο θανατηφόρους από αυτόν που προκάλεσε την COVID-19, δεν χρειάζεται να πούμε πόσο δύσκολη θα γινόταν η ζωή όλων αυτών των αχρείων γραφειοκρατών που συμμετέχουν σε επιτροπές ελέγχου[9] τέτοιων πειραμάτων. Έτσι λοιπόν, αντιμετωπίζοντας την απειλή της εξαφάνισης του επαγγέλματος τους, οι έγκριτοι ιολόγοι από όλον τον κόσμο, μαζί με τον άνθρωπο που είχε την ευθύνη της χρηματοδότησης πολλών από αυτών, κάθισαν κάτω για να κατασκευάσουν μία απάντηση” (οι υπογραμμίσεις είναι του κειμένου).

Μία από τις αποφάσεις που πάρθηκαν στην τηλεδιάσκεψη ήταν ο συντονισμός της κοινής πολιτικής που θα ακολουθούσαν οι αρμόδιοι κρατικοί φορείς των ΗΠΑ και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ). Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Fauci, η ευθύνη του συντονισμού ανατέθηκε στον Farrar. Αυτός ανέλαβε να συναντηθεί με τον επικεφαλής του ΠΟΥ και να του ζητήσει να υπάρξει συντονισμός κινήσεων μεταξύ τους. Επιλέχτηκε ο Farrar για δύο λόγους. Πρώτον, επειδή είχε αναλάβει τον συντονισμό και την διεξαγωγή της τηλεδιάσκεψης της 1^ης Φεβρουαρίου. Δεύτερον, ο Farrar και ο Fauci είναι μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Επιτροπής Παρακολούθησης της Παγκόσμιας Ετοιμότητας (Global Preparedness Monitoring Board, GPMB[10]), η οποία ανήκει στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και στην Παγκόσμια Τράπεζα. Επομένως, γνώριζε καλά τον επικεφαλής του ΠΟΥ[11]. Αρκετό καιρό μετά ο Fauci δήλωσε ότι … δεν γνώριζε αν ο Farrar είχε συναντηθεί τότε με τον Γενικό Γραμματέα του ΠΟΥ…

Στις 2 Φεβρουαρίου 2020, ο επικεφαλής των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ (ΝΙΗ) David Collins έστειλε ένα email στον Fauci και στον Farrar, στο οποίο υπήρχε το link ενός άρθρου^[12] που είχε δημοσιευτεί την ίδια μέρα στην ιστοσελίδα Zero Hedge. Το άρθρο ήταν ουσιαστικά μία αναδημοσίευση μίας μελέτης που είχαν δημοσιεύσει Ινδοί επιστήμονες, στην οποία υποστήριζαν ότι υπήρχαν σοβαρές ενδείξεις σοβαρές ενδείξεις για τη μη φυσική προέλευση του SARS-CoV-2. Την επόμενη μέρα «κατέβηκε» από το Twitter o λογαριασμός του ZeroHedge^[13].

Η συνάντηση των Ακαδημιών Επιστημών, Μηχανικής και Ιατρικής των ΗΠΑ

Δύο μέρες μετά την τηλεδιάσκεψη, στις 3 Φεβρουαρίου 2020, οι Εθνικές Ακαδημίες Επιστημών, Μηχανικής και Ιατρικής των ΗΠΑ (National Academies of Sciences, Engineering, Medicine, NASEM) συγκάλεσαν μία συνάντηση, στην οποία πήραν μέρος -εκτός από τους προέδρους των Ακαδημιών- κάποιοι επιστήμονες που επιλέχθηκαν από τους επικεφαλής των υπηρεσιών του Υπουργείου Υγείας των ΗΠΑ (National Institutes of Health, ΝΙΗ), και κάποια υψηλόβαθμα στελέχη του FBI, της Υπηρεσίας Αντικατασκοπείας και του Υπουργείου Υγείας των ΗΠΑ (ΝΙΗ). Μεταξύ των συμμετεχόντων ήταν οι Fauci, Daszak και Andersen.

Η συνάντηση έγινε την ίδια μέρα που ο Λευκός Οίκος είχε ζητήσει από τις Ακαδημίες “να συνεισφέρουν στον καθορισμό της προέλευσης του 2019-nCoV”. Στο έγγραφο που απέστειλε το αρμόδιο Γραφείο του Λευκού Οίκου στις Ακαδημίες γίνεται αναφορά στη μελέτη των Ινδών επιστημόνων πάνω στην προέλευση του SARS-CoV-2. Πρόκειται ουσιαστικά για το ίδιο άρθρο που είχε στείλει ο Collins στον Fauci και στον Farrar στο email του της 2^ης Φεβρουαρίου 2020. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει ότι η δημοσίευση των αποτελεσμάτων της έρευνας πάνω στη μη φυσική προέλευση του SARS-CoV-2 είχε ενοχλήσει τους κρατικούς φορείς των ΗΠΑ. Στο έγγραφο αναφέρεται, επίσης, ότι θα έπρεπε να συγκεντρωθούν στοιχεία που να επιτρέπουν την αξιολόγηση τέτοιων αναλύσεων. Γίνεται κατανοητό ότι αυτό που εννοείται με αυτήν την διπλωματική διατύπωση είναι ότι θα έπρεπε να δινόταν απάντηση σε αυτά τα άρθρα με άλλα επιστημονικά άρθρα που θα υποστήριζαν την φυσική προέλευση του ιού.

Την ίδια μέρα, 3 Φεβρουαρίου 2020, μπήκε και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) στο παιχνίδι. Ο επικεφαλής του, Tedros Adhanom Ghebreyesus, κήρυξε τον πόλεμο στην “παραπληροφόρηση”[14] και ανήγγειλε μία εκστρατεία καταστολής -από διάφορα antisocial media- όσων διέδιδαν την άποψη ότι ο SARS-CoV-2 δεν έχει φυσική προέλευση και ότι η πανδημία είχε αρχίσει στην Wuhan: «για το σκοπό αυτό έχουμε συνεργαστεί με τη Google για να σιγουρευτούμε ότι όσοι ψάχνουν πληροφορίες για τον κορωνοϊό βλέπουν τις ανακοινώσεις του ΠΟΥ στην κορυφή των αναζητήσεων τους».

Περισσότερα για το ρόλο των media στη διάδοση του αφηγήματος της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2 μπορείτε να διαβάσετε στο τρίτο μέρος του αφιερώματος.

Η αλλαγή στάσης των Andersen et al.

Στις 4 Φεβρουαρίου 2020, μία μέρα μετά την συνάντηση αυτή και τρεις μέρες μετά την τηλεδιάσκεψη, ο Andersen έστειλε ένα email στον Daszak και στους υπόλοιπους επιστήμονες που είχαν συμμετάσχει στην συνάντηση. Σε αυτό τους ζήτησε να είναι πιο αυστηροί στο θέμα της κατασκευής του ιού και αποκάλεσε “τρελές” τις θεωρίες που υποστήριζαν ότι ο SARS-CoV-2 ήταν ένας εργαστηριακά κατασκευασμένος ιός.

Τέσσερις μέρες πριν ο ίδιος άνθρωπος έλεγε ότι ο ιός έχει μερικά “ασυνήθιστα χαρακτηριστικά” και ότι “κάποια από αυτά ενδεχομένως είναι κατασκευασμένα”. Τι προέκυψε λοιπόν σε αυτές τις τέσσερις μέρες και άλλαξε στάση με τέτοιο εντυπωσιακό τρόπο; Η απάντηση είναι σαφής: Η τηλεδιάσκεψη του Fauci.

Τον Οκτώβριο του 2021 η ιστοσελίδα “The New Yorker” δημοσίευσε ένα άρθρο στο οποίο ο Andersen διευκρίνισε ότι ο χαρακτηρισμός “τρελές θεωρίες” που είχε χρησιμοποιήσει τότε αναφερόταν εν μέρει στην μελέτη των Ινδών επιστημόνων, για την οποία ο Λευκός Οίκος στην επιστολή του 3 Φεβρουαρίου στις Εθνικές Ακαδημίες Επιστημών, Μηχανικής και Ιατρικής των ΗΠΑ, επισήμανε ότι άρθρα σαν κι αυτό θα έπρεπε να απαντηθούν. Μία μέρα μετά, στις 4 Φεβρουαρίου 2020, ο Andersen, ευθυγραμμιζόμενος με τις οδηγίες του Λευκού Οίκου, επιτέθηκε στην μελέτη αυτή με αυτόν τον άτσαλο και καθόλου επιστημονικό τρόπο. Ίσως αυτό που τον ενδιέφερε με εκείνη του την επίθεση ήταν να δώσει το παρόν στην εκστρατεία σπίλωσης και καταστολής όποιας ανεξάρτητης φωνής αντιτίθετο στο αφήγημα των εξουσιαστών.  

Ο Andersen έκανε τα πράγματα ακόμα χειρότερα γι’ αυτόν τον Ιούνιο του 2021, σε μία απάντηση που επιχείρησε να δώσει στο ερώτημα τι τον έκανε τότε να αλλάξει γνώμη. Είπε ότι “τα χαρακτηριστικά του SARS–CoV-2 που βρέθηκαν σε άλλους συγγενικούς ιούς το πρώτο μισό του 2020 ακύρωσαν σε μεγάλο βαθμό την υπόθεση της κατασκευής του ιού”. Αυτός όμως άλλαξε γνώμη τέσσερις μέρες μετά, όχι μετά το πρώτο μισό του 2020. Κρατάμε επίσης και αυτό που είπε για δήθεν συγγενικούς με τον SARS-CoV-2 ιούς που έχουν κοινά χαρακτηριστικά με αυτόν. Αναφέρεται στον RaTG13, έναν ιό-φάντασμα από τον οποίο δεν υπάρχει κανένα δείγμα, παρά μόνο μία πολύ παράξενη αλληλουχία του στη Wuhan. Σε αυτόν όμως θα κάνουμε εκτενή αναφορά σε προσεχή μας ανάρτηση.

Είπε επίσης ότι άλλαξε γνώμη επειδή αυτός και οι συνεργάτες του εξέτασαν όλη τη βιβλιογραφία από το Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan, ερεύνησαν τεχνικές κλωνοποίησης και δεδομένα αλληλούχησης, και προέβησαν σε αναλύσεις του SARS-CoV-2. Στη συνέχεια ισχυρίστηκε ότι όλα αυτά έγιναν μέσα “σε μερικές μέρες” (“in a matter of days”). Συγκεκριμένα, οι εργάσιμες μέρες αυτές στις οποίες έγιναν όλα αυτά θα πρέπει να ήταν λιγότερες από δύο, αφού όπως προκύπτει από τα emails που αντάλλαξαν οι πρωταγωνιστές της κατασκευής του αφηγήματος, η τηλεδιάσκεψη τελείωσε αργά το βράδυ του Σαββάτου 1 Φεβρουαρίου 2020 και ο Andersen έστειλε το email στο οποίο ήταν φανερό ότι είχε ήδη αλλάξει γνώμη, στις 12:05 της Τρίτης 4 Φεβρουαρίου 2020…

Σε μία πρόσφατη συνέντευξη του στην ιστοσελίδα  “The New Yorker”, η οποία δημοσιεύτηκε στις 12 Οκτωβρίου 2021, επικαλέστηκε έναν άλλο λόγο για την μη ορθότητα εκείνων των πρώτων διαπιστώσεων του για τον SARS-CoV-2. Eίπε ότι αντανακλούν το γεγονός ότι τότε δεν ήξερε αρκετά για τους κορωνοϊούς! Άραγε όταν τέσσερις μέρες μετά έκανε στροφή180 μοιρών, είχε προλάβει να μάθει αρκετά γι’ αυτούς; Άραγε όταν εκείνες τις μέρες συνέγραφε (μαζί με άλλους τέσσερις ερευνητές) την μελέτη με τίτλο “The proximal origin of SARS-CoV-2”, υποστηρίζοντας τα ακριβώς αντίθετα, είχε προλάβει να μάθει κάτι γι’ αυτούς;

Στην ίδια συνέντευξη είπε: “πιστεύω ότι υπήρχαν άνθρωποι που θα νόμιζαν ότι είμαι χαζός επειδή υπονόησα ότι (ο SARS–CoV-2) είχε προέλθει από ένα εργαστήριο”. Ίσως υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι εκείνες ήταν οι μόνες του δηλώσεις που για κάποιο λόγο ήταν ειλικρινής.

«Επιστήμονες» με αυτό το επίπεδο ακεραιότητας, σοβαρότητας, ειλικρίνειας και ανεξαρτησίας, εμπιστεύεται ένα μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού για θέματα τόσο σημαντικά όσο ο γενετικός χειρισμός ιών, τα εμβόλια mRNA κλπ. Aν δεν είχαν βγει στη δημοσιότητα τα επίμαχα emails, ίσως δεν θα μαθαίναμε ποτέ αυτά τα σημαντικά στοιχεία για τις παλινωδίες αυτών των δήθεν «διαπρεπών επιστημόνων», ούτε και λεπτομέρειες για τη διαπλοκή τους με τους διαχειριστές της εξουσίας.Εκτιμούμε, λοιπόν, ότι αν κάποιος διαβάσει το άρθρο του Αndersen και της παρέας του υπό αυτό το πρίσμα, δηλαδή γνωρίζοντας το πλαίσιο μέσα στο οποίο εντάχθηκε, θα κατανοήσει πολλά περισσότερα απ’ όσα θα κατανοούσε αν το διάβαζε χωρίς να γνωρίζει την προϊστορία του.

Στις 6 Φεβρουαρίου 2020 ο Daszak ξεκινά το «στήσιμο» της γνωστής ανοιχτής επιστολής που δημοσιεύτηκε στο “Τhe Lancet” στις 19 Φεβρουαρίου 2020, ακριβώς την ίδια μέρα που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην ιστοσελίδα virological.org[15] το άρθρο τoυ Αndersen και άλλων τεσσάρων επιστημόνων, το οποίο αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες του αφηγήματος της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2 (περισσότερα γι’ αυτό στη συνέχεια του κειμένου). Στις 17 Μαρτίου 2020 θα δημοσιευθεί στο Nature η συντομευμένη εκδοχή του, η οποία είναι και η πλέον γνωστή.

Ο Andersen ανταμείφτηκε πλουσιοπάροχα από τον Fauci για τις υπηρεσίες του στην κατασκευή του αφηγήματος. Μερικούς μήνες μετά, τον Αύγουστο του 2020, το Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργιών και Μεταδοτικών Ασθενειών των ΗΠΑ (National Institute of Allergy and Infectious Diseases, NIAID) του Anthony Fauci, ίδρυσε έντεκα “Κέντρα Έρευνας Νέων Μεταδοτικών Ασθενειών” (Centers for Research in Emerging Infectious Diseases, CREID), χρηματοδοτώντας τα με συνολικά 17 εκατομμύρια δολάρια μόνο για τον πρώτο χρόνο της λειτουργίας τους, και 82 εκατομμύρια δολάρια συνολικά για τα πέντε πρώτα χρόνια της λειτουργίας τους.

Ο Andersen ορίστηκε ερευνητής στη Δυτική Αφρική, ενώ συνεργάτης του στο πρόγραμμα είναι αυτό είναι ο Robert Garry, ένας από τους υπογράφοντες το άρθρο. Στα πλαίσια του προγράμματος ίδρυσης των CREID, μόνο για το 2020, πρώτο χρόνο του προγράμματος, το ερευνητικό κέντρο Scripps (για το οποίο εργάζεται ο Andersen) έλαβε από το NIAID 1,88 εκατομμύρια δολάρια. Και έπεται συνέχεια…

Πότε γράφτηκε το άρθρο;

Ένα άλλο ερώτημα είναι η χρονική στιγμή της συγγραφής του άρθρου. Η προφανής απάντηση είναι ότι αυτή έγινε μετά την τηλεδιάσκεψη της 1^ης Φεβρουαρίου 2020, στην οποία δόθηκαν οι κατευθυντήριες γραμμές για την κατασκευή και διάδοση του αφηγήματος. Σε αυτήν την απάντηση συνηγορεί και η μαρτυρία του δημοσιογράφου Ian Birell. Σε ένα άρθρο του που δημοσιεύτηκε στις 22 Ιουλίου 2021, έγραψε ότι από το γραφείο του Farrar του δόθηκε η πληροφορία ότι μετά την 1^η Φεβρουαρίου ο Farrar είχε αναλάβει την συγκρότηση της ομάδας των πέντε επιστημόνων που θα έγραφαν το άρθρο. Αυτή η πληροφορία είναι πιστευτή, αφού ο Farrar είχε επωμιστεί την οργάνωση της κατασκευής του αφηγήματος ως συντονιστής. Μέχρι σήμερα ο Farrar δεν έχει διαψεύσει αυτήν την πληροφορία. Δεδομένου ότι η πρώτη δημοσίευση της ολοκληρωμένης εκδοχής του άρθρου έγινε στις 19 Φεβρουαρίου, συμπεραίνουμε ότι η συγγραφή του διήρκησε περίπου δύο εβδομάδες.

Ο χρόνος αυτός είναι λίγος -θα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος- για τη συγγραφή ενός επιστημονικού άρθρου, του οποίου οι συντάκτες και οι παρατρεχάμενοι τους καυχιούνται ότι «έκλεισε» την υπόθεση της προέλευσης του SARS-CoV-2. Ίσως γι’ αυτό, τον Μάιο του 2021 ο Robert Garry, ένας από τους υπογράφοντες το άρθρο, δήλωσε σε μία συνέντευξη του ότι η συγγραφή του είχε αρχίσει νωρίτερα και ότι ένα προσχέδιο του ήταν έτοιμο την 1^η Φεβρουαρίου 2020. Δεν είπε ότι ήταν έτοιμο προς τα τέλη του Ιανουαρίου ή στις αρχές Φεβρουαρίου· χρησιμοποίησε την ημερομηνία-ορόσημο της 1^ης Φεβρουαρίου. Προσέξτε στο βίντεο της συνέντευξης πως ο δημοσιογράφος επαναλαμβάνει δύο φορές ότι το κείμενο είχε αρχίσει να γράφεται νωρίτερα, και την αμηχανία στο πρόσωπο του Garry όταν κάνει τη δήλωση που προαναφέραμε.

Αυτή όμως η πληροφορία είναι αντιφατική με την πληροφορία που έδωσε το γραφείο του Farrar στον Birell. Επίσης, έρχεται σε αντίφαση με μια άλλη πληροφορία που μας δίνει ο ίδιος ο Farrar. Στο άρθρο του o Birell αναφέρει ότι ο Farrar του είχε πει ότι “πριν από την τηλεδιάσκεψη της 1^ης Φεβρουαρίου ο Andersen ήταν κατά 60 με 70% πεπεισμένος ότι ο ιός είχε προέλθει από ένα εργαστήριο, ενώ ο Αυστραλός ιολόγος Eddie Holmes ήταν κατά 80% σίγουρος ότι είχε προέλθει από ένα εργαστήριo”. Η πληροφορία αυτή συνάδει με το περιεχόμενο του email που –όπως προαναφέραμε- είχε στείλει ο Andersen στον Fauci στις 31 Ιανουαρίου 2020, μεταφέροντας του τις παρατηρήσεις του ιδίου και του Garry σχετικά με τα “ασυνήθιστα χαρακτηριστικά” που είχε ο ιός, παρατηρώντας ότι “κάποια από αυτά ενδεχομένως είναι κατασκευασμένα”. Πώς και γιατί πέντε άνθρωποι από διαφορετικές ηπείρους, που δεν θεωρούσαν μεγάλη την πιθανότητα ο ιός να έχει φυσική προέλευση, ένωσαν τις δυνάμεις τους για να γράψουν από κοινού ένα άρθρο στο οποίο υποστηριζόταν το αντίθετο;

Μερικές πληροφορίες για τους υπογράφοντες το άρθρο και τα οικονομικά τους συμφέροντα

Οι πέντε ερευνητές που υπογράφουν το άρθρο είναι οιKristian Andersen, Andrew Rambaut, Ian Lipkin, Edward Holmes και Robert Garry. Mία πρώτη αναφορά σε αυτούς κάναμε στην ανάρτηση μας με τίτλο “COVID-19: Το χρονικό μιας προαναγγελθείσης πανδημίας”. Εδώ θα εμπλουτίσουμε τις πληροφορίες που παραθέσαμε στην ανάρτηση αυτή, καθώς από τότε μέχρι σήμερα έχουν προκύψει και άλλα στοιχεία για την έρευνα και τις χρηματοδοτήσεις τους. Ένα από τα κοινά τους σημεία στο οποίο θα εστιάσουμε είναι οι σχέσεις τους με τον Jeremy Farrar, επικεφαλής του Wellcome Trust, αφού σύμφωνα με την πληροφορία που μας έδωσε ο Birell, ο Farrar ήταν αυτός που επέλεξε τους πέντε αυτούς επιστήμονες για να συγγράψουν (ή να υπογράψουν) το εν λόγω άρθρο.

Kristian Andersen και Scripps Institute

Ο Kristian Andersen είναι βιολόγος και δουλεύει για το μεγάλο ιδιωτικό ερευνητικό κέντρο Scripps (Scripps Research Institute), το οποίο δηλώνει (και αυτό…) μη κερδοσκοπικό: “το Scripps είναι μία μη κερδοσκοπική αμερικανική ιατρική ερευνητική μονάδα που επικεντρώνεται στην έρευνα και την εκπαίδευση στις βιοϊατρικές επιστήμες”.

Σύμφωνα με το Nature, το 2017 το Scripps ήταν το ερευνητικό κέντρο με τη μεγαλύτερη επιρροή (“influential”) απ’ όλα τα ερευνητικά κέντρα του κόσμου και το δεύτερο στον κόσμο στο χρονικό διάστημα 2015-2018. Το 2020 υποχρεώθηκε να πληρώσει πρόστιμο 10 εκατομμυρίων ευρώ, όταν αποκαλύφθηκε ότι είχε χρησιμοποιήσει κονδύλια που είχε λάβει από το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ (ΝΙΗ) για σκοπούς διαφορετικούς από αυτούς που προβλέπονταν στους όρους χορήγησης τους. Από το 1988 ως σήμερα (2021) έχει λάβει από το κράτος των ΗΠΑ επιχορηγήσεις ύψους 5,23 δισεκατομμυρίων ευρώ. Τα τελευταία χρόνια ο μέσος όρος των κρατικών επιχορηγήσεων που λαμβάνει κάθε χρόνο αγγίζει τα 250 εκατομμύρια δολάρια. Στην τρέχουσα χρονική περίοδο «τρέχει» προγράμματα που έχουν χρηματοδοτηθεί με 236,7 εκατομμύρια ευρώ.

Από το 2018 ως σήμερα (2021) ο Andersen έχει συμμετάσχει ως βασικός ερευνητής σε 29 προγράμματα που χρηματοδοτήθηκαν με περίπου 20 εκατομμύρια ευρώ από το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ (ΝΙΗ). Όλες οι χρηματοδοτήσεις προήλθαν από το Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργιών και Μεταδοτικών Νοσημάτων (NIAID), του οποίου πρόεδρος για 37 χρόνια είναι ο Anthony Fauci. Aπό αυτό το ποσό, τα 14,3 εκατομμύρια δολάρια δόθηκαν στο Scripps και στον Andersen τα τελευταία τέσσερα χρόνια (2018-2021). Στην τρέχουσα χρονική περίοδο «τρέχει» 14 προγράμματα, συνολικού προϋπολογισμού 7,85 εκατομμυρίων δολαρίων. Σημειώνουμε ότι ένα από αυτά είναι το πρόγραμμα που αφορά στα “Κέντρα Έρευνας Νέων Μεταδοτικών Ασθενειών” (Centers for Research in Emerging Infectious Diseases, CREID), το οποίο ίδρυσε ο Fauci τον Αύγουστο του 2020.

To 2018, ως ένας από τους δύο διευθυντές του Κέντρου Βιολογίας Ιολογικών Συστημάτων του Scripps, έλαβε την… μη κερδοσκοπική επιχορήγηση των 15 εκατομμυρίων δολαρίων για μελέτες πάνω σε ιούς, μέσω των επιζώντων προηγούμενων επιδημιών. Η χρηματοδότηση προήλθε από το Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργιών και Μεταδοτικών Νοσημάτων (NIAID) του Anthony Fauci.

Στις 29 Ιανουαρίου 2020 το Scripps ανακοίνωσε πως έλαβε άλλα 50 (μη κερδοσκοπικά) εκατομμύρια δολάρια από το ίδρυμα του –πανταχού παρόντα- Bill Gates “Bill & Melinda Gates Foundation”, για έρευνες πάνω στην ελονοσία, τη φυματίωση, την αντιμετώπιση των πανδημιών και την ανακάλυψη νέων εμβολίων. Στο διάστημα 2014-2024 ο Gates θα δώσει συνολικά 135 εκατομμύρια (μη κερδοσκοπικά) δολάρια στο Scripps.

Ο Andersen ήταν υπότροφος στο Pew Charitable Trusts, μία ΜΚΟ-κολοσσό με ενεργητικό 6 δισεκατομμύρια δολάρια. Το 2018 είχε έσοδα 480 εκατομμύρια δολάρια και έξοδα 356 εκατομμύρια δολάρια. Μπορεί να δηλώνει μη κυβερνητική αλλά ήταν χρηματοδότης με 4,7 εκατομμύρια δολάρια του υπερσυντηρητικού think tank (δεξαμενή σκέψεων) Texas Public Policy Foundation, ενώ το 2017 χρηματοδότησε γενναιόδωρα την υποψηφιότητα του Trump.

Τέλος, ένα πολύ σημαντικό στοιχείο για την κατανόηση των λόγων για τους οποίους ο Farrar επέλεξε τον συγκεκριμένο ερευνητή για τη συγγραφή του συγκεκριμένου άρθρου είναι το γεγονός ότι και αυτός και το ερευνητικό κέντρο για το οποίο δουλεύει έχουν πολύ στενές σχέσεις με το Wellcome Trust. Στη λίστα των εξωτερικών συνεργατών του Artic Network, ενός δικτύου που ιδρύθηκε και ελέγχεται από το Wellcome Trust του Farrar, τα πρώτα ονόματα είναι αυτά του ερευνητικού κέντρου Scripps και του Kristian Andersen. Τον Αύγουστο του 2021 το Scripps ανακοίνωσε τη δημιουργία μιας κοινοπραξίας με το Wellcome Trust. Το πρόγραμμα το οποίο θα «τρέξουν» θα έχει διάρκεια τρία έτη και προϋπολογισμό 24 εκατομμύρια δολάρια. Η κοινοπραξία αυτή ήταν το αποκορύφωμα μιας μακρόχρονης συνεργασίας μεταξύ των δύο αυτών οργανισμών (1, 2).

Κλείνοντας αυτήν την εισαγωγή στον βίο και πολιτεία του Andersen, θυμίζουμε ότι, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Farrrar (τα οποία δεν έχει διαψεύσει ο Andersen) τον Ιανουάριο του 2020 έδινε 60-70% πιθανότητες να είναι ο SARS-CoV-2 κατασκευασμένος σε κάποιο εργαστήριο.

Αndrew Rambaut και Wellcome Trust

Ο δεύτερος από τους πέντε υπογράφοντες το άρθρο είναι ο Andrew Rambaut, καθηγητής Μοριακής Εξέλιξης στο Τμήμα Εξελικτικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου στη Σκωτία και ιδιοκτήτης μίας ιστοσελίδας επιστημονικού περιεχομένου. Έχει σπουδάσει ζωολογία αλλά και αυτόν τον τράβηξε η Iολογία και η Mοριακή και Eξελικτική Bιολογία. Η μεταπήδηση του στους ερευνητικούς αυτούς τομείς πρέπει να έγινε για καθαρά επιστημονικούς –και όχι οικονομικούς- λόγους, όπως άλλωστε σε όλους τους ερευνητές που άλλαξαν τομέα και στράφηκαν στην έρευνα γενετικού χειρισμού ιών.

Στην ιστοσελίδα του Rambaut δημοσιεύτηκε από τον Edward Holmes για πρώτη φορά το γονιδίωμα του SARS-CoV-2, όπως το είχε λάβει από τους Κινέζους της Wuhan. Έχει δηλώσει ότι “είναι δύσκολο αν όχι αδύνατο να γνωρίζουμε ποιο είναι το πιθανότερο σενάριο για την ακριβή προέλευση του SARS–CoV-2”. Το παράδοξο είναι ότι η δήλωση του αυτή αναπαράχθηκε από διάφορες ιστοσελίδες που την περιέλαβαν σε άρθρα που υποστηρίζουν την υπόθεση της φυσικής προέλευσης ( για παράδειγμα: 1, 2, 3).

Aπό το 2009 ως το 2017 συμμετείχε σε πέντε ερευνητικά προγράμματα που χρηματοδοτήθηκαν από κρατικούς φορείς του Ηνωμένου Βασιλείου, και είχαν συνολικό προϋπολογισμό 1,3 εκατομμύρια ευρώ. Στην τρέχουσα χρονική περίοδο «τρέχει» ένα πρόγραμμα προϋπολογισμού μικρότερου των 117.000 ευρώ. Ένας από τους χρηματοδότες ενός προγράμματος στο οποίο ήταν επιστημονικός υπεύθυνος, ήταν το Ίδρυμα Bill and Melina Gates. Για ένα πρόγραμμα στο οποίο συμμετέχει ως βασικός ερευνητής, έλαβε επιχορήγηση 1,8 εκατομμύρια ευρώ από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας για το διάστημα 2017-2023.

Και αυτός έχει στενές σχέσεις με τον Farrar. Στο παρελθόν έχει συνεργαστεί ως ερευνητής με το Wellcome Trust, του οποίου επικεφαλής είναι ο Farrar. Όμως, η πιο στενή του σχέση με αυτόν τον ισχυρότατο χρηματοδοτικό οργανισμό είναι το γεγονός ότι κατέχει επιτελική θέση στο Artic Network, το οποίο ιδρύθηκε και ελέγχεται από το Wellcome Trust. Μάλιστα, στο λογαριασμό του στο Twitter, στο header έχει βάλει το logo του Artic Network. Επίσης, πολλά από τα πειράματα της έρευνας για την οποία ενδιαφέρεται το Wellcome Trust διεξάγονται στα εργαστήρια του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου. Το 2021 το Wellcome Trust ανακοίνωσε την χρηματοδότηση ενός ερευνητικού προγράμματος του πανεπιστημίου αυτού με περίπου 450.000 ευρώ και ενός άλλου (πάνω στις μεταδοτικές ασθένειες) με περίπου 3 εκατομμύρια ευρώ.

Ιan Lipkin και Κίνα

Ο τρίτος από τους ερευνητές που υπογράφουν το άρθρο είναι ο Ian Lipkin, ένας ανθρωπολόγος (cultural and medical anthropologist) που τον κέρδισε (και αυτόν…) η Μοριακή Βιολογία και η έρευνα πάνω στη γενετική μετάλλαξη ιών.Είναι καθηγητής και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο και ερευνητικό κέντρο Columbia στις ΗΠΑ.

Έχει (και αυτός…) μακροχρόνιες και στενότατες σχέσεις με την Κίνα και το πολιτικό, ακαδημαϊκό και επιστημονικό της κατεστημένο. Έχει δουλέψει σε διάφορα ερευνητικά κέντρα στη χώρα αυτή, έχοντας συνεισφέρει στη δημιουργία μερικών από αυτά. Είναι επίτιμος πρόεδρος του Κέντρου Μεταδοτικών Ασθενειών του Πεκίνου. Το 2016 τιμήθηκε από τον Κινέζο πρόεδρο Xi Jinping με τον ανώτατο έπαινο της χώρας για τις υπηρεσίες του προς αυτήν. Την επόμενη μέρα της βράβευσης του έλαβε ένα email από τον Fauci με τα θερμά του συγχαρητήρια γι’ αυτήν.

Το 2003 προσκλήθηκε από την κυβέρνηση και την Ακαδημία Επιστημών της Κίνας για να βοηθήσει τη χώρα στην αντιμετώπιση της επιδημίας του SARS. Από τότε είναι σύμβουλος της Ακαδημίας Επιστημών και δύο υπουργείων της Κίνας. Τo 2013 το ερευνητικό κέντρο για το οποίο δουλεύει από το 2007 υπέγραψε μία συμφωνία με το Εθνικό Ινστιτούτο Ιολογίας της Κίνας. Στη συμφωνία προβλεπόταν η κατασκευή ενός εργαστηρίου στην Κίνα και η από κοινού στελέχωση και λειτουργία του. Το 2019 η Ακαδημία Επιστημών της Κίνας ενέκρινε τη χρηματοδότηση ενός προγράμματος έρευνας των ασθενειών που μπορούν να μεταδοθούν από τα ζώα στον άνθρωπο. Οι συντελεστές του προγράμματος ήταν το ερευνητικό κέντρο για το οποίο δουλεύει ο Lipkin και το Πανεπιστήμιο Sun Yat-Sen, το οποίο έχει ισχυρούς δεσμούς με τον κινεζικό στρατό.

Δεν είναι γνωστό πόσες φορές έχει επισκεφτεί τη Wuhan και το Ινστιτούτο Ιολογίας της. Έχει πάει εκεί τουλάχιστον δύο φορές, μία το 2015 και άλλη μία φορά τον Ιανουάριο του 2020, όταν πήγε στην Κίνα για να βοηθήσει τη χώρα στη μάχη κατά του SARS-CoV-2. Λίγες μέρες μετά προσβλήθηκε από τον κορωνοϊό. Τον Ιανουάριο του 2021 τιμήθηκε ξανά από την κυβέρνηση και το στρατό της Κίνας στο προξενείο της χώρας στη Νέα Υόρκη. Από την αρχή της πανδημίας έχει εγκωμιάσει πολλές φορές την διαφάνεια (!) του καθεστώτος της σχετικά με τα αίτια της πανδημίας, και τον επαγγελματισμό του στην αντιμετώπιση της… Άλλες τόσες φορές έχει δηλώσει ότι δεν υπάρχουν στοιχεία που να συνδέουν τον ιό με το Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan.

Στις 5 Μαΐου 2020 συνεχάρη τον Fauci για τη στάση του υπέρ του αφηγήματος της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2. Την ίδια μέρα, σε μία συνέντευξη του ο Fauci είχε δηλώσει ότι “τα επιστημονικά στοιχεία που συνηγορούν στο ότι ο ιός δεν μπορεί να είναι τεχνητός ή εργαστηριακά κατασκευασμένος είναι πάρα πάρα πολλά”. Στο email που είχε στείλει τότε στον Fauci είχε χρησιμοποιήσει τον πρώτο πληθυντικό, δίνοντας του συγχαρητήρια για τη στάση του. Όταν είδαν το φως της δημοσιότητας τα emails της αλληλογραφίας πολλών από τους πρωταγωνιστές της σύνθετης ιστορίας της κατασκευής του αφηγήματος της φυσικής προέλευσης του SARS-CοV-2, πολλοί αναρωτήθηκαν γιατί. Ίσως η απάντηση στο ερώτημα αυτό να βρίσκεται στο email[16] του Chen Zhu, ανώτατου Κινέζου αξιωματούχου, το οποίο ο Lipkin συμπεριέλαβε στο email που έστειλε στον Fauci.

Από το 1987 ως το 2021 ο Lipkin συμμετείχε ως βασικός ερευνητής σε 130 ερευνητικά προγράμματα χρηματοδοτούμενα από το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ (ΝΙΗ), συνολικού προϋπολογισμού 192,5 εκατομμυρίων δολαρίων. Τα 86 από αυτά χρηματοδοτήθηκαν από το NIAID του Fauci. Στα 98 από τα 130 δούλεψε για το Πανεπιστήμιο της Columbia και στα 5 για το ερευνητικό κέντρο και την κλινική του Scripps. Στην τρέχουσα χρονική περίοδο (Οκτώβριος 2021) είναι ο βασικός ερευνητής σε τέσσερα προγράμματα, συνολικού προϋπολογισμού 2,4 εκατομμυρίων δολαρίων. Απ’ ότι φαίνεται, αυτός ο πακτωλός χρημάτων δεν είναι αρκετός για τον Lipkin. Πρόσφατα μίλησε για την ανάγκη μεγαλύτερων επενδύσεων στην… «επιστήμη». Δεν διευκρίνισε για ποιους ακριβώς σκοπούς και σε ποιον ακριβώς ερευνητικό τομέα θα πρέπει να δοθούν περισσότερα χρήματα, αλλά τώρα πια, με όλα αυτά που έχουν αποκαλυφθεί γι’ αυτούς τους «επιφανείς επιστήμονες» και τα πειράματα τους, δεν είναι δύσκολο να το υποθέσουμε.

Ο Lipkin είναι φανατικός υπέρμαχος των πειραμάτων κατασκευής εργαστηριακών ιών. Για τα επικίνδυνα αυτά πειράματα που έκανε ο Ron Fouchier, ένας από τους πρωτεργάτες αυτού του είδους της έρευνας, το 2011 έλεγε ότι “δεν έχουμε λόγους να πιστεύουμε ότι οι μεταλλάξεις των ιών που προέκυψαν στα πειράματα του Fouchier θα είναι αυτές που θα επαναληφθούν στο εξωτερικό περιβάλλον. Από την άλλη, η δημοσίευση αυτών των πληροφοριών θα έδινε στον κόσμο τις κατευθυντήριες γραμμές για να δημιουργήσουν ιούς- Φρανκενστάιν”.

Τέλος, ήταν επιστημονικός σύμβουλος στην ταινία Contagion, στο σενάριο της οποίας υπάρχουν κάποια στοιχεία παρόμοια με αυτά της σημερινής πανδημίας.

Εdward Holmes και Wuhan

O τέταρτος από τους υπογράφοντες το άρθρο είναι ο Αυστραλός Edward Holmes, ανθρωπολόγος, ζωολόγος και καθηγητής στο Ινστιτούτο Μεταδοτικών Ασθενειών και Βιοασφάλειας Marie Bashir του Πανεπιστημίου του Sydney.

Ο Holmes είναι εξέχον μέλος του διεθνούς επιστημονικού και καθηγητικού κατεστημένου, με στενές σχέσεις (κι αυτός) με Κινέζους καθεστωτικούς επιστήμονες, ειδικά με αυτούς του Ινστιτούτου Ιολογίας της Wuhan. Οι σχέσεις του με την Wuhan είναι τόσο στενές που οι Κινέζοι του εμπιστεύτηκαν (ανέθεσαν) τη δημοσιοποίηση της αλληλούχησης («χαρτογράφησης») του γονιδιώματος του SARS-CoV-2.

Είναι ο μόνος μη Κινέζος που είναι μέλος της κοινοπραξίας του Ιατρικού Κέντρου και του Πανεπιστημίου της Σαγκάης. Στις 11 Μαΐου 2020 η εφημερίδα Daily Telegraph (του Sydney) δημοσίευσε ένα άρθρο στο οποίο υποστηριζόταν ότι η έρευνα του Πανεπιστημίου του Sydney πάνω στον SARS-CoV-2 είχε συγχρηματοδοτηθεί από την Κίνα.

Τον Ιούλιο του 2021 δημοσιεύτηκε μία μελέτη 21 συστημικών επιστημόνων (20 Αγγλοσαξόνων και ενός Κινέζου) πάνω στην προέλευση του SARS-CoV-2, στην οποία ο βασικός ερευνητής ήταν ο Holmes. Ένα αρκετά μεγάλο μέρος της μελέτης αφιερώνεται στην «αθώωση» του Ινστιτούτου Ιολογίας της Wuhan από την αιτίαση ότι σχετίζεται με την εμφάνιση του SARS-CoV-2. Η μελέτη χρηματοδοτήθηκε από διάφορους κρατικούς φορείς των ΗΠΑ, της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας και του Καναδά, από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας και από ιδιωτικά ιδρύματα όπως το Wellcome Trust του Farrar και το Ίδρυμα Bill and Melinda Gates.

Ο Holmes έχει λάβει τεράστια ποσά ως χρηματοδότηση για ερευνητικά προγράμματα στα οποία ήταν ο βασικός ερευνητής ή στα οποία απλώς συμμετείχε. Το 2017, μόνο από το Ίδρυμα Υποτροφιών Australian Laureate Fellowships πήρε 3,4 εκατομμύρια δολάρια.

Σε άρθρα του που δημοσιεύτηκαν τον Απρίλιο του 2020, από τη μία απέδωσε την εμφάνιση του ιού σε ένα φυσικό φαινόμενο και από την άλλη απέδωσε την πανδημία στο σύγχρονο τρόπο ζωής: “O σημερινός τρόπος ζωής είναι ευνοεί με τέλειο τρόπο τις πανδημίες”. Δεν διευκρινίζει τι ακριβώς εννοεί με αυτό. Γενικά τα άρθρα που συνέγραψε εκείνην την εποχή ήταν από ασαφή έως θολά. Ας μην ζητάμε πολλά από κάποιον που λόγω της μακροχρόνιας ενασχόλησης του με πειράματα γενετικού χειρισμού και κατασκευής χιμαιρικών ιών, αλλά και των στενών σχέσεων με τους Κινέζους, δεν πρέπει να ένιωθε πολύ άνετα εκείνην την εποχή με τη στοχοποίηση των πειραμάτων αυτών αλλά και της αγαπημένης του Wuhan.

Θυμίζουμε ότι, σύμφωνα με τον Farrrar, τον Ιανουάριο του 2020 o Ηolmes έδινε 80% πιθανότητες να είναι ο SARS-CoV-2 κατασκευασμένος σε κάποιο εργαστήριο.

Robert Garry και Zalgen Labs

Ο πέμπτος από τους υπογράφοντες το άρθρο είναι ο Robert Garry, καθηγητής στο Τμήμα Μικροβιολογίας και Ανοσολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Τulane στις ΗΠΑ. Σπούδασε Βιοεπιστήμες, Χημεία και Μικροβιολογία και κατόπιν έκανε μεταπτυχιακό στην Ιολογία.

Από το 1985 ως σήμερα η Σχολή αυτή έχει χρηματοδοτηθεί με κάτι λιγότερο 1,9 δισεκατομμύρια δολάρια από διάφορους κρατικούς φορείς των ΗΠΑ. Στη τρέχουσα χρονική «τρέχει» 301 προγράμματα συνολικού προϋπολογισμού 171,6 εκατομμυρίων δολαρίων.

Είναι συνιδρυτής της εταιρείας βιοτεχνολογίας Zalgen Labs, η οποία σε κάποιες πηγές φέρεται να έχει ιδρυθεί από τον Οργανισμό Οικονομικής Ανάπτυξης του Maryland (Maryland Economic Development Corporation, MEDCO). H εταιρεία εμπορεύεται διαγνωστικά τεστ για ιούς αιμορραγικού πυρετού (προς 1.600 δολάρια το ένα) και αντιδραστήρια για διαγνωστικά τεστ για ένα συγκεκριμένο ιό αιμορραγικού πυρετού (σε αντίστοιχες τιμές). Τα προϊόντα της πωλούνται σε διάφορους πελάτες ανά τον κόσμο. Μεταξύ των δημοσιευμένων πελατών στην ιστοσελίδα της εταιρείας, βρίσκονται το Κυβερνητικό Νοσοκομείο Kenema στη Σιέρρα Λεόνε, πανεπιστήμια και νοσοκομεία στη Νιγηρία καθώς και πολλά νοσοκομεία στη Δυτική Αφρική. Από το 2015 ως σήμερα η εταιρεία του Garry έχει λάβει από το ΝΙΑD του Fauci χρηματοδοτήσεις ύψους 7,72 εκατομμυρίων δολαρίων (2,4 εκατομμύρια το 2020 και 2021). Τα χρηματοδοτούμενα από το ΝΙΑΙD προγράμματα της το 2021 έχουν προϋπολογισμό 1,2 εκατομμύρια δολάρια.

Από το 1985 ως σήμερα (2021) ήταν βασικός ερευνητής σε 59 προγράμματα που χρηματοδοτήθηκαν από το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ (ΝΙΗ) με συνολικά 42 εκατομμύρια ευρώ. Από αυτά τα 40,4 εκατομμύρια τα έδωσε το Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργιών και Μεταδοτικών Ασθενειών των ΗΠΑ (National Institute of Allergy and Infectious Diseases, NIAID) του Anthony Fauci. Σε 12 από αυτά δούλεψε για το ερευνητικό κέντρο Scripps, για το οποίο δουλεύει ο Andersen. Στην τρέχουσα χρονική περίοδο (Οκτώβριος 2021) συμμετέχει σε τέσσερα ερευνητικά προγράμματα, συνολικού προϋπολογισμού 4,2 εκατομμυρίων δολαρίων. Σημειώνουμε ότι ένα από αυτά είναι το πρόγραμμα που αφορά στα “Κέντρα Έρευνας Νέων Μεταδοτικών Ασθενειών” (Centers for Research in Emerging Infectious Diseases, CREID), το οποίο ίδρυσε ο Fauci τον Αύγουστο του 2021.

Η επιστημονική κριτική στο άρθρο

Στη συνέχεια θα εξετάσουμε τα κυριότερα συμπεράσματα του άρθρου, βασιζόμενοι εν μέρει στην κριτική που τους έχει ασκηθεί από ανεξάρτητους επιστήμονες και ελεύθερα σκεπτόμενους ανθρώπους.

1. Οι μεταλλάξεις στην περιοχή πρόσδεσης υποδοχέα (RBD) του SARS-CoV-2

Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του SARS-CoV-2 που τον κάνουν να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους β κορωνοϊούς είναι η περιοχή πρόσδεσης υποδοχέα (receptor binding domain, RBD) της πρωτεΐνης-ακίδας του. Αυτή η περιοχή είναι κρίσιμη για την ικανότητα ενός ιού να προσβάλλει τα κύτταρα ενός ξενιστή. Στην περίπτωση του SARS-CoV-2 αυτή έχει υποστεί μία σειρά μεταλλάξεων έτσι ώστε να έχει αυξημένη ικανότητα πρόσδεσης στα ανθρώπινα κύτταρα. Μία μελέτη 13 Αμερικανών επιστημόνων έδειξε ότι η ικανότητα αυτή του SARS-CoV-2 ξεπερνά το 99%.

Στο κείμενο του άρθρου των Αndersen et al. αναφέρεται ότι ενώ οι χημικές αναλύσεις δείχνουν ότι ο ιός έχει μεγάλη ικανότητα πρόσδεσης στα ανθρώπινα κύτταρα, “οι υπολογιστικές αναλύσεις προβλέπουν ότι η ικανότητα αυτή δεν είναι η ιδανική”. Στη συνέχεια γίνεται μία υπόθεση η οποία βασίζεται σε μία άλλη υπόθεση: “Είναι πολύ πιθανό[17] η μεγάλη ικανότητα πρόσδεσης της πρωτεΐνης-ακίδας του SARS-CoV-2 στο ACE2 των ανθρώπινων κυττάρων να είναι προϊόν φυσικής επιλογής, γεγονός που επιτρέπει την εμφάνιση (μίας ακίδας) με ακόμα μεγαλύτερη ικανότητα πρόσδεσης” (η πρώτη υπόθεση), οπότε αναμένουμε να προκύψει μία ακόμα μεγαλύτερη ικανότητα πρόσδεσης του στα ανθρώπινα κύτταρα (η δεύτερη υπόθεση). Ενάμισι χρόνο μετά, καμία από τις δύο υποθέσεις δεν έχει επαληθευτεί.

Το μοναδικό αξιόπιστο συμπέρασμα από αυτά που αναφέρονται στην παραπάνω φράση είναι η εξαιρετικά μεγάλη – σε σχέση με πολλούς από τους υπόλοιπους β κορωνοϊούς- ικανότητα του να προσβάλλει τα ανθρώπινα κύτταρα, όπως αυτή είχε διαπιστωθεί σε διάφορες έρευνες (1, 2, 3, 4). Μάλιστα σε μία πρόσφατη έρευνα διαπιστώθηκε ότι ο SARS-CoV-2 μπορεί να προσδένεται στα ανθρώπινα κύτταρα καλύτερα από ότι στα κύτταρα των 14 ειδών ζώων που χρησιμοποιήθηκαν στα πειράματα της έρευνας. Στην ίδια έρευνα[18] διαπιστώθηκε ότι μόνο στον άνθρωπο ο ιός έχει και υψηλό δείκτη μολυσματικότητας και προκαλεί σοβαρή ασθένεια στο 5-10% όσων προσβάλλει. Με άλλα λόγια, η έρευνα απέδειξε ότι είναι ένας ιός εξαιρετικά προσαρμοσμένος για να προσβάλλει τον άνθρωπο.

Από τις δύο πρώτες υποθέσεις του άρθρου των Andersen et al. περνάμε ξαφνικά σε ένα συμπέρασμα που βασίζεται σε αυτές και εκφράζεται με απολυτότητα: “αυτό είναι ένα ισχυρό στοιχείο ότι ο SARS-CoV-2 δεν είναι το αποτέλεσμα ενός σκόπιμου χειρισμού”…

Τι ακριβώς είναι αυτό που προσπαθούν να κάνουν στο σημείο αυτό οι Andersen et. al; Παίρνουν ένα επιχείρημα της άλλης πλευράς (ότι ο ιός έχει εξαιρετικά μεγάλη ικανότητα προσβολής των ανθρώπινων κυττάρων, είναι δηλαδή εκ των προτέρων προσαρμοσμένος σε αυτά) και προσπαθούν να το αντιστρέψουν (λέγοντας ότι τα υπολογιστικά μοντέλα προβλέπουν ότι αυτή δεν είναι τέλεια, επομένως δεν είναι εργαστηριακός).

Για να υποστηρίξουν την υπόθεση τους, οι πέντε ερευνητές παραθέτουν ως παραπομπές δύο μελέτες. Στο άρθρο τους με τίτλο “Tα στοιχεία που υποδηλώνουν ότι ο ιός δεν είναι προϊόν φυσικής εξέλιξης” oι Νορβηγοί επιστήμονες Birger Sørensen, Angus Dalgleish και Andres Susrud, διαπιστώνουν με μία δόση έκπληξης ότι στις δύο μελέτες αυτές όχι μόνο δεν υπάρχουν στοιχεία ή συμπεράσματα που να υποστηρίζουν την (υπο)θεση των πέντε ερευνητών, αλλά και ότι αυτά που διατυπώνονται σε αυτές είναι αντιθετικά σε αυτήν την υπόθεση.

Η πρώτη μελέτη είναι η πρώτη αναφορά-παραπομπή στις περίφημα υπολογιστικά μοντέλα. Η μελέτη αυτή αναφέρει ότι η συγκεκριμένη ικανότητα πρόσδεσης του SARS-CoV-2 στα ανθρώπινα κύτταρα επιβεβαιώνει την ακρίβεια των προβλέψεων ενός συγκεκριμένου υπολογιστικού μοντέλου για τη δομή του ιού. Αυτές όμως οι προβλέψεις βασίζονται σε δεδομένα που έχουν προέλθει από πειράματα “gain–of–function”, δηλαδή εργαστηριακά πειράματα γενετικού χειρισμού ιών, με στόχο την αύξηση της μολυσματικότητας και μεταδοτικότητας τους.

Και η δεύτερη μελέτη, όμως, δεν υποστηρίζει τον ισχυρισμό του άρθρου, καθώς εξετάζει δύο περιπτώσεις στελεχών ιών που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή ενός χιμαιρικού ιού που θα είχε αυξημένη ικανότητα προσβολής των ανθρώπινων κυττάρων.

Οι Νορβηγοί επιστήμονες καταλήγουν ως εξής, σχολιάζοντας την επιλογή αυτών των δύο μελετών για παραπομπές [19]: “Εξαρχής είμαστε επιφυλακτικοί με οποιαδήποτε δημοσίευση έχει τέτοια εξωφρενικά λάθη”.

Στην ενδιαφέρουσα μελέτη των Νορβηγών επιστημόνων περιγράφονται και κάποια άλλα παρόμοια χαρακτηριστικά του ιού που συνηγορούν υπέρ της εργαστηριακής του κατασκευής. Ένα από αυτά, για παράδειγμα, είναι το γεγονός ότι το 78,4% των αμινοξέων της πρωτεΐνης-ακίδας του SARS-CoV-2 έχει πολύ μεγάλη ομοιότητα με αυτά του ανθρώπινου οργανισμού. Σε μία άλλη μελέτη διαπιστώθηκε ότι το χαρακτηριστικό αυτό το έχει ο ιός από την πρώτη του κιόλας απομόνωση. “Αυτό είναι κάτι που δεν είναι συμβατό με τη φυσική εξέλιξη”, σχολιάζουν οι Νορβηγοί επιστήμονες. Στην ίδια μελέτη διαπιστώθηκε ότι όλες οι πρωτεΐνες του (όχι μόνο η πρωτεΐνη-ακίδα) είναι εξαιρετικά προσαρμοσμένες στον ανθρώπινο οργανισμό.

Σε κάποιες άλλες μελέτες (1, 2, 3) διαπιστώθηκε ότι η εξέλιξη του ιού είναι πολύ μικρή από τότε που εμφανίστηκε για πρώτη φορά, σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει στους άλλους ιούς. Ο Jonathan Latham και η Allison Wilson, επιστήμονες, καθηγητές πανεπιστημίου και εκδότες της ιστοσελίδας επιστημονικού περιεχομένου “Independent Science News”, σχολίασαν το γεγονός αυτό λέγοντας ότι “αυτό είναι ένα πάρα πολύ αινιγματικό χαρακτηριστικό για έναν ιό που υποτίθεται ότι έχει μικρή επαφή με τα ανθρώπινα κύτταρα… το γενετικό του άλμα στον άνθρωπο έγινε πριν από την αρχή της πανδημίας” (1, 2, 3).

Απαντώντας στον ισχυρισμό του άρθρου περί μη εργαστηριακής προέλευσης, ο Stuart Newmann, καθηγητής βιολογίας, εκδότης του επιστημονικού περιοδικού “Biological Theory” και ένας από τους συγγραφείς του βιβλίου με τίτλο “Biotech Juggernaut”, παρατηρεί ότι πειράματα γενετικού χειρισμού στις συγκεκριμένες περιοχές-κλειδιά της δομής τους (η περιοχή πρόσδεσης υποδοχέα (RBD) στο ACE2 και το σημείο πρόσδεσης της φουρίνης) διεξάγονται εδώ και δύο δεκαετίες, κυρίως σε εργαστήρια της Κίνας και των ΗΠΑ. Παραθέτει, ως παράδειγμα, μία γνωστή έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2005, στην οποία έγινε γενετικός χειρισμός της περιοχής πρόσδεσης υποδοχέα (RBD) ενός κορωνοϊού SARS και σχολιάζει το γεγονός ότι οι συντάκτες του άρθρου παρέλειψαν να την λάβουν υπ’ όψιν τους: “είναι ακατανόητο το ότι οι συντάκτες του άρθρου δεν αναφέρουν αυτήν την μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο έγκυρο επιστημονικό περιοδικό Science”.

Σε μία ανάρτηση της ιστοσελίδας “Harvard to the Big House”, δίνεται μία απάντηση στον ίδιο ισχυρισμό-υπόθεση του άρθρου, κάνοντας αναφορά στις περιπτώσεις των ιών H5N1 και Η1Ν1. Ο ιοί αυτοί υποβλήθηκαν σε “passaging”, δηλαδή εισήχθησαν αλλεπάλληλες φορές στα κύτταρα μιας σειράς θηλαστικών, τα οποία δεν ήταν ξενιστές τους, έτσι ώστε να προσαρμοστούν σε αυτά και να «μάθουν» να τα προσβάλλουν. Μέσω πειραμάτων γενετικού χειρισμού κατορθώθηκε η πρωτεΐνη-ακίδα τους να αποκτήσει την ικανότητα που έχει ο SARS-CoV-2, δηλαδή να προσδένεται εύκολα στο ACE2 των ανθρώπινων κυττάρων. Με τη διαδικασία αυτή, η οποία δεν αφήνει πίσω της κανένα αποτύπωμα[20], απέκτησαν ένα γονιδίωμα που φαίνεται «φυσικό».

Η ιστοσελίδα σχολιάζει την υπόθεση που γίνεται στο άρθρο ως εξής: “επομένως, έχουμε να κάνουμε είτε με μία έρευνα που έγινε διεκπεραιωτικά (βαριεστημένα) είτε με μία συνειδητή απόκρυψη: Oι συντάκτες (του άρθρου) είτε δεν γνωρίζουν τις μελέτες για αυτούς τους ιούς – οι οποίες αποσιωπήθηκαν κυρίως από τα επιστημονικά media– ή τις αποκρύπτουν σκόπιμα”.

Από την άλλη, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι οι Andersen et. al έχουν κάποιο δίκιο… Δεν λένε ότι η εξαιρετικά μεγάλη και αξιοσημείωτη ικανότητα πρόσδεσης του ιού είναι αποτέλεσμα φυσικής επιλογής. Λένε ότι “είναι πολύ πιθανό η μεγάλη ικανότητα πρόσδεσης της πρωτεΐνης-ακίδας να είναι αποτέλεσμα φυσικής επιλογής” (η υπογράμμιση δική μας).Δηλαδή μπορεί να είναι, μπορεί όμως και να μην είναι… Αν δηλαδή, αυτή η ασυνήθιστη ικανότητα του που τον ξεχωρίζει από πολλούς από τους υπόλοιπους κορωνοϊούς ήταν αρκετά μικρότερη, πόσο πιθανό θα ήταν ο ιός να μην ήταν τεχνητός; Αναρωτιόμαστε πότε άραγε θα ήταν πολύ πιθανό -σύμφωνα με τους καλούς αυτούς επιστήμονες- να ήταν ο ιός τεχνητός. Αν ακολουθήσουμε τον συλλογισμό τους, μόνο αν άγγιζε το ιδανικό, το τέλειο. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, μας λένε, είναι πολύ πιθανό να μην είναι κατασκευασμένος… Δεν μπορεί να είναι «μονά ζυγά δικά τους». Κάτι δεν πάει καλά εδώ με τον συλλογισμό τους.

Η παραδοχή ότι ο ιός θα ήταν τεχνητός μόνο αν η ικανότητα πρόσδεσης του ήταν τέλεια, είναι εντελώς αυθαίρετη. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα χιμαιρικών ιών των οποίων η μολυσματικότητα και μεταδοτικότητα δεν είναι ιδανικές. Τα προϊόντα της έρευνας “gain-of-function”[21] είναι αποτελέσματα πειραματισμών, επομένως τις περισσότερες φορές απέχουν από το «ιδανικό» για διάφορους λόγους. Σε κάποιες περιπτώσεις η έρευνα φτάνει στο σημείο να δώσει τα επιθυμητά (για τους ερευνητές) αποτελέσματα. Επίσης, ένας μολυσματικός παράγοντας που διαρρέει από ένα εργαστήριο στο περιβάλλον σε ένα στάδιο στο οποίο η έρευνα δεν έχει ολοκληρωθεί, δεν θα έχει τις «ιδανικές» ιδιότητες που θα είχε αν διέρρεε (με οποιοδήποτε τρόπο) μετά την ολοκλήρωση της έρευνας.

Δεν είναι το μόνο που δεν πάει καλά με αυτόν τον συλλογισμό. Όταν αρχίζεις το συλλογισμό σου με μία πιθανολογία, δεν μπορείς στην αμέσως επόμενη πρόταση να φτάνεις στο συμπέρασμα ότι “αυτό είναι ένα ισχυρό στοιχείο ότι ο SARS-CoV-2 δεν είναι το αποτέλεσμα ενός σκόπιμου χειρισμού” (η υπογράμμιση δική μας) και σαν γενικό συμπέρασμα να λες με βεβαιότητα ότι “οι αναλύσεις μας δείχνουν ξεκάθαρα ότι ο SARS-CoV-2 δεν είναι ένα εργαστηριακό δημιούργημα ή ένας ιός που έχει υποστεί σκόπιμο γενετικό χειρισμό”. (οι υπογραμμίσεις δικές μας). Το άλμα από την πιθανότητα στη βεβαιότητα έχει ένα κενό, ένα σφάλμα ανακολουθίας, εκτός κι αν στη συνέχεια του κειμένου το κενό αυτό γεφυρώνεται.

Πόσο επιστημονικός μπορεί να είναι λοιπόν αυτός ο λόγος και ο τρόπος σκέψης των Andersen et. al; Aς δούμε τον συλλογισμό τους αντεστραμμένο, ας δούμε δηλαδή τον αντίθετο ισχυρισμό, διατυπωμένο με τον ίδιο τρόπο με τον δικό τους: “Είναι πολύ πιθανό η μεγάλη ικανότητα πρόσδεσης της πρωτεΐνης-ακίδας του SARS-CoV-2 στο ACE2 των ανθρώπινων κυττάρων να μην είναι προϊόν φυσικής επιλογής. Αυτό είναι ένα ισχυρό στοιχείο ότι ο SARS-CoV-2 είναι το αποτέλεσμα ενός σκόπιμου (γενετικού) χειρισμού”. Πώς σας φαίνεται; Τι θα λέγατεαν το διαβάζετε έτσι ακριβώς διατυπωμένο;

Υπάρχει όμως και ένα θέμα με την επίκληση των προβλέψεων κάποιων υπολογιστικών μοντέλων για την εξαγωγή συμπερασμάτων για την προέλευση του ιού. Στο άρθρο υπονοείται ότι αν κάποιος ήθελε να κατασκευάσει έναν τεχνητό κορωνοϊό, θα χρησιμοποιούσε κάποιο από τα μοντέλα που επικαλούνται οι συντάκτες του κειμένου προκειμένου να πετύχει ένα «ιδανικό» αποτέλεσμα. Ο συλλογισμός τους είναι ο εξής: ο SARS-CoV-2 δεν είναι σχεδιασμένος σύμφωνα με τις προβλέψεις αυτών των μοντέλων, επομένως “αυτό είναι ένα ισχυρό στοιχείο ότι δεν είναι το αποτέλεσμα ενός σκόπιμου (γενετικού) χειρισμού”.

Ο Μιχάλης Αντωνίου, καθηγητής μοριακής γενετικής στην Ιατρική Σχολή του King’s College στο Λονδίνο, είναι ένας από τους πολλούς επιστήμονες που βρίσκουν προβληματική την επίκληση τέτοιων μοντέλων στην περίπτωση αυτή, αφού το ποια θα είναι η εξέλιξη ενός ιού σε πραγματικές συνθήκες δεν μπορεί να προβλεφθεί από κανένα πρόγραμμα στον υπολογιστή: “το σύνθετο περιβάλλον ενός ζωντανού οργανισμού μπορεί να επιδράσει στην αποτελεσματικότητα με την οποία η πρωτεΐνη-ακίδα ενός κορωνοϊού βρίσκει τον υποδοχέα ACE2 και προσδένεται σε αυτόν. Μία RBD που έχει επιλεχθεί μέσω ενός πειραματικού συστήματος πιο ρεαλιστικού και πιο κοντινού στα δεδομένα του πραγματικού κόσμου, θα είναι το ίδιο ή και περισσότερο «ιδανική» για πρόσδεση στον υποδοχέα ACE2 από μία RBD που (έχει προβλεφθεί ότι ) είναι «ιδανική» από κάποιο μοντέλο στον υπολογιστή”. Επίσης σημειώνει ότι “θα πρέπει να αποδείξεις ότι η πρόβλεψη του προγράμματος του υπολογιστή που χρησιμοποίησες είναι σωστή, με απευθείας πειραματισμό σε έναν ζωντανό οργανισμό. Στην περίπτωση αυτής της υπόθεσης (που γίνεται στο άρθρο) αυτό δεν έχει γίνει, επομένως αυτή παραμένει αναπόδεικτη”.

Κατά συνέπεια, θεωρεί ότι “το γεγονός ότι ο SARS–CoV-2 δεν έχει την ίδια σειρά αμινοξέων με αυτήν κάποιων προγραμμάτων υπολογιστών, σε καμία περίπτωση δεν αποκλείει την πιθανότητα να είναι κατασκευασμένος εργαστηριακά”.

Η ιστοσελίδα GMWATCH κάνει έναν διαφορετικό παραλληλισμό: “κατ’ αναλογία, μπορούμε να εξισώσουμε την «έρευνα» του Andersen και των συναδέλφων του πάνω στην προέλευση του SARS–CoV-2 με μία έρευνα της αστυνομίας σε έναν θάνατο που έγινε με ύποπτο τρόπο και που είτε είναι δολοφονία είτε οφείλεται σε φυσικά αίτια. Αυτό που έκαναν ο Andersen και οι συνάδελφοί του ισοδυναμεί με το να ερευνήσει η αστυνομία το πτώμα και τον τόπο του εγκλήματος έχοντας σχεδιάσει στον υπολογιστή ένα προφίλ του δολοφόνου (στην περίπτωση που ήταν φόνος), κατόπιν να αποδεσμεύσει έναν βασικό ύποπτο επειδή δεν ταίριαζε στο προφίλ αυτό, και τέλος να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο θάνατος οφείλεται σε φυσικά αίτια”.

2. Η θέση διάσπασης της φουρίνης

Ένα ακόμα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του SARS-CoV-2, που τον κάνει πιο μολυσματικό και μεταδοτικό, είναι η απόκτηση μίας θέσης διάσπασης της φουρίνης στο σημείο ένωσης των υποπεριοχών S1 και S2 της πρωτεΐνης-ακίδας του.

Οι Andersen et al.ισχυρίζονται ότι “η απόκτηση τόσο του πολυβασικού σημείου διάσπασης όσο και των Ο-γλυκανών συνηγορεί επίσης ενάντια στα σενάρια της εργαστηριακής προέλευσης”. Το επιχείρημα τους είναι ότι αυτή η απόκτηση προϋποθέτει παρατεταμένη κυτταρική καλλιέργεια ή “passage”, γεγονός, που, σύμφωνα με αυτούς, “θα απαιτούσε να έχει γίνει εκ των προτέρων απομόνωση ενός προγονικού ιού (του SARS–CoV-2) με πολύ μεγάλη συγγένεια με αυτόν. Όμως, δεν έχει περιγραφεί μέχρι τώρα μία τέτοια εργασία”.

Tέλος, καταλήγουν στην αγαπημένη τους πιθανολογία: “η δημιουργία των προβλεπόμενων 0-γλυκανών είναι επίσης μη πιθανό (“unlikely”) να έχει συμβεί με την τεχνική του passage σε κυτταρικές καλλιέργειες, καθώς τα χαρακτηριστικά αυτά υποδηλώνουν την συμμετοχή ενός ανοσοποιητικού συστήματος”.

Η Rossana Segreto και ο Yuri Deigin είναι δύο από τους πολλούς επιστήμονες που δεν συμφωνούν με τους ισχυρισμούς τους. Στο άρθρο τους με τίτλο “Η γενετική δομή του SARS‐CoV‐2 δεν αποκλείει την εργαστηριακή του προέλευση” γίνεται αναφορά σε έρευνες στις οποίες χρησιμοποιήθηκαν μέθοδοι ένθεσης ενός πολυβασικού σημείου διάσπασης σε μολυσματικούς κορωνοϊούς βρογχίτιδας, με αποτέλεσμα την αύξηση της παθογονικότητας των ιών αυτών.

Στο ίδιο άρθρο σημειώνουν ότι υπάρχουν μελέτες που αποδεικνύουν ότι οι Ο-γλυκάνες “θα μπορούσαν να προστεθούν στο εργαστήριο μέσω στοχευμένης μεταλλαξιγένεσης στο σημείο (διάσπασης)ή θα μπορούσαν να προκύψουν κατά την πορεία πειραμάτων in vivo σε ποντίκια BLT-L που έχουν μεταμοσχευμένους ανθρώπινους πνεύμονες και αυτόλογο ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημαή σε ποντίκια που εκφράζουν τον υποδοχέα ACE2 των ανθρωπίνων κυττάρων”.Αναφέρουν, επίσης, περιπτώσεις πειραμάτων που βασίστηκαν σε άμεσο εμβολιασμό ιών σε θηλάζοντα ποντίκια. Όπως περιγράφουν λεπτομερώς σε μία μελέτη τους οι Sirotkin and Sirotkin,εξανθρωπισμένα ποντίκια και άλλα ζώα με παρόμοια δομή ACE2 έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν σε πειράματα κυτταρικών καλλιεργειών, οι οποίες, σύμφωνα με τα συμπεράσματα της μελέτης αυτής, θα μπορούσαν να έχουν δημιουργήσει την τέλεια προσαρμογή της περιοχής πρόσδεσης υποδοχέα (RBD) κάποιων ιών στο ACE2 των ανθρώπινων κυττάρων.

Σχετικά με τη θέση διάσπασης της φουρίνης, οι Andersen et al.αναφέρουν αρχικά ότι “οι επιπτώσεις της ύπαρξης πολυβασικής θέσης διάσπασης της φουρίνης στον SARS‐CoV‐2 είναι άγνωστες”. Αμέσως μετά γράφουν ότι πειράματα έχουν δείξει ότι “βελτιώνει την ενδοκυτταρική διάχυση του ιού, χωρίς να επιδρά στην είσοδο του στα κύτταρα”. Στη συνέχεια αναφέρουν ότι δίνει στους ιούς MERS-CoV των νυχτερίδων την ικανότητα να προσβάλλουν τα ανθρώπινα κύτταρα και ότι οι ιοί της γρίπης των πτηνών μπορούν να αποκτήσουν  θέση διάσπασης της φουρίνηςμέσω τηςτεχνικής “passage”, δηλαδή μέσω του γενετικού τους χειρισμού.

Στο άρθρο των Segreto και Deigin διαβάζουμε σχετικά :“Νέες μελέτες που έχουν γίνει από διάφορες επιστημονικές ομάδες έχουν ταυτίσει αυτή τη θέση ενεργοποίησης ως αυτή που πιθανώς προσδίδει στον ιό την ικανότητα να μεταδίδεται αποτελεσματικά στον ανθρώπινο πληθυσμό και να προσβάλλει πολλά όργανα του ανθρώπινου σώματος”. Επίσης, αναφέρουν μία μελέτη η οποία έχει υποδείξει ότι αυτή η θέση ευθύνεται για την ικανότητα διάδοσης του ιού σε διαφορετικούς ξενιστές.

Ο Stuart Newmann σημείωσε ότι σε μία από τις παραπομπές του ίδιου του άρθρου των Andersen et al. -στο οποίο υποστηρίζεται η φυσική προέλευση της θέσης διάσπασης της φουρίνης- περιγράφεται η εργαστηριακή της ένθεση σε έναν παρόμοιο κορωνοϊό.

O Νewmann πιστεύει ότι κάποια από τα δομικά στοιχεία του SARS-CoV-2 είχαν κατασκευαστεί στο εργαστήριο με γενετικό χειρισμό, πριν αυτός φτάσει να προσβάλλει τον ανθρώπινο πληθυσμό, και ότι είναι πολύ πιθανό ο ιός να υπήρχε στο “stock” κάποιου εργαστηρίου, έχοντας προηγουμένως υποστεί γενετικό χειρισμό. Διευκρινίζει ότι δεν πιστεύει ότι τα στοιχεία αυτά του ιού είχαν εισαχθεί σκόπιμα στον ιό για να αυξήσουν την παθογένεια του. Όπως και να’ χει, έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι τα πειράματα γενετικού χειρισμού ιών για οποιοδήποτε λόγο και να γίνονται, είναι άκρως επικίνδυνα για τον ανθρώπινο πληθυσμό.

Στις 22 Φεβρουαρίου 2020 ο Fang Chi-tai, καθηγητής στο κρατικό πανεπιστήμιο της Taiwan, είχε δώσει μία διάλεξη στην οποία έκανε την παρατήρηση ότι η θέση πρόσδεσης της φουρίνης στον SARS-CoV-2 είναι ασυνήθιστη (“anomalous”). “Είναι απίθανο τα τέσσερα αμινοξέα (R–R–A–R) να έχουν προστεθεί με φυσικό τρόπο· οι φυσικές μεταλλάξεις είναι μικρότερης κλίμακας και γίνονται με τυχαίο τρόπο”, είπε στη διάλεξη αυτή, προσθέτοντας ότι είναι πιθανό τα αμινοξέα αυτά να έχουν προστεθεί εργαστηριακά. Το στοιχείο αυτό δεν εξετάστηκε στην μελέτη των Andersen et al.

Πιο πάνω εξετάσαμε τις απόψεις που αναλύονται στο άρθρο σχετικά με την ιδιαιτερότητα δύο βασικών χαρακτηριστικών του SARS-CoV-2: την περιοχή πρόσδεσης υποδοχέα (RBD) και την θέση διάσπασης της φουρίνης του SARS-CoV-2. Οι Andersen et al. παρέλειψαν να αναφέρουν ότι ο ιός απέκτησε αυτά τα δύο χαρακτηριστικά σχεδόν ταυτόχρονα, γεγονός που αδυνατίζει αισθητά το επιχείρημα περί φυσικής προέλευσης του. Τους το υπενθυμίζουν οι Segreto και Deigin: “η ταυτόχρονη απόκτηση από τον SARS‐CoV‐2 αυτών των δύο χαρακτηριστικών είναι λιγότερο πιθανό να είναι φυσική (από εργαστηριακή) ή να έχει προκληθεί μόνο από κυτταρικές καλλιέργειες”.  

3. Η υπόθεση της φυσικής προέλευσης του ιού

Οι υπογράφοντες το άρθρο ισχυρίζονται ότι “αν ο SARS–CoV-2 είχε υποστεί γενετικό χειρισμό, πιθανώς θα είχε χρησιμοποιηθεί κάποια από τις διάφορες μεθόδους αντίστροφης γενετικής που είναι διαθέσιμες για τους β κορωνοϊούς. Ωστόσο, τα γενετικά δεδομένα δείχνουν πέρα από κάθε αμφιβολία ότι ο SARS-CoV-2 δεν έχει προέλθει από τη μοριακή δομή κανενός από τους κορωνοϊούς που είχαν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν”.

Και εδώ έχουμε ένα λογικό άλμα: από το “πιθανώς” της πρώτης διαπίστωσης φτάνουμε στο “πέρα από κάθε αμφιβολία” της δεύτερης. Μεταξύ των δύο διαπιστώσεων-συμπερασμάτων υπάρχει ένα χάσμα. Αυτό είναι ότι ο ιός θα μπορούσε να έχει προέλθει εργαστηριακά με τη χρήση κάποιων άλλων – ευρέως χρησιμοποιούμενων και συνεπώς γνωστών στους ερευνητές- μεθόδων, οι οποίες, κατά έναν περίεργο τρόπο, δεν αναφέρονται καθόλου στο άρθρο.

O Μιχάλης Αντωνίου διάβασε το άρθρο και έστειλε στο Nature ένα σχόλιο με τίτλο “O SARS-CoV-2 θα μπορούσε να έχει δημιουργηθεί σε εργαστήριο με χειρισμό”. Στο σχόλιο ανέφερε ότι τα δεδομένα που παραθέτονται στο άρθρο δεν αποκλείουν την πιθανότητα ο ιός να έχει δημιουργηθεί εργαστηριακά με μία άλλη μέθοδο, αυτήν της κατευθυνόμενης εξέλιξης. Εξηγεί επίσης ότι η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται συχνά για να επιλεγούν πρωτεΐνες-ακίδες με μεγάλη ικανότητα μολυσματικότητας των ανθρώπινων κυττάρων. Αυτό το στοιχείο δεν μπορεί να μην το γνώριζαν πέντε επιστήμονες που ασχολούνται τόσα χρόνια με αυτού του είδους τα πειράματα. Επίσης, αναφέρει ότι για τη χρήση αυτής ακριβώς της μεθόδου σε ένζυμα, τρεις ερευνητές τιμήθηκαν με το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής το 2018, γεγονός που θα πρέπει επίσης να θυμούνται οι πέντε υπογράφοντες το άρθρο.

Το Nature αρνήθηκε να δημοσιεύσει το σχόλιο του Αντωνίου με την αιτιολογία ότι “δεν έχουμε την αίσθηση ότι (το σχόλιο) προάγει την κατανόηση του άρθρου ή αποσαφηνίζει κάτι που συνεισφέρει στην κατανόηση του”!  

Τι ακριβώς συμβαίνει εδώ; Οι υπογράφοντες το άρθρο κατέληξαν σε ένα συμπέρασμα για ένα σημαντικό θέμα που ενδιαφέρει το κοινό, μη λαμβάνοντας υπ’ όψιν τους ένα στοιχείο, το οποίο σίγουρα γνώριζαν. Ένας άλλος επιστήμονας το επισημαίνει, συμβάλλοντας στην σφαιρική ενημέρωση των αναγνωστών. Η ιστοσελίδα που δημοσίευσε το άρθρο αρνείται να το δημοσιεύσει. Αν όμως οι αναγνώστες του άρθρου γνώριζαν το στοιχείο που η ιστοσελίδα αρνήθηκε να δημοσιεύσει, θα ήταν σε θέση να αξιολογήσουν καλύτερα και το συμπέρασμα που έβγαλαν οι ερευνητές, και το άρθρο, και τους ίδιους τους ερευνητές, αλλά και για όσους αναπαράγουν τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξαν, παρουσιάζοντας τα ως «ατράνταχτα».

Το περιστατικό της λογοκρισίας-αποσιώπησης του σχολίου του Μιχάλη Αντωνίου από το Nature δείχνει με τον πιο ανάγλυφο τρόπο με ποιες μεθοδεύσεις επιχειρείται –σε πρώτο βαθμό– να επιβληθεί η κυρίαρχη επιστημονική άποψη και να παγιωθεί στο συλλογικό ασυνείδητο ως η μόνη έγκυρη και αξιόπιστη. «Επιστήμονες» και «επιστημονικές ιστοσελίδες» την παράγουν-κατασκευάζουν, αποσιωπώντας οποιαδήποτε άλλη άποψη δεν είναι συμβατή με τα συμφέροντα τους και κυρίως με αυτά των αφεντικών τους. Σε δεύτερο βαθμό, η άποψη αυτή θα διαχυθεί στην κοινωνία από τα πολυπλόκαμα μέσα μαζικής προπαγάνδας, με μία επαναλαμβανόμενη πλύση εγκεφάλου, παρουσιαζόμενη ως θέσφατο: «η άποψη των επιστημόνων» ή «η φωνή της επιστήμης». Σε τρίτο βαθμό, η διάχυση διευρύνεται, όταν πάρουν τη σκυτάλη της προπαγάνδας οι ίδιοι οι τελικοί της αποδέκτες, αναπαράγοντας την άκριτα: «εμείς πιστεύουμε αυτά που λέει η επιστήμη».

Όταν σε μία συνέντευξη ζητήθηκε από τον Αντωνίου να σχολιάσει το γεγονός ότι οι υπογράφοντες το άρθρο παρέλειψαν να συμπεριλάβουν στο συλλογισμό τους την ύπαρξη κάποιων μεθόδων γενετικού χειρισμού ιών όπως αυτήν που ανέφερε αυτός στο σχόλιο του, αυτός απάντησε: “αυτό δείχνει ότι τα συμπεράσματα των συντακτών του άρθρου σχετικά με το αν θα μπορούσε να έχει χρησιμοποιηθεί γενετικός χειρισμός δεν έλαβαν υπ’ όψιν τους όλα τα διαθέσιμα δεδομένα”.

Τον Μάιο του 2020 ο Richard Ebright μας υπενθύμισε ότι το 2017 κάποιοι επιστήμονες του Ινστιτούτου Ιολογίας της Wuhan (μεταξύ των οποίων η επικεφαλής του, η Shi Zhengli) είχαν δημοσιεύσει μία μελέτη πάνω στη μολυσματικότητα τεσσάρων χιμαιρικών ιών, στους οποίους είχε αναμιχθεί γενετικό υλικό από διάφορους κορωνοϊούς που ομοιάζουν στον SARS, με σκοπό την αποτελεσματικότερη προσβολή των ανθρώπινων κυττάρων από αυτούς. Στα πειράματα τους χρησιμοποιήθηκε μία μέθοδος (“seamless ligation”) η οποία δεν αφήνει ίχνη του γενετικού χειρισμού που έχει πραγματοποιηθεί.

Δεν μπορεί κανείς από τους πέντε ερευνητές να μην είχε διαβάσει κάτι γι’ αυτήν την τόσο γνωστή στις ΗΠΑ μελέτη: Η έρευνα της Wuhan χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργιών και Μεταδοτικών Ασθενειών των ΗΠΑ (National Institute of Allergy and Infectious Diseases, ΝΑΙD), στο οποίο επικεφαλής είναι ο Anthony Fauci, μέσω της EcoHealth Alliance του Peter Daszak. Τα δύο αυτά πρόσωπα-κλειδιά του ερευνητικού προγράμματος ανήκουν στο στενό τους περιβάλλον.

Ακόμα και να μην γνώριζαν τίποτα από τα προαναφερθέντα, δεν μπορεί να μην γνώριζαν τις έρευνες του Ralph Baric, του «πατριάρχη» της έρευνας “gain-of-function”, και ενός από τους επιστήμονες που έχουν χρησιμοποιήσει κατά κόρον τεχνικές γενετικού χειρισμού ιών που δεν αφήνουν ίχνη πίσω τους, δηλαδή δεν επιτρέπουν τον εντοπισμό του γενετικού αυτού χειρισμού. Γι’ αυτό ονομάστηκαν «αόρατες» (“no-see-um”) από τον ίδιο τον Baric. Μάλιστα, τo 2006 o Βaric και άλλοι δύο επιστήμονες πατένταραν μία από αυτές τις μεθόδους.

Τα παραδείγματα είναι πολλά. Θα αναφέρουμε ένα ακόμα από αυτά: Σε μία πρόσφατη μελέτη τους με τίτλο “Η γενετική δομή του SARS‐CoV‐2 δεν αποκλείει την εργαστηριακή του προέλευση” η Rossana Segreto και ο Yuri Deigin έκαναν μία αναφορά στη μέθοδο που ανέφερε ο Μιχάλης Αντωνίου, σε ένα μέρος του άρθρου τους στο οποίο σχολίαζαν μερικά σημεία εκείνου των Andersen et.al.: “Τόσο η θέση διάσπασης όσο και η συγκεκριμένη περιοχή πρόσδεσης υποδοχέα (RBD) (των κορωνοϊών που προέρχονται από τις νυχτερίδες και που αρχικά δεν ήταν ικανοί να προσδεθούν σε ανθρώπινους υποδοχείς) θα μπορούσαν να προκύψουν από κατευθυνόμενη μεταλλαξιγένεση, μία διαδικασία που δεν αφήνει σημάδια πίσω της”.

Η ίδια μελέτη παραπέμπει σε μία άλλη, προκειμένου να τεκμηριώσει την εξής διαπίστωση: “Ο γενετικός χειρισμός του SARS‐CoV‐2 θα μπορούσε να έχει γίνει σε οποιοδήποτε εργαστήριο του κόσμου το οποίο θα είχε πρόσβαση στην αλληλουχία της μοριακής δομής (του ιού) και τον κατάλληλο εξοπλισμό, και δεν θα άφηνε κανένα ίχνος πίσω του. Οι σύγχρονες τεχνολογίες που βασίζονται σε συνθετικές γενετικές πλατφόρμες επιτρέπουν την αναδημιουργία ιών από τη γονιδιωματική τους αλληλουχία, χωρίς να απαιτείται κάποιο φυσικό απομόνωμα”. Κάποιος από τους πέντε υπογράφοντες το άρθρο θα πρέπει να είχε διαβάσει τη μελέτη των Segretto και Deigin στα αγγλικά.

Τέλος, και ο ερευνητής και καθηγητής βιοπληροφορικής Jacques Van Helden καταρρίπτει τον ισχυρισμό των Andersen et al. ότι «o SARS-CoV-2 δεν έχει προέλθει από τη μοριακή δομή κανενός από τους κορωνοϊούς που είχαν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν”. Σε μία παρουσίαση του ανέλυσε ότι οι εργαστηριακοί ιοί μπορούν να είναι διαφορετικοί από οποιονδήποτε γνωστό ιό. Πρόκειται για μία βασική γνώση ιολογίας, που κατέχουν όσοι ασχολούνται με πειράματα δημιουργίας εργαστηριακών ιών.

Όμως και στην περίπτωση αυτή οι Andersen et.al έχουν κάποιο δίκιο… Δεν έγραψαν ότι είχε χρησιμοποιηθεί κάποια μέθοδος αντίστροφης γενετικής που θα άφηνε ίχνη. Έγραψαν ότι πιθανώς να είχε χρησιμοποιηθεί κάποια από αυτές.Δηλαδή,σύμφωνα με τη διατύπωση τους,μπορεί να είχε χρησιμοποιηθεί κάποια άλλη μέθοδος, εκτός αυτών. Στην περίπτωση αυτή, όμως, το δεύτερο συμπέρασμα τους ότι ο ιός δεν μπορεί να έχει προέλθει με γενετικό χειρισμό δεν ισχύει, ειδικά αν αυτή η άλλη μέθοδος δεν αφήνει ίχνη πίσω της.  

Είναι αξιοσημείωτο πως το άρθρο δεν απορρίπτει την πιθανότητα οι μεταλλαγές του ιού να μην είναι φυσικές: “Θεωρητικά, είναι πιθανό οι μεταλλαγές της RBD του SARS–CoV-2 να οφείλονται σε προσαρμογή κατά την αναπαραγωγή του σε κυτταροκαλλιέργειες, όπως έχει παρατηρηθεί σε μελέτες των κορωνοϊών SARS”. Στη συνέχεια η πιθανότητα αυτή απορρίπτεται γιατί αξιολογείται αυθαίρετα ως λιγότερη πιθανή σε σύγκριση με την πιθανότητα να είναι φυσικές, λόγω του ότι “έχει βρεθεί ότι κάποιοι κορωνοϊοί SARS των παγκολίνων έχουν παρόμοια RBD (με αυτή του SARS–CoV-2)”. Αμέσως πιο κάτω θα εξετάσουμε πόσο βάσιμη είναι η υπόθεση περί παγκολίνων.

4. Ο ανύπαρκτος ενδιάμεσος ξενιστής

Ένα από τα προαπαιτούμενα της φυσικής προέλευσης του ιού είναι η ύπαρξη τουλάχιστον ενός ενδιάμεσου ξενιστή. Περίπου δύο χρόνια μετά το ξέσπασμα της πανδημίας αυτός ο ενδιάμεσος ξενιστής δεν έχει βρεθεί. Το γεγονός αυτό έχει στεναχωρήσει αλλά δεν έχει πτοήσει τους κατασκευαστές και υπερασπιστές του αφηγήματος της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2. Τους έχει στεναχωρήσει γιατί το αφήγημα τους είναι διάτρητο και επομένως δεν επιτελεί τον σκοπό για τον οποίο κατασκευάστηκε. Δεν τους πτοεί όμως, αφού επιδίδονται σε εικασίες κάθε είδους. Μάλιστα μερικοί επιχειρούν απεγνωσμένα να μετατρέψουν τις εικασίες αυτές σε ενδείξεις ή και αποδείξεις, φλερτάροντας επικίνδυνα με την γραφικότητα, αν όχι με την ηλιθιότητα.

Η εικασία των Andersen et al. σχετίζεται με τους παγκολίνους και συγκεκριμένα με αυτούς από τη Μαλαισία που εισήχθησαν παράνομα στην επαρχία Guangdong της Κίνας. Σύμφωνα με όσα πίστευαν τότε οι υπογράφοντες το άρθρο, οι παγκολίνοι αυτοί προσβάλλονται από κορωνοϊούς, μερικοί από τους οποίους έχουν ομοιότητες με τον SARS-CoV-2. Από αυτήν την διαπίστωση οι υπογράφοντες του άρθρου κάνουν ένα λογικό άλμα: “η RBD μερικών από τους κορωνοϊούς των παγκολίνων έχει μεγάλες ομοιότητες με αυτήν του SARS-CoV-2. Αυτό δείχνει ξεκάθαρα ότι η βελτιστοποίηση της πρωτεΐνης-ακίδας του SARS-CoV-2 για να μπορεί να προσδένεται στο ανθρώπινο ACE2 είναι αποτέλεσμα φυσικής επιλογής” … Αυτό σημαίνει άρτια επιστημονική τεκμηρίωση, βασισμένη σε ορθολογικά επιχειρήματα…

Αμέσως πιο κάτω προσπερνούν με ευκολία το γεγονός ότι οι κορωνοϊοί αυτοί δεν έχουν πολυβασικό σημείο πρόσδεσης, όπως ο SARS-CoV-2 και το ότι δεν υπάρχει ενδιάμεσος ξενιστής: “υπάρχουν πολύ λίγα δείγματα από την μεγάλη ποικιλία κορωνοϊών των νυχτερίδων και άλλων ειδών”. Αμέσως μετά, συνεχίζουν απτόητοι την εικοτολογία σχετικά με αυτόν -τον πολυπόθητο και δυστυχώς γι’ αυτούς ανύπαρκτο- ενδιάμεσο ξενιστή: “για να αποκτήσει ένας προγονικός ιός και την πολυβασική θέση διάσπασης και τις απαραίτητες μεταλλάξεις στην πρωτεΐνη-ακίδα για να μπορεί να προσδένεται στο ανθρώπινο ACE2, ένας ζωικός ξενιστής (του) θα πρέπει πιθανώς να έχει μεγάλη πληθυσμιακή πυκνότητα (έτσι ώστε να μπορεί να προχωρήσει σε ικανοποιητικό βαθμό η φυσική επιλογή) και ένα γονίδιο που να κωδικοποιεί το ACE2, το οποίο να είναι παρόμοιο του αντιστοίχου του ανθρώπου”.

Επειδή λοιπόν δεν βρίσκουν έναν ενδιάμεσο ξενιστή, κάνουν μία άλλη υπόθεση με μια ακόμα μεγαλύτερη δόση πολλαπλής πιθανολογίας: “είναι πιθανό ένας προγονικός ιός του SARS-CoV-2 να μεταπήδησε στον άνθρωπο, αποκτώντας τα γονιδιακά χαρακτηριστικά που περιγράφηκαν πιο πάνω μέσω της προσαρμογής του (στον άνθρωπο) κατά τη διάρκεια της μετάδοσης από άνθρωπο σε άνθρωπο, η οποία δεν έχει εντοπιστεί”. (οι υπογραμμίσεις δικές μας).

Πρόσφατες μελέτες (1, 2) που πραγματοποιήθηκαν τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 2020 απέδειξαν ότι οι παγκολίνοι της Μαλαισίας που εισήχθησαν στην Κίνα δεν είναι ξενιστές κορωνοϊών, οπότε η αλληλουχία υποθέσεων των Andersen et al. σταματά στην αρχή της. Ακόμα και κάποιοι από αυτούς να ήταν, θα πρέπει να εξηγηθεί από τους συντάκτες του άρθρου πως άρχισε η πανδημία στη Wuhan, η οποία απέχει από την Guangdong πάνω από 1.000 χιλιόμετρα.

Στο άρθρο αναζητείται ο ενδιάμεσος ξενιστής στην αγορά Huanan της Wuhan: “καθώς πολλά πρώιμα κρούσματα COVID-19 συνδέθηκαν με τη αγορά Huanan της Wuhan, είναι πιθανό ότι κάποιο ζώο-ξενιστής ήταν παρόν στο σημείο αυτό”. Και αυτή η πιθανολογία σταματά εν τη γενέσει της. Τον Μάιο του 2020 αποκλείστηκε το ενδεχόμενο η αρχή της πανδημίας να είναι η αγορά της Wuhan (1, 2).

Επίσης, στο άρθρο γίνεται μία ακόμα υπόθεση, “είναι πιθανό ότι οι νυχτερίδες[24] να ήταν ο φυσικός ξενιστής του προγονικού ιού του SARS–CoV-2”. Σε μία μελέτη που δημοσιεύτηκε τον Μάιο του 2020 διαπιστώθηκε ότι ο SARS-CoV-2 δεν μπορεί να αναπαραχθεί στο νεφρό ή στους πνεύμονες των νυχτερίδων του είδους Rhinolophus sinicus. Από αυτό το γεγονός συμπεραίνεται ότι ο ιός δεν μπορεί να είναι το αποτέλεσμα ενός πρόσφατου γενετικού άλματος (“spillover”).

Το άρθρο κρατά τα προσχήματα και κάνει μία σύντομη αναφορά στην πιθανότητα της εργαστηριακής διαρροής, αλλά την προσπερνά γρήγορα. Οι πέντε υπογράφοντες το άρθρο παραδέχονται ότι πειράματα γενετικού χειρισμού ιών γίνονται εδώ και πολλά χρόνια σε όλον τον κόσμο, σε εργαστήρια με βαθμό ασφαλείας BSL-2. Τις πολυάριθμες διαρροές επικίνδυνου γενετικού υλικού από αυτά τις ονομάζουν “στιγμές”: “έχουν καταγραφεί στιγμές εργαστηριακών διαρροών κορωνοϊών SARS”. Όταν κάποιος έχει το θράσος να αποκαλεί “στιγμές” τις δεκάδες γνωστές διαρροές ιών και άλλων παθογόνων, που έχουν προκαλέσει επιδημίες και έχουν καταστρέψει ή στερήσει εκατομμύρια ζωές σε όλον τον πλανήτη[25], τότε είναι ένας αδίστακτος παραχαράκτης της πραγματικότητας. Αν δε, συμμετέχει και ο ίδιος στο πολύ βρώμικο και επικίνδυνο παιχνίδι των πειραμάτων εργαστηριακής κατασκευής χιμαιρικών ιών, τότε είναι συνένοχος στο διαρκές έγκλημα που συντελείται εδώ και δύο τουλάχιστον δύο δεκαετίες και που κορυφώθηκε με την πρόσφατη πανδημία. Ως τέτοιος πρέπει αν κριθεί, όσους επιστημονικούς μανδύες και να φοράει.

Τα προβλήματα είναι πια πολλά (και) γι’ αυτόν τον πυλώνα του αφηγήματος της φυσικής προέλευσης του SARS–CoV-2.Το γεγονός ότι και αυτός καταρρέει αργά αλλά σταθερά έχει αφήσει έκθετους όσους ανέλαβαν την κατασκευή του αλλά και αυτούς τους μηχανισμούς που ανέλαβαν την διάδοση-προπαγάνδιση του. Γι’ αυτούς τους τελευταίους θα γράψουμε μερικά πράγματα στο τρίτο μέρος του αφιερώματος.

---

[1] Διαπλεκόμενος Βρετανός επιστήμονας, διευθυντής του χρηματοδοτικού οργανισμού Wellcome Trust με έδρα το Λονδίνο (με ίδια κεφάλαια 29,1 δισεκατομμύρια λίρες) και μέλος της Συμβουλευτικής Επιστημονικής Επιτροπής της Μεγάλης Βρετανίας για Καταστάσεις Εκτάκτου Ανάγκης. Έχει στενές σχέσεις με Κινέζους καθεστωτικούς επιστήμονες, μεταξύ των οποίων ο George Gao και η Shi Zhengli. Είναι ένας από τους υπογράφοντες την ανοιχτή επιστολή που «έστησε» ο Peter Daszak λίγες μέρες μετά. Ο Farrar και ο Fauci είναι μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Επιτροπής Παρακολούθησης της Παγκόσμιας Ετοιμότητας (Global Preparedness Monitoring Board, GPMB), η οποία ανήκει στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και στην Παγκόσμια Τράπεζα.

[2] Στο email αναφέρει με τα μικρά τους ονόματα τους Edward Holmes, Robert Garry και Michael Farzan. Οι δύο πρώτοι εμφανίζονται ως συνυπογράφοντες το άρθρο του Andersen με το οποίο θα ασχοληθούμε αναλυτικά στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος στην κατασκευή και κατάρρευση του αφηγήματος της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2.

[3] Όπως ακριβώς είχε ζητήσει ο Farrar να γίνει η τηλεδιάσκεψη σε ένα email που έστειλε στους συμμετέχοντες σε αυτήν. Κρατήθηκε μυστική μέχρι τα μέσα του 2021, οπότε δημοσιεύτηκαν μερικά από τα emails που ανταλλάχθηκαν πριν από αυτήν.

[4] Θεωρητικά είναι προϊστάμενος του Fauci. 

[5] Πρώην ανώτερο στέλεχος και μέτοχος του φαρμακευτικού κολοσσού GlaxoSmithKline και νυν ανώτερος επιστημονικός σύμβουλος της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου.

[6] Ένας από τους υπογράφοντες την ανοιχτή επιστολή που δημοσιεύτηκε στο Lancet.

[7] Από τους πρωτεργάτες των πειραμάτων εργαστηριακής κατασκευής χιμαιρικών ιών.

[8] Οι δύο τελευταίοι είναι δύο από τους πέντε διαπλεκόμενους επιστήμονες που υπογράφουν το άρθρο “Τhe proximal origins of SARS-CoV-2”, που θα εξετάσουμε πιο κάτω.

[9] Στο πρωτότυπο κείμενο “Ferrets Committee”. Ο όρος αυτός χρησιμοποιείται ανεπίσημα στις ΗΠΑ για αυτές τις επιτροπές.

[10] Τον Σεπτέμβριο του 2019 η GPMB δημοσίευσε μία έκθεση, στην οποία ανέφερε ότι “ο πλανήτης δεν είναι προετοιμασμένος για μία πανδημία που θα έχει προκληθεί από έναν γρήγορα αερομεταφερόμενο ιό που θα μπορούσε να σκοτώσει μέχρι 80 εκατομμύρια ανθρώπους, να αναστατώσει τις οικονομίες και να προκαλέσει κοινωνικό χάος”.

[11] Ένα άλλο μέλος του διοικητικού συμβουλίου της GPMB είναι ο Κινέζος ιολόγος George Fu Gao, γενικός διευθυντής του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών της Κίνας. Ο Gao διατηρεί καλές σχέσεις με τη Wuhan και το εργαστήριο του Galveston (1, 2), το οποίο αυτοπαρουσιάζεται ως “κατασκευασμένο με επιχορήγηση του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Μεταδοτικών Ασθενειών (NIAID)”, του οποίου επικεφαλής είναι ο Fauci. Είπατε κάτι για διαπλοκή;

[12] Επειδή το άρθρο έχει «κατέβει» από την ιστοσελίδα, μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.

[13] Ο δεύτερος λόγος αυτής της άμεσης καταστολής ήταν η δημοσίευση λίγες μέρες πιο πριν από την ιστοσελίδα ενός άλλου άρθρου που ενόχλησε το Twitter και τα αφεντικά του.

[14] Με τον όρο “παραπληροφόρηση” στοχοποίησε την άποψη όσων δεν συμφωνούσαν με το νεογέννητο αφήγημα της φυσικής προέλευσης του SARS-CoV-2.

[15] Tου Αndrew Rambaut, ενός από τους πέντε υπογράφοντες το άρθρο.

[16] Το περιεχόμενο του email του Chen δεν το γνωρίζουμε, επειδή διαγράφηκε πριν από τη δημοσιοποίηση των emails.

[17] Ετοιμαστείτε για κατάχρηση των όρου “πιθανό” σε όλες τις παραλλαγές του. Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη αρνητικό. Γίνεται προβληματικό όταν η πιθανότητα χρησιμοποιείται ως βάση για την οικοδόμηση ενός συμπεράσματος που θα ονομαστεί “αδιαμφισβήτητο”.

[18] Την οποία αποσιώπησαν τα αποκαλούμενα μέσα ενημέρωσης.

[19] Κάτι ανάλογο παρατηρήσαμε και στις παραπομπές της ανοιχτής επιστολής που δημοσιεύτηκε στο «Τhe Lancet». 

[20] Στις 5 Μαρτίου 2020 η ιστοσελίδα Science έγραψε ότι “δεν υπάρχουν σημάδια γενετικού χειρισμού στο γονιδίωμα τουSARS-CoV-2 ”. Την 1^η Μάιου 2020, η ιστοσελίδα ΒΒC News έγραψε ότι “η μελέτη του γονιδιώματος του SARS-CoV-2 δεν βρήκε σημάδια ότι ο ιός είχε υποστεί γενετικό χειρισμό (ότι ήταν κατασκευασμένος)”. To ερώτημα είναι πολύ απλό: Είναι δυνατόν αυτά τα τόσο «έγκυρα» και «αξιόπιστα» μέσα να μην γνωρίζουν ότι υπάρχουν μέθοδοι γενετικού χειρισμού ιών που δεν αφήνουν κανένα ίχνος πίσω τους (1, 2, 3) ;

[21] Έρευνα μέσω της οποίας κάποιοι ιοί εισάγονται επαναλαμβανόμενες φορές στα κύτταρα ενός ζώου που δεν είναι ξενιστής τους και μεταλλάσσονται γενετικά με σκοπό να προσαρμοστούν σε αυτό, και σταδιακά να αυξηθεί η μολυσματικότητα και η μεταδοτικότητα τους.

[22] Αλλεπάλληλες εισαγωγές ιών στα κύτταρα μιας σειράς ζώων, τα οποία δεν είναι ξενιστές τους, έτσι ώστε να προσαρμοστούν σε αυτά και να «μάθουν» να προσβάλλουν.

[23] Εννούν τη θέση διάσπασης της φουρίνης.

[24] Αμέσως πιο κάτω αναφέρεται το είδος Rhinolophus sinicus.

[25] Δεν κρίνουμε σκόπιμο να παραθέσουμε εδώ τα πάμπολλα καταγεγραμμένα περιστατικά διαρροών επικίνδυνου γενετικού υλικού. Στο πρώτο μέρος του αφιερώματος καταγράψαμε μερικές από αυτά. Εύκολα μπορεί κάποιος να βρει στο διαδίκτυο άρθρα που αναφέρονται στα περιστατικά αυτά.

theindependentresearchers.wordpress.com

Canon EOS 90D

στην καλύτερη τιμή για την Ελλάδα

in:

www.compubiz.eu